w sprawie warunków, sposobu i trybu zaopatrywania pacjentów szpitala w znaki identyfikacyjne oraz sposobu postępowania w razie stwierdzenia ich braku (DU/2024/513)

t.j.

status: obowiązujący

    1. Pacjenta zaopatruje się w znak identyfikacyjny przy przyjęciu do szpitala, po ustaleniu jego tożsamości.     2. Pacjenta, którego tożsamości nie można ustalić przy przyjęciu do szpitala, zaopatruje się w znak identyfikacyjny zawierający oznaczenie „NN” oraz dodatkowe oznaczenie numeryczne, umożliwiające identyfikację pacjenta do czasu usta- lenia jego tożsamości.     3. Pacjenta, który potrzebuje natychmiastowego udzielenia świadczenia zdrowotnego ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia, zaopatruje się w znak identyfikacyjny niezwłocznie po udzieleniu takiego świadczenia.

    1. Noworodka urodzonego w szpitalu zaopatruje się w znak identyfikacyjny niezwłocznie po urodzeniu.     2. Czynności, o której mowa w ust. 1, dokonuje się w obecności matki lub innej osoby bliskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2023 r. poz. 1545, 1675, 1692 i 1972) obecnej przy porodzie, chyba że przebieg porodu na to nie pozwala.     3. Adnotacji o dokonaniu czynności, o której mowa w ust. 2, dokonuje się w indywidualnej dokumentacji medycznej noworodka oraz indywidualnej dokumentacji medycznej matki.

Znak identyfikacyjny umieszcza się w indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta oraz na opasce albo na zdjęciu – w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1.

    1. Opaskę ze znakiem identyfikacyjnym zakłada się na nadgarstek pacjenta, a w przypadku gdy jest to niemożliwe albo niewskazane ze względu na przebieg procesu leczenia, w okolicy kostki kończyny dolnej.     2. W przypadku noworodka opaskę ze znakiem identyfikacyjnym zakłada się na oba nadgarstki, a gdy jest to niemoż- liwe albo niewskazane ze względu na przebieg procesu leczenia, w okolicy kostki obu kończyn dolnych albo na nadgarstek i w okolicy kostki kończyny dolnej.     3. Opaska ze znakiem identyfikacyjnym powinna być zapięta w sposób zapewniający jej utrzymanie się na nadgarstku lub okolicy kostki kończyny dolnej pacjenta w trakcie jego pobytu w szpitalu.

    1. W przypadku gdy założenie opaski ze znakiem identyfikacyjnym dziecku, które nie ukończyło szóstego roku życia, w sposób określony w § 4 ust. 1 nie jest możliwe, za zgodą matki lub innej osoby bliskiej, lub opiekuna faktycznego wykonuje się zdjęcie dziecka, na którym umieszcza się znak identyfikacyjny i umieszcza się to zdjęcie w widocznym miej- scu na łóżku dziecka albo na inkubatorze.     2. W przypadku braku zgody, o której mowa w ust. 1, na łóżku dziecka albo na inkubatorze umieszcza się opaskę ze znakiem identyfikacyjnym.         1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 2704).

Adnotacji o okolicznościach uniemożliwiających założenie opaski ze znakiem identyfikacyjnym w sposób okreś- lony w § 4 ust. 1 oraz oświadczenia o wyrażeniu zgody na wykonanie i umieszczenie na łóżku albo na inkubatorze zdjęcia dziecka, albo o braku takiej zgody, dokonuje się w indywidualnej dokumentacji medycznej dziecka.

    1. Przy wypisywaniu pacjenta ze szpitala, po sprawdzeniu zgodności znaku identyfikacyjnego umieszczonego na opasce, a w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1, na zdjęciu dziecka, ze znakiem identyfikacyjnym umieszczonym w in- dywidualnej dokumentacji medycznej, opaskę ze znakiem identyfikacyjnym albo zdjęcie wydaje się pacjentowi albo jego matce lub innej osobie bliskiej, lub opiekunowi faktycznemu.     2. W przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 2, drugą opaskę ze znakiem identyfikacyjnym dołącza się do indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta.     3. Adnotacji o dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w indywidualnej dokumentacji me- dycznej pacjenta.

    1. W przypadku stwierdzenia braku albo zniszczenia opaski ze znakiem identyfikacyjnym albo zdjęcia, niezwłocz- nie potwierdza się tożsamość pacjenta i zakłada się pacjentowi albo umieszcza na łóżku albo na inkubatorze nową opaskę ze znakiem identyfikacyjnym albo zdjęcie.     2. Adnotacji o okolicznościach, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w indywidualnej dokumentacji medycznej pa- cjenta.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.2) Minister Zdrowia: wz. W. Konieczny         2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 września 2012 r. w sprawie warunków, sposobu i trybu zaopatrywania pacjentów szpitala w znaki identyfikacyjne oraz sposobu postępowania w razie stwierdzenia ich braku (Dz. U. poz. 1098), które utraciło moc z dniem 7 marca 2024 r. zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1675).