Rozporządzenie określa:         1) stawki uposażenia zasadniczego i inne należności przysługujące żołnierzom zawodowym, zwanym dalej „żołnierzami”, wysokość oraz tryb i terminy ich wypłacania w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny;         2) stawki, tryb i terminy wypłacania żołnierzom dodatku wojennego.

    1. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierzom przysługują:         1) uposażenie zasadnicze;         2) świadczenie stażowe;         3) wojenna odprawa z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;         4) wojenna odprawa pośmiertna.     2. W czasie wojny żołnierzom, niezależnie od należności, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek wojenny.

    1. Stawki uposażenia zasadniczego według zajmowanego stanowiska służbowego są określone w załączniku do rozporządzenia.     2. Żołnierzowi skierowanemu do stanu zmiennego pododdziału uzupełnienia kadrowego albo żołnierzowi pełniącemu zawodową służbę wojskową w trakcie kształcenia, który nie został wyznaczony na stanowisko służbowe, przysługuje uposażenie zasadnicze w stawce należnej w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym ogłoszono mobilizację, ogłoszono stan wojenny albo ogłoszono stan wojny.

    1. W przypadku wyznaczenia żołnierza na inne stanowisko służbowe, od dnia objęcia obowiązków służbowych na tym stanowisku przysługuje mu uposażenie zasadnicze w wysokości wynikającej z zajmowania tego stanowiska, jednak nie niższe niż uposażenie zasadnicze przysługujące na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym.     2. Jeżeli prawo do wyższego uposażenia zasadniczego powstało w trakcie miesiąca kalendarzowego, uposażenie za czas do końca tego miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień.     3. Uposażenie zasadnicze wypłaca się w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługuje.     4. W okresie niezdolności do pełnienia służby z powodu choroby lub z innych niezawinionych przez żołnierza powo- dów żołnierz zachowuje prawo do pełnego uposażenia zasadniczego.     5. Prawo do uposażenia zasadniczego wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym żołnierz został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął.

    1. Wysokość dodatku wojennego wynosi 30% stawki uposażenia zasadniczego należnej żołnierzowi.     2. Dodatek wojenny zwiększa się o 30% stawki uposażenia zasadniczego należnej żołnierzowi za bezpośredni udział w działaniach wojennych podczas przebywania w strefie tych działań.     3. W zakresie wypłacania dodatku wojennego przepisy § 4 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio, z wyjątkiem terminu wypłaty zwiększenia dodatku wojennego, które wypłaca się w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstało prawo do tego zwiększenia.

    1. Żołnierzowi zawodowemu przyznaje się świadczenie stażowe po osiągnięciu 15 lat służby wojskowej w wyso- kości 5% należnego uposażenia zasadniczego miesięcznie.     2. Świadczenie stażowe zwiększa się o kwotę 1% należnego uposażenia zasadniczego za każdy kolejny rok służby wojskowej, nie więcej jednak niż do wysokości 15% po 25 latach tej służby.     3. Świadczenie stażowe zwiększa się dodatkowo o:         1) 1500 zł – po osiągnięciu przez żołnierza 25 lat służby wojskowej;         2) 2500 zł – po osiągnięciu przez żołnierza 28 lat i 6 miesięcy służby wojskowej.     4. Do okresu służby, o którym mowa w ust. 1–3, zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone albo żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscy- plinarnym.     5. W zakresie wypłacania świadczenia stażowego przepisy § 4 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

    1. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 556 ust. 2 pkt 1–4 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny, przysługuje wojenna odprawa z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w wysokości:         1) po roku służby – 100%,         2) po pięciu latach służby – 200%,         3) po dziesięciu latach służby – 300% – kwoty uposażenia zasadniczego należnego w ostatnim dniu pełnienia służby.     2. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego za każdy rok służby wojskowej pełnionej ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600%.     3. Do okresu służby, o którym mowa w ust. 1 i 2, zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone albo żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscy- plinarnym.     4. Do celów ustalenia wysokości odprawy, o której mowa w ust. 1 i 2, przysługującej żołnierzom zwalnianym w czasie wojny uwzględnia się również dodatek wojenny.     5. Do celów ustalenia wysokości odprawy, o której mowa w ust. 1 i 2, przysługującej żołnierzom zwalnianym w czasie wojny nie uwzględnia się świadczenia stażowego.     6. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 556 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny przysługuje 50% odprawy, o której mowa w ust. 1 i 2.     7. Odprawę z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej wypłaca się w terminie 30 dni od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

    1. W przypadku gdy żołnierz poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął, małżonkowi żołnierza, a w razie braku małżonka – dzieciom, wnukom lub rodzicom żołnierza, przysługuje wojenna odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu żołnierzowi, na podstawie § 7, odprawa przy zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, nie niższej jednak niż 600% najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza określonego na dzień, w którym żołnierz poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął.     2. Przez najniższe uposażenie zasadnicze, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie określone dla stopnia etatowego szeregowego.

    1. Prawo do:         1) zwiększenia dodatku wojennego,         2) świadczenia stażowego,         3) wojennej odprawy z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej,         4) wojennej odprawy pośmiertnej – stwierdza się w rozkazie lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.     2. Uposażenie zasadnicze, świadczenie stażowe, dodatek wojenny oraz odprawa są płatne w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy (konto osobiste) lub rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową na warunkach ustalonych w pisemnym porozumieniu między płatnikiem a żołnierzem albo w formie gotówkowej bezpośrednio w kasie (punkcie kasowym) jednostki wojskowej.     3. Wypłaty uposażenia zasadniczego, świadczenia stażowego, dodatku wojennego oraz należności pieniężnych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 i 4, dokonuje jednostka wojskowa lub instytucja cywilna, na której zaopatrzeniu finansowym żołnierz pozostaje.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.1) Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki         1) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 września 2005 r. w sprawie upo- sażenia zasadniczego i innych należności przysługujących żołnierzom zawodowym i żołnierzom pełniącym służbę kandydacką w ra- zie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny (Dz. U. poz. 1592, z 2006 r. poz. 520, z 2007 r. poz. 416, z 2008 r. poz. 154 oraz z 2009 r. poz. 207), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 822 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641).