KANAŁÓW TECHNOLOGICZNYCH I. Ciągi kanałów technologicznych     1. Kanały technologiczne, zwane dalej „KT”, projektuje się, buduje i przebudowuje jako kanały technologiczne uliczne, zwane dalej „KTu”, lub kanały technologiczne przepustowe, zwane dalej „KTp”, w zależności od miejsca przebiegu ciągu KT.     2. Profil podstawowy KT wykonuje się:         1) w przypadku KTu – z jednej rury osłonowej oraz trzech rur światłowodowych i jednej prefabrykowanej wiązki mikrorur;         2) w przypadku KTp – z dwóch rur osłonowych, z czego w jednej z nich instaluje się przynajmniej trzy rury światło- wodowe i jedną prefabrykowaną wiązkę mikrorur.     3. Dopuszcza się instalowanie w profilach KTu i KTp zamiast rur światłowodowych prefabrykowane wiązki mikrorur.     4. Dopuszcza się, mając na uwadze rodzaj drogi, rodzaj zabudowy terenu, gęstość zaludnienia oraz plany zagospoda- rowania przestrzennego na danym obszarze, wykonanie profilu minimalnego KTu składającego się z jednej rury osłonowej i jednej prefabrykowanej wiązki mikrorur oraz wykonanie profilu minimalnego KTp składającego się z dwóch rur osłono- wych, z czego w jednej z nich instaluje się przynajmniej jedną prefabrykowaną wiązkę mikrorur.     5. Na potrzeby linii elektroenergetycznych przeznacza się w przypadku KTu i KTp pustą rurę osłonową.     6. Dopuszcza się instalowanie prefabrykowanych modułów wielootworowych instalowanych w pobliżu torowisk oraz w tunelach.     7. Poszczególne rury światłowodowe oznacza się kolorowymi paskami w celu identyfikacji rury na całej długości KT.     8. Połączenia rur światłowodowych wykonuje się w studniach kablowych za pomocą odpowiednich złączek skręca- nych. Odcinki bez złączy powinny być jak najdłuższe. Dopuszcza się połączenie rur światłowodowych poza studniami.     9. Połączenia wiązek mikrorur wykonuje się w studniach kablowych za pomocą odpowiednich obudów liniowych. Odcinki bez złączy powinny być jak najdłuższe. Dopuszcza się połączenie wiązek mikrorur poza studniami.     10. Liczba i wielkość projektowanych mikrorur w wiązkach na styku łączonych odcinków KT powinny być jedna- kowe.     11. Na odcinkach między studniami kablowymi ciągi rur światłowodowych oraz wiązek mikrorur powinny zachowy- wać ciągłość i wykazywać szczelność pneumatyczną nie mniejszą niż 1 MPa, gazoszczelność nie mniejszą niż 0,05 MPa oraz mułoszczelność stopnia ochrony co najmniej IP 54.     12. Ciągi rur światłowodowych przechodzące przez studnie kablowe lub zasobniki kablowe powinny być szczelne i połączone oraz zabezpieczone przed przypadkowym uszkodzeniem.     13. KTu buduje się w postaci odcinków prostoliniowych o długości nie większej niż 200 m między studniami kablo- wymi. Jeżeli warunki na to pozwalają dopuszcza się zwiększenie długości odcinków między sąsiednimi studniami oraz odchylenie trasy ciągu od przebiegu prostoliniowego (zmianę przebiegu trasy).     14. Dopuszcza się instalację studni kablowej w miejscach przewidzianych jako styk z istniejącą kanalizacją kablową. W takim przypadku ze studni wyprowadza się odcinek rury do granicy pasa drogowego w ilości i średnicy dostosowanej do ciągu KTu z uszczelnieniem mułoszczelnym końców rur.     15. KTp buduje się w postaci odcinków prostoliniowych o długości zależnej od długości przepustu. Dopuszcza się zastosowanie profilu łukowego trasy o promieniu nie mniejszym niż 20 m.     16. W przypadku budowy KTp w miejscach narażonych na działanie promieni UV stosuje się materiały odporne na ich działanie.     17. Taśmę ostrzegawczą o szerokości 100 ± 10 mm i grubości co najmniej 0,8 mm, w kolorze pomarańczowym, z per- forowanymi otworami o średnicy co najmniej 10 mm i z trwałym napisem „Uwaga Kanał Technologiczny” umieszcza się nad ciągami KT w połowie głębokości ich ułożenia.     18. Taśmę ostrzegawczo-lokalizacyjną, zapewniającą ciągłość elektryczną na całej długości, o szerokości 100 ± 10 mm i grubości co najmniej 0,8 mm, w kolorze pomarańczowym, z czynnikiem lokalizacyjnym w postaci taśmy kwasoodpornej o szerokości co najmniej 25 mm i grubości co najmniej 0,1 mm, z perforowanymi otworami o średnicy co najmniej 10 mm i z trwałym napisem „Uwaga Kanał Technologiczny”, umieszcza się bezpośrednio nad ciągami KT.     19. W miejscach szczególnie narażonych na uszkodzenia mechaniczne ciągów KT dopuszcza się stosowanie płyt ochronnych.     20. Do oznaczania i lokalizacji punktów charakterystycznych ciągów KT stosuje się znaczniki elektromagnetyczne.     21. W przypadku zbliżenia KT z innymi obiektami budowlanymi lub skrzyżowania KT z innymi obiektami budowla- nymi dopuszcza się stosowanie taśmy ostrzegawczej ze znacznikami elektromagnetycznymi.     22. W każdej studni kablowej na ciągach rur KT należy instalować przywieszki identyfikacyjne zawierające informacje i ostrzeżenia o promieniowaniu laserowym.     23. Studnie kablowe lub zasobniki kablowe zabezpiecza się przed dostępem osób nieuprawnionych. II. Kanały technologiczne uliczne ‒ KTu     1. Profil podstawowy i profil minimalny:         1) profil podstawowy został określony w punkcie I.2;         2) profil minimalny został określony w punkcie I.4;         3) w profilu podstawowym, w zależności od potrzeb, zamiast rur światłowodowych instaluje się zamiennie wiązki mikrorur.     2. Wymagania podstawowe dla rur osłonowych:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) zakres średnic zewnętrznych od 110 mm do 160 mm;         3) sztywność obwodowa co najmniej zgodnie z PN-EN ISO 9969:2016-02 Rury z tworzyw termoplastycznych – Ozna- czanie sztywności obwodowej, w zależności od zastosowania co najmniej 8 kN/m2;         4) odporność na ściskanie o wartości minimalnej 450, wyznaczonej w próbie odporności na ściskanie co najmniej zgodnie z PN-EN 61386-24:2010 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 24: Wymagania szczegó- łowe ‒ Systemy rur instalacyjnych układanych w ziemi;         5) współczynnik tarcia nie większy niż 0,2 dla rur bez warstwy poślizgowej i 0,1 dla rur z warstwą poślizgową;         6) kolor czarny lub pomarańczowy z oznaczeniem właściciela kanału technologicznego.     3. Wymagania podstawowe dla rur światłowodowych:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) zakres średnic zewnętrznych od 40 mm do 50 mm, grubość ścianki co najmniej 3,7 mm;         3) sztywność obwodowa co najmniej zgodnie z PN-EN ISO 9969:2016-02 Rury z tworzyw termoplastycznych ‒ Ozna- czanie sztywności obwodowej, w zależności od zastosowania co najmniej 8 kN/m2;         4) odporność na ściskanie o wartości minimalnej 450, wyznaczonej w próbie odporności na ściskanie co najmniej zgodnie z PN-EN 61386-24:2010 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 24: Wymagania szczegó- łowe ‒ Systemy rur instalacyjnych układanych w ziemi;         5) współczynnik tarcia nie większy niż 0,2 dla rur bez warstwy poślizgowej i 0,1 dla rur z warstwą poślizgową;         6) kolor czarny lub pomarańczowy z oznaczeniem właściciela kanału technologicznego.     4. Wymagania podstawowe dla wiązek mikrorur:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) wiązki mikrorur budowane z prefabrykowanych mikrorur cienkościennych o średnicy zewnętrznej od 5,0 mm do 16,0 mm i grubości ścianki od 0,75 mm do 1,6 mm, instalowanych w osłonach o średnicy od 40 mm do 50 mm;         3) wiązki mikrorur instalowane bezpośrednio w ziemi buduje się z prefabrykowanych mikrorur grubościennych o śred- nicy zewnętrznej od 7,0 mm do 16,0 mm i grubości ścianki od 1,5 mm do 2,5 mm;         4) dopuszcza się instalowanie pojedynczych mikrorur w rurze światłowodowej metodą wdmuchiwania. Liczbę mikrorur uzależnia się od średnicy wewnętrznej rury światłowodowej oraz wolnego miejsca w tej rurze;         5) kolor czarny lub pomarańczowy z paskami identyfikacyjnymi i oznaczeniem właściciela KT.     5. Konstrukcja KTu:         1) rury światłowodowe i wiązki mikrorur układa się w ścisłe wiązki związane opaskami samozaciskowymi w odstępach nie większych niż 2 m;         2) w przypadku budowy KTu złożonego z dwóch lub więcej profili zachowuje się między nimi odstęp 50 mm; dopuszcza się stosowanie wkładek dystansowych do układania kolejnych profili;         3) odcinki rur światłowodowych i wiązek mikrorur układa się bez złączek między studniami;         4) wiązki rur światłowodowych, wiązki mikrorur i rur osłonowych układa się możliwie w linii prostej na podsypce pia- skowej o grubości minimum 10 cm i przysypuje warstwą przesianej ziemi o grubości nie mniejszej niż 10 cm;         5) rury osłonowe układa się nad profilami rur światłowodowych i wiązek mikrorur i jednocześnie oddziela od siebie war- stwą piasku o grubości 50 mm;         6) rury osłonowe łączy się za pomocą zgrzewania lub złączkami zewnętrznymi;         7) rury osłonowe łączy się za pomocą złączek skręcanych, a wiązki mikrorur specjalnymi złączkami mikrorur;         8) rury światłowodowe mogą być puste lub mogą być w nich zainstalowane metodą wdmuchiwania wiązki mikrorur luźnych. III. Kanały technologiczne przepustowe ‒ KTp     1. Profil podstawowy i profil minimalny:         1) profil podstawowy został określony w punkcie I.2;         2) profil minimalny został określony w punkcie I.4;         3) w profilu podstawowym, w zależności od potrzeb, zamiast rur światłowodowych mogą być instalowane wiązki mikrorur.     2. Wymagania podstawowe dla rur osłonowych:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) zakres średnic zewnętrznych od 110 mm do 160 mm;         3) sztywność obwodowa co najmniej zgodnie z PN-EN ISO 9969:2016-02 Rury z tworzyw termoplastycznych ‒ Ozna- czanie sztywności obwodowej, w zależności od zastosowania co najmniej 8 kN/m2;         4) odporność na ściskanie o wartości minimalnej 750, wyznaczonej w próbie odporności na ściskanie co najmniej zgodnie z PN-EN 61386-24:2010 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 24: Wymagania szczegó- łowe ‒ Systemy rur instalacyjnych układanych w ziemi;         5) kolor czarny lub pomarańczowy z paskami identyfikacyjnymi i oznaczeniem właściciela KT.     3. Wymagania podstawowe dla rur światłowodowych:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) zakres średnic zewnętrznych od 40 mm do 50 mm, grubość ścianki, co najmniej 3,7 mm;         3) sztywność obwodowa co najmniej zgodnie z PN-EN ISO 9969:2016-02 Rury z tworzyw termoplastycznych ‒ Ozna- czanie sztywności obwodowej, w zależności od zastosowania co najmniej 8 kN/m2;         4) odporność na ściskanie o wartości minimalnej 450, wyznaczonej w próbie odporności na ściskanie co najmniej zgodnie z PN-EN 61386-24:2010 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 24: Wymagania szczegó- łowe ‒ Systemy rur instalacyjnych układanych w ziemi;         5) współczynnik tarcia nie większy niż 0,2 dla rur bez warstwy poślizgowej i 0,1 dla rur z warstwą poślizgową;         6) kolor czarny lub pomarańczowy z paskami identyfikacyjnymi i oznaczeniem właściciela KT.     4. Wymagania podstawowe dla wiązek mikrorur światłowodowych:         1) materiał z polietylenu pierwotnego wysokiej gęstości ≥ 940 kg/m3;         2) wiązki mikrorur zbudowane z prefabrykowanych mikrorur cienkościennych o średnicy zewnętrznej od 5,0 mm do 16,0 mm i grubości ścianki od 0,75 mm do 1,0 mm, instalowanych w osłonach o średnicy od 40 mm do 50 mm;         3) wiązki mikrorur instalowane bezpośrednio w ziemi buduje się z prefabrykowanych mikrorur grubościennych o śred- nicy zewnętrznej od 7,0 mm do 16,0 mm i grubości ścianki od 1,5 mm do 2,5 mm;         4) konfiguracja mikrorur w wiązce może być dowolna, z zastrzeżeniem, że wiązka ma okrągły kształt i maksymalne wy- pełnienie wynikające z wartości średnicy wewnętrznej rury osłonowej;         5) dopuszcza się instalowanie wiązek mikrorur o kształcie wielokąta foremnego;         6) dopuszcza się instalowanie pojedynczych mikrorur w rurze światłowodowej metodą wdmuchiwania. Liczbę mikrorur uzależnia się od średnicy wewnętrznej rury światłowodowej oraz wolnego miejsca w tej rurze;         7) kolor czarny lub pomarańczowy z paskami identyfikacyjnymi i oznaczeniem właściciela KT.     5. Konstrukcja KTp:         1) KTp wykonuje się metodą przecisku lub przewiertu sterowanego;         2) odcinki rur osłonowych są zgrzewane w trakcie przecisku;         3) rury światłowodowe i wiązki mikrorur są instalowane w rurze osłonowej;         4) odcinek rury osłonowej o odpowiedniej długości z zainstalowanymi w środku rurami światłowodowymi i wiązkami mikrorur jest wciągany w wykonany przewiert. Wiązka rur światłowodowych i wiązek mikrorur może być instalowana w odpowiedniej rurze osłonowej po jej wciągnięciu w wykonany przewiert;         5) KTp zakańcza się w studniach kablowych lub zasobnikach kablowych;         6) skrzyżowanie KTp z innym obiektem budowlanym wykonuje się w najwęższym miejscu tego obiektu, prostopadle do jego osi wzdłużnej, z dopuszczalnym odchyleniem wynoszącym ± 15°, z tym że przy skrzyżowaniu z obiektem bu- dowlanym o szerokości nie większej niż 1,5 m odchylenie to może być powiększone do 40°;         7) na skrzyżowaniach KTp z innymi obiektami budowlanymi stosuje się profile w rurach osłonowych;         8) metody bezwykopowe stosuje się wyłącznie przy budowie KTp w istniejących drogach. IV. Studnie kablowe i zasobniki kablowe     1. Wymagania ogólne:         1) wielkość studni kablowych i zasobników kablowych dostosowuje się do rodzaju i typów ciągów KT, a także do profilu ciągów rur, wielkości i liczby stelaży zapasów kabli światłowodowych i lokalizacji złączy kablowych, aby zapewniać ergonomię i bezpieczeństwo pracy monterów, a także uporządkowane i bezpieczne ułożenie kabli i złączy;         2) studnie kablowe projektuje się i instaluje w miejscach o ograniczonym ryzyku zalania wodami opadowymi i grunto- wymi;         3) zwieńczenia studni kablowych i zasobników kablowych odznaczają się odpornością na nacisk z góry o wartości mini- malnej wyrażonej w kiloniutonach (kN) zgodnie z przepisami technicznymi dotyczącymi telekomunikacyjnych obiek- tów budowlanych;         4) pokrywy studni kablowych i zasobników kablowych wyposaża się w urządzenie uniemożliwiające dostęp do ich wnę- trza osobom nieuprawnionym. Zapewnia się, odporność zabezpieczeń mechanicznych, zwłaszcza zamków lub kłódek, na korozję i czynniki atmosferyczne.     2. Materiały do budowy studni kablowych i zasobników kablowych:         1) materiały użyte do wytworzenia prefabrykatów studni kablowych i zasobników kablowych są zgodne pod względem rodzaju, gatunku i właściwości z określonymi w dokumentacji technicznej producenta;         2) w przypadku materiałów, o których mowa w pkt 1, uwzględnia się następujące ogólne zalecenia:             a) beton zwykły klasy, co najmniej C35/45 do produkcji zwieńczeń oraz klasy, co najmniej C30/37 – do produkcji korpusów SK,             b) pręty stalowe do zbrojenia betonu o średnicach od 4,0 mm do 5,5 mm (pręty gładkie) oraz o średnicach od 6,0 mm do 12,0 mm (pręty żebrowane),             c) stalowe pręty konstrukcyjne na ramy i oprawy zwieńczeń,             d) kruszywo mineralne do betonu, o frakcji do 16 mm lub do 25 mm do produkcji korpusów,             e) żeliwo szare lub sferoidalne,             f) materiały kompozytowe lub polimerobetonowe – do produkcji zwieńczeń,             g) kształtowniki/profile ze stali konstrukcyjnej,             h) konstrukcyjne tworzywa sztuczne o wysokiej wytrzymałości mechanicznej lub materiały kompozytowe – do pro- dukcji korpusów.     3. Studnie kablowe projektuje się i instaluje:         1) na początku i końcu ciągów KT;         2) na odcinkach prostoliniowych KTu jako punkty pośrednie umożliwiające zainstalowanie kabla światłowodowego;         3) w punktach zmiany profilu trasy KTu jako punkty pośrednie umożliwiające zainstalowanie kabla światłowodowego;         4) w miejscach przyłączy do budynków;         5) w miejscach styku z istniejącą kanalizacją kablową z wyprowadzeniem rury do granicy pasa drogowego.     4. Zasobniki kablowe projektuje się i instaluje:         1) w celu ułożenia osłon złączowych kabla światłowodowego oraz niezbędnych zapasów kabla światłowodowego, iden- tyfikowanych za pomocą przywieszek identyfikacyjnych;         2) dla kabli światłowodowych, w tym dodatkowego kabla światłowodowego w razie awarii lub rozbudowy linii tele- komunikacyjnej;         3) w miejscach o ograniczonym ryzyku zalania wodami opadowymi i gruntowymi.

Lp. Przepis Numer normy Tytuł normy rozporządzenia 1 § 6 ust. 1 pkt 1 PN-EN IEC 61386-21:2021-12 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 21: Wymagania szczegółowe ‒ Systemy rur instalacyjnych sztywnych PN-EN 61386-1:2011 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów ‒ Część 1: Wymagania ogólne 2 § 6 ust. 1 pkt 2 PN-EN 124-1:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego ‒ Część 1: Definicje, klasyfikacja, ogólne zasady projektowania, właściwości użytkowe i metody badań PN-EN 124-4:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego ‒ Część 4: Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych wykonane z betonu zbrojonego stalą PN-EN 124-5:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego ‒ Część 5: Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych wykonane z materiałów kompozytowych PN-EN 206+A2:2021-08 Beton ‒ Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność 3 Załącznik nr 1 PN-EN ISO 9969:2016-02 Rury z tworzyw termoplastycznych ‒ Oznaczanie II.2.3, II.3.3, III.2.3, sztywności obwodowej III.3.3 4 Załącznik nr 1 PN-EN 61386-24:2010 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia II.2.4, II.3.4, III.2.4, przewodów ‒ Część 24: Wymagania szczegółowe ‒ III.3.4 Systemy rur instalacyjnych układanych w ziemi