Jednostkami odpowiedzialnymi za genetyczne zasoby roślin są:         1) Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowy Instytut Badawczy w zakresie odmian:             a) regionalnych roślin rolniczych,             b) regionalnych roślin warzywnych oraz amatorskich roślin warzywnych – w przypadku gdy z wnioskiem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie, występuje Instytut Ogrodnictwa – Państwowy Instytut Badawczy;         2) Instytut Ogrodnictwa – Państwowy Instytut Badawczy w zakresie odmian:             a) regionalnych roślin warzywnych oraz odmian amatorskich roślin warzywnych,             b) regionalnych roślin rolniczych – w przypadku gdy z wnioskiem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie, występuje Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowy Instytut Badawczy.

Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie jednostek odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin (Dz. U. poz. 506).

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: R. Telus         1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 716).         2) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża:         1) dyrektywę Komisji 2008/62/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. przewidującą pewne odstępstwa w odniesieniu do rejestracji popula- cji miejscowych i odmian roślin rolniczych przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną oraz obrót materiałem siewnym i sadzeniakami ziemniaka tych populacji miejscowych i odmian (Dz. Urz. UE L 162 z 21.06.2008, str. 13 oraz Dz. Urz. UE L 98 z 17.04.2009, str. 43);         2) dyrektywę Komisji 2009/145/WE z dnia 26 listopada 2009 r. przewidującą pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania popu- lacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją gene- tyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian (Dz. Urz. UE L 312 z 27.11.2009, str. 44, Dz. Urz. UE L 245 z 17.09.2010, str. 39 oraz Dz. Urz. UE L 213 z 08.08.2013, str. 20).