Baza danych dotycząca ortofotomapy     1. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy tworzy się na podstawie:         1) ortofotomap:             a) klasycznych,             b) prawdziwych,             c) ukośnych;         2) materiałów wykorzystanych do opracowania danych, o których mowa w pkt 1.     2. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się ortofotomapami klasycznymi, opracowanymi:         1) na podstawie fotogrametrycznych zdjęć lotniczych pionowych;         2) na podstawie danych, o których mowa:             a) w rozdziale 2 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, w przypadku opracowania ortofotomapy klasycznej o terenowym rozmiarze piksela ≤ 0,10 m,             b) w rozdziale 2 ust. 2 i ust. 3 pkt 1–3, w przypadku opracowania ortofotomapy klasycznej o terenowym rozmiarze piksela > 0,10 m – aktualnych na dzień pozyskania fotogrametrycznych zdjęć lotniczych pionowych.     3. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się ortofotomapami prawdziwymi, opracowanymi:         1) na podstawie fotogrametrycznych zdjęć lotniczych pionowych;         2) na podstawie danych, o których mowa w rozdziale 2 ust. 2 lub 4, aktualnych na dzień pozyskania fotogrametrycznych zdjęć lotniczych pionowych.     4. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się ortofotomapami ukośnymi, opracowanymi:         1) na podstawie fotogrametrycznych zdjęć lotniczych ukośnych;         2) oddzielnie dla każdego z kierunków;         3) na podstawie zgeneralizowanych danych:             a) o których mowa w rozdziale 2 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 4 oraz ust. 5, w przypadku opracowania ortofotomapy ukośnej o terenowym rozmiarze piksela ≤ 0,10 m,             b) o których mowa w rozdziale 2 ust. 2–5, w przypadku opracowania ortofotomapy ukośnej o terenowym rozmiarze piksela > 0,10 m,             c) wymienionych w lit. a i b, aktualnych na dzień pozyskania fotogrametrycznych zdjęć lotniczych ukośnych.     5. Dane, o których mowa w ust. 2–4:         1) opracowuje się z terenowym rozmiarem piksela nie mniejszym od terenowej odległości próbkowania fotogrametrycznego zdjęcia lotniczego;         2) opracowuje się na podstawie aerotriangulacji, badanej na co najmniej 8 równomiernie rozmieszczonych punktach kontrolnych pomierzonych na modelu stereoskopowym dla bloku aerotriangulacji, względem tożsamych punktów pomierzonych w terenie, spełniającej następujące wymagania: średnia kwadratowa błędów obliczona ≤ wielkości terenowego rozmiaru piksela dla każdej ze współrzędnych ortofotomapy prostokątnych płaskich średnia kwadratowa błędów obliczona ≤ 1,2 wielkości terenowego rozmiaru dla wysokości normalnej H piksela ortofotomapy wartość bezwzględna różnic ≤ 1,5 wielkości terenowego rozmiaru współrzędnych prostokątnych płaskich, piksela ortofotomapy obliczona niezależnie dla poszczególnych współrzędnych każdego punktu kontrolnego wartość bezwzględna różnic wysokości ≤ 1,8 wielkości terenowego rozmiaru normalnej H, obliczona niezależnie dla piksela ortofotomapy każdego punktu kontrolnego         3) muszą spełniać następujące wymagania, badane na każdym arkuszu ortofotomapy niezależnie, przez pomiar położenia co najmniej 8 punktów kontrolnych na ortofotomapie względem położenia tych samych punktów na modelu stereoskopowym lub w terenie, dla co najmniej 1% arkuszy ortofotomapy; punkty kontrolne należy pomierzyć na obszarach odkrytych, z wyłączeniem miejsc uskoków pionowych: ortofotomapa ortofotomapa o terenowym rozmiarze o terenowym rozmiarze piksela ≤ 0,1 m piksela > 0,1 m średnia kwadratowa ≤ 0,20 m – w przypadku ≤ dwukrotności błędów obliczona dla ortofotomap klasycznych terenowego rozmiaru każdej ze współrzędnych i prawdziwych piksela – w przypadku prostokątnych płaskich ortofotomap klasycznych i prawdziwych ≤ 0,50 m – w przypadku ≤ 1,00 m – w przypadku ortofotomap ukośnych ortofotomap ukośnych wartość bezwzględna ≤ 0,40 m – w przypadku ≤ czterokrotności różnic współrzędnych ortofotomap klasycznych terenowego rozmiaru prostokątnych płaskich, i prawdziwych piksela – w przypadku obliczona niezależnie dla ortofotomap klasycznych poszczególnych i prawdziwych współrzędnych każdego ≤ 1,00 m – w przypadku ≤ 2,00 m – w przypadku punktu kontrolnego ortofotomap ukośnych ortofotomap ukośnych         4) powinny być wolne od wad:             a) obrazu zmniejszających możliwość interpretacyjną cech zobrazowanego terenu, w szczególności nieostrości, przebarwień, rozmazania obrazu spowodowanego ruchem postępowym kamery, niedoświetleń i prześwietleń, odbić świetlnych, rozbłysków, wypaleń jasnych powierzchni, refleksów świetlnych, chmur, głębokich cieni chmur, śniegu, zadymienia, zamglenia,             b) ciągłości obrazu obiektów liniowych położonych na powierzchni terenu, wynikających z błędnego poprowadzenia linii mozaikowania, powodującego przesunięcie treści ortofotomapy większe od dwukrotności terenowego rozmiaru piksela ortofotomapy; niniejszy wymóg nie dotyczy ortofotomapy prawdziwej,             c) skutkujących zniekształconym obrazem i nierzeczywistym położeniem obiektów w terenie, w tym przesunięć i zmian kształtów w szczególności mostów, wiaduktów, kładek;         5) w przypadku ortofotomap prawdziwych dopuszcza się występowanie artefaktów – w obszarze miejsc uskoków pionowych, w szczególności na krawędziach dachów budynków, fasadach, obiektach inżynierskich o konstrukcji szkieletowej lub ramowej – nie większych niż dziesięciokrotność terenowego rozmiaru piksela.     6. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się także ortofotomapami klasycznymi opracowanymi na podstawie zobrazowań satelitarnych, spełniającymi jednocześnie wymagania, o których mowa w ust. 5 pkt 1, 3 i 4.     7. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się także ortofotomapami klasycznymi opracowanymi na podstawie danych, o których mowa w rozdziale 1 ust. 3 pkt 2.     8. Dane, o których mowa w ust. 2–4 oraz ust. 6 i 7, zapisuje się:         1) w formacie GeoTIFF;         2) z rozdzielczością radiometryczną co najmniej 8 bitów/piksel dla każdego z zastosowanych kanałów barwnych;         3) z pełną piramidą obrazową;         4) z kompresją objętościową JPEG o stopniu kompresji q = 4 lub q = 5 albo w skali jakości od 0 do 100%, gdzie 100% oznacza obraz bez kompresji, na poziomie Q = 95% lub Q = 96%.     9. Bazę danych dotyczącą ortofotomapy aktualizuje się także następującymi materiałami wykorzystanymi do opracowania ortofotomapy:         1) metadanymi w formie pliku zawierającego dane wektorowe opisujące geometrię obiektu oraz informacje opisowe;         2) aerotriangulacją, o której mowa w ust. 5 pkt 2, zawierającą co najmniej następujące informacje:             a) współrzędne punktów wiążących i fotopunktów wraz z błędami średnimi tych współrzędnych,             b) elementy orientacji zewnętrznej fotogrametrycznych zdjęć lotniczych wraz z błędami średnimi,             c) dane kalibracji kamer uwzględniające wpływ dodatkowych parametrów wyrównania lub siatkę korekcyjną,             d) nowe dane kalibracji kamer, jeżeli w procesie aerotriangulacji wyznaczano zmiany podstawowych elementów orientacji wewnętrznej kamer,             e) pliki projektowe utworzone podczas procesu pomiarowego aerotriangulacji,             f) różnice współrzędnych uzyskane na punktach kontrolnych,             g) raport z wyrównania końcowego aerotriangulacji;         3) liniami mozaikowania wykorzystanymi do opracowania ortofotomapy klasycznej lub ortofotomapy ukośnej, przedstawiającymi rzeczywiste linie łączenia fotogrametrycznych zdjęć lotniczych po ortorektyfikacji;         4) sprawozdaniem technicznym;         5) danymi niezbędnymi do opracowania ortofotomap niewymienionymi w pkt 1–4.     10. W przypadku aktualizacji bazy danych dotyczącej ortofotomapy aerotriangulacją dopuszcza się dla ortofotomap ukośnych przekazywanych wraz z ortofotomapami klasycznymi lub prawdziwymi przekazanie wyłącznie danych, o których mowa w ust. 9 pkt 2 lit. b–d.     11. Dopuszcza się aktualizację bazy danych dotyczącej ortofotomapy ortofotomapami opracowanymi na podstawie:         1) fotogrametrycznych zdjęć lotniczych, dla których zastosowano tolerancję dla parametrów określonych w rozdziale 1 ust. 2,         2) chmury punktów lub numerycznego modelu terenu lub numerycznego modelu pokrycia terenu, dla których zastosowano tolerancję dla parametrów określonych w rozdziale 2 ust. 2–4 – pod warunkiem, że zastosowana tolerancja pozwala na opracowanie ortofotomapy spełniającej kryteria określone w ust. 2–5.

Baza danych dotycząca numerycznego modelu terenu     1. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu tworzy się na podstawie:         1) chmury punktów;         2) numerycznych modeli terenu;         3) numerycznych modeli pokrycia terenu;         4) modeli siatkowych 3D;         5) materiałów wykorzystanych do opracowania danych, o których mowa w pkt 1–4.     2. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu aktualizuje się chmurą punktów w formacie LAS lub LAZ pozyskaną w technologii lotniczego skanowania laserowego:         1) ze średnią gęstością ≥ 2 punkty/m2;         2) spełniającą następujące wymagania: średnia kwadratowa błędów wysokości normalnej H wyznaczona H ≤ 0,15 m na co najmniej jednej powierzchni kontrolnej, określonej przez regularną sieć punktów – co najmniej 3 × 3 punkty – zlokalizowanej na płaskiej, poziomej i utwardzonej powierzchni względem tych samych punktów wyznaczonych na podstawie modelu w strukturze TIN opracowanego z chmury punktów (w zakresie klas służących do generowania numerycznego modelu terenu) dopuszczalna wartość bezwzględna różnic wysokości normalnej H, H ≤ 0,30 m rozumiana jako różnica między wysokością normalną H dowolnego punktu powierzchni kontrolnej pomierzonego w terenie a wysokością normalną H tego samego punktu wyznaczonego na podstawie modelu w strukturze TIN opracowanego z chmury punktów (w zakresie klas służących do generowania numerycznego modelu terenu) Dziennik Ustaw – 8 – Poz . 89 średnia kwadratowa błędów współrzędnych płaskich prostokątnych ≤ 0,30 m X i Y, wyznaczona na co najmniej jednym obiekcie kontrolnym, stanowiącym kalenice dwóch dachów o prostej konstrukcji położonych prostopadle lub prawie prostopadle względem siebie dopuszczalna wartość bezwzględna różnic współrzędnych płaskich ≤ 0,60 m prostokątnych X i Y, rozumiana jako maksymalne różnice współrzędnych płaskich prostokątnych X i Y między punktami kalenicy dachu wybranego budynku z chmury punktów i referencyjnych danych terenowych         3) z rejestracją co najmniej 4 odbić sygnału (ech) lub rejestracją ciągłą;         4) z zapisem intensywności odbitego sygnału;         5) sklasyfikowaną zgodnie ze standardem ASPRS, co najmniej w zakresie klas służących do generowania numerycznego modelu terenu, o dokładności klasyfikacji:             a) 99% dla klas służących do generowania numerycznego modelu terenu,             b) 95% dla pozostałych klas.     3. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu aktualizuje się numerycznym modelem terenu w formacie rastrowym:         1) powstałym w wyniku przetworzenia chmury punktów, o której mowa w ust. 2:             a) o interwale siatki ≤ 1 m,             b) wygenerowanym z klas: punkty leżące na gruncie lub punkty reprezentujące obszary wód, jeżeli występują,             c) wypełnionym w obszarach pozbawionych danych w drodze interpolacji wysokościowej, tworząc tzw. wypełniony numeryczny model terenu,             d) tworzącym ciągłą obszarowo bazę składającą się z poszczególnych modułów archiwizacji (między sąsiednimi modułami nie występują zakładki),             e) spełniającym następujące wymagania, badane niezależnie dla nie mniej niż 1% arkuszy numerycznego modelu terenu przez pomiar wysokości na co najmniej 8 punktach kontrolnych: średnia kwadratowa błędów wysokości normalnej H H ≤ 0,2 m wartość bezwzględna różnicy wysokości normalnej H, rozumiana jako H ≤ 0,4 m maksymalna różnica między wysokością normalną H dowolnego punktu kontrolnego wyznaczona w procesie interpolacji z numerycznego modelu terenu a wysokością normalną H tego samego punktu pomierzonego w terenie         2) opracowanym na podstawie fotogrametrycznych zdjęć lotniczych o terenowej odległości próbkowania ≤ 0,1 m:             a) o interwale siatki ≤ 1 m,             b) spełniającym następujące wymagania, badane niezależnie dla nie mniej niż 1% arkuszy numerycznego modelu terenu przez pomiar wysokości na co najmniej 8 punktach kontrolnych: średnia kwadratowa błędów wysokości normalnej H H ≤ 0,2 m wartość bezwzględna różnicy wysokości normalnej H, rozumiana jako H ≤ 0,4 m maksymalna różnica między wysokością normalną H dowolnego punktu kontrolnego wyznaczona w procesie interpolacji z numerycznego modelu terenu a wysokością normalną H tego samego punktu pomierzonego na modelu stereoskopowym lub w terenie         3) opracowanym na podstawie fotogrametrycznych zdjęć lotniczych o terenowej odległości próbkowania > 0,1 m:             a) o interwale siatki większym niż 1 m i nie większym niż 5 m,             b) spełniającym następujące wymagania, badane niezależnie dla nie mniej niż 1% arkuszy numerycznego modelu terenu przez pomiar wysokości na co najmniej 8 punktach kontrolnych: średnia kwadratowa błędów wysokości normalnej H nie większa od dwukrotnej terenowej odległości próbkowania fotogrametrycznego zdjęcia lotniczego wartość bezwzględna różnicy wysokości normalnej H, nie większa od rozumiana jako różnica między wysokością normalną H czterokrotności dowolnego punktu wyznaczonego w procesie interpolacji terenowej odległości z numerycznego modelu terenu a wysokością normalną H próbkowania tego samego punktu pomierzonego na modelu fotogrametrycznego stereoskopowym lub w terenie zdjęcia lotniczego     4. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu aktualizuje się numerycznym modelem pokrycia terenu w formacie rastrowym o interwale siatki ≤ 1 m opracowanym:         1) na podstawie chmury punktów, o której mowa w ust. 2, oraz:             a) wygenerowanym z klas: punkty leżące na gruncie, punkty reprezentujące roślinność, punkty reprezentujące budynki, budowle oraz obiekty inżynieryjne lub punkty reprezentujące obszary wód, jeżeli występują, pochodzących z pierwszego odbicia sygnału (pierwsze echo),             b) wypełnionym w obszarach pozbawionych danych w procesie interpolacji wysokościowej, tworząc tzw. wypełniony numeryczny model pokrycia terenu,             c) tworzącym ciągłą obszarowo bazę składającą się z poszczególnych modułów archiwizacji (między sąsiednimi modułami nie występują zakładki),             d) spełniającym następujące wymagania, badane niezależnie dla nie mniej niż 1% arkuszy numerycznego modelu pokrycia terenu przez pomiar wysokości na co najmniej 8 punktach kontrolnych: średnia kwadratowa błędów wysokości normalnej H H ≤ 0,2 m wartość bezwzględna różnicy wysokości normalnej H, H ≤ 0,4 m rozumiana jako maksymalna różnica między wysokością normalną H dowolnego punktu wyznaczonego z numerycznego modelu pokrycia terenu a wysokością normalną H tego samego punktu pomierzonego w terenie         2) w innej technologii niż wskazana w pkt 1 – należy zastosować wymagania dokładnościowe, o których mowa w pkt 1 lit. d.     5. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu aktualizuje się modelami siatkowymi 3D:         1) opracowanymi na podstawie danych, o których mowa w rozdziale 1 ust. 2, lub danych, o których mowa w rozdziale 2 ust. 2;         2) pokrytymi teksturą obrazową z fotogrametrycznych zdjęć lotniczych przy rzeczywistym odwzorowaniu położenia szczegółów i kształtów prezentowanych obiektów;         3) spełniającymi następujące wymagania, badane na każdym arkuszu modelu siatkowego 3D niezależnie, przez pomiar położenia i wysokości normalnej H co najmniej 8 punktów kontrolnych na modelu siatkowym 3D względem położenia tych samych punktów na modelu stereoskopowym lub w terenie, dla co najmniej 1% arkuszy modeli siatkowych 3D; punkty kontrolne należy pomierzyć na obszarach odkrytych, z wyłączeniem miejsc uskoków pionowych i obiektów transparentnych: średnia kwadratowa błędów obliczona dla ≤ 0,20 m każdej ze współrzędnych prostokątnych płaskich wartość bezwzględna różnic współrzędnych ≤ 0,40 m prostokątnych płaskich, obliczona niezależnie dla poszczególnych współrzędnych każdego punktu kontrolnego średnia kwadratowa błędów wysokości ≤ 0,30 m normalnej H wartość bezwzględna różnicy wysokości ≤ 0,60 m normalnej H, obliczona niezależnie dla poszczególnych współrzędnych każdego punktu kontrolnego     6. Dane, o których mowa:         1) w ust. 3 i 4, zapisuje się w formacie ARC/INFO ASCII GRID o rozszerzeniu „.ASC”, przy czym:             a) współrzędne płaskie prostokątne X i Y środków pikseli wynikowego rastra odnoszą się do wielokrotności interwału siatki,             b) węzły siatki poza obszarem ramki sekcji otrzymują kod -9999,             c) współrzędne płaskie prostokątne X i Y oraz wysokość normalną H zapisuje się w metrach z precyzją do 0,01 m;         2) w ust. 5, zapisuje się w formacie obiektowym OBJ.     7. Bazę danych dotyczącą numerycznego modelu terenu aktualizuje się także następującymi materiałami, wykorzystanymi do opracowania chmury punktów, numerycznych modeli terenu oraz numerycznych modeli pokrycia terenu:         1) metadanymi w formie pliku zawierającego dane wektorowe opisujące geometrię obiektu oraz informacje opisowe;         2) sprawozdaniem technicznym;         3) obrazami intensywności, stanowiącymi rastrowy zapis wartości intensywności zarejestrowanej przez skaner laserowy:             a) w formacie GeoTIFF,             b) z rozdzielczością radiometryczną 8 bitów/piksel,             c) przyjmującymi znormalizowane wartości odbicia impulsu z zakresu 0–255.     8. Dopuszcza się aktualizację bazy danych dotyczącej numerycznego modelu terenu danymi, o których mowa w ust. 2–4, dla których zastosowano tolerancję parametrów określonych:         1) w ust. 2–4, pozwalającą na opracowanie ortofotomapy, spełniającej jednocześnie kryteria określone w rozdziale 3 ust. 2–5;         2) w ust. 2, pozwalającą na opracowanie numerycznego modelu terenu i numerycznego modelu pokrycia terenu spełniających kryteria określone w ust. 3 i 4.

Baza danych dotycząca zobrazowań lotniczych i satelitarnych     1. Bazę danych dotyczącą zobrazowań lotniczych i satelitarnych tworzy się na podstawie:         1) fotogrametrycznych zdjęć lotniczych:             a) pionowych,             b) ukośnych;         2) zobrazowań satelitarnych;         3) materiałów wykorzystanych do opracowania danych, o których mowa w pkt 1 i 2.     2. Bazę danych dotyczącą zobrazowań lotniczych i satelitarnych aktualizuje się danymi cyfrowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pozyskanymi:         1) kamerą pomiarową zamontowaną na łożu stabilizowanym oraz wyposażoną w systemy umożliwiające rejestrację kątowych i liniowych elementów orientacji zewnętrznej w momencie ekspozycji;         2) z pokryciami:             a) podłużnym ≥ 60%,             b) poprzecznym ≥ 20%;         3) przy kącie odchylenia osi głównej kamery od pionu:             a) w przypadku fotogrametrycznych zdjęć lotniczych pionowych ≤ 5°,             b) w przypadku fotogrametrycznych zdjęć lotniczych ukośnych od 35° do 50°;         4) przy kącie skręcenia od osi szeregu ≤ 10°;         5) przy wysokości słońca nad horyzontem ≥ 20°;         6) z terenową odległością próbkowania, nie większą od wskazanej w zgłoszeniu pracy geodezyjnej, wyznaczoną w punkcie głównym zdjęcia, z uwzględnieniem wysokości terenu; Dziennik Ustaw – 5 – Poz . 89         7) bez wad zapisu oraz wad zmniejszających możliwość interpretacyjną cech zobrazowanego terenu, w szczególności nieostrości, przebarwień, niedoświetleń i prześwietleń zdjęć, odbić świetlnych, rozbłysków, wypaleń jasnych powierzchni, refleksów świetlnych, chmur, głębokich cieni chmur, śniegu, zadymienia, zamglenia.     3. Dopuszcza się aktualizację bazy danych dotyczącą zobrazowań lotniczych i satelitarnych:         1) analogowymi fotogrametrycznymi zdjęciami lotniczymi pionowymi;         2) danymi, o których mowa w pkt 1, przetworzonymi do postaci cyfrowej;         3) zobrazowaniami satelitarnymi wykorzystanymi do opracowania ortofotomapy klasycznej, o której mowa w rozdziale 3 ust. 6.     4. Dane, o których mowa w ust. 2 oraz ust. 3 pkt 2 i 3, zapisuje się:         1) w formacie TIFF;         2) z rozdzielczością radiometryczną co najmniej 8 bitów/piksel dla każdego z zastosowanych kanałów barwnych;         3) z pełną piramidą obrazową;         4) z kompresją objętościową JPEG o stopniu kompresji q = 4 lub q = 5 albo w skali jakości od 0 do 100%, gdzie 100% oznacza obraz bez kompresji, na poziomie Q = 95% lub Q = 96%.     5. Dopuszcza się aktualizację bazy danych dotyczącej zobrazowań lotniczych i satelitarnych fotogrametrycznymi zdjęciami lotniczymi, dla których zastosowano tolerancję w zakresie parametrów określonych w ust. 2, pozwalającą na opracowanie ortofotomapy spełniającej kryteria określone w rozdziale 3 ust. 2–5.     6. Bazę danych dotyczącą zobrazowań lotniczych i satelitarnych aktualizuje się także następującymi materiałami wykorzystanymi do opracowania fotogrametrycznych zdjęć lotniczych, w szczególności:         1) metadanymi w formie pliku komputerowego zawierającego dane wektorowe opisujące geometrię obiektu oraz co najmniej następujące informacje opisowe:             a) numer zgłoszenia pracy geodezyjnej lub numer umowy,             b) nazwę wykonawcy pracy geodezyjnej,             c) numer szeregu,             d) numer zobrazowania,             e) datę nalotu,             f) terenową odległość próbkowania wyrażoną w metrach,             g) przestrzeń barwną,             h) współrzędne płaskie prostokątne X i Y określające położenie przedmiotowego środka rzutów kamery w momentach ekspozycji, po transformacji z układu WGS84 do obowiązującego układu współrzędnych płaskich prostokątnych,             i) elementy kątowe ω, φ, κ określające orientację kamery w momentach ekspozycji, odniesione do osi obowiązującego układu współrzędnych płaskich prostokątnych wyrażone w stopniach,             j) wysokość normalną H,             k) moment wykonania zdjęcia (wyzwolenia migawki) wyrażony w absolutnym czasie GPS, przy czym czas GPS jest rozumiany jako określona danego dnia godzina wyrażona w czasie GMT w sekundach,             l) pokrycie podłużne,             m) pokrycie poprzeczne;         2) cyfrową kopią metryki kamery i danymi kalibracji kamery, zawierającymi co najmniej informacje o:             a) ogniskowej kamery,             b) rozmiarze piksela na matrycy,             c) wielkości matrycy określonej w liczbie pikseli określającej wymiar 2 boków matrycy,             d) orientacji układu współrzędnych matrycy,             e) przesunięciu punktu głównego autokolimacji,             f) parametrach dystorsji obiektywu,             g) dacie kalibracji kamery, przy czym kalibracja kamery nie może być wykonana wcześniej niż 2 lata od dnia pozyskania danych;         3) sprawozdaniem technicznym.

2022 r. (Dz. U. poz. ….) Załącznik do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 16 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 89) STANDARDY TECHNICZNE TWORZENIA I AKTUALIZACJI BAZ DANYCH DOTYCZĄSCTAYNCDHA RZDOYB TREACHZNOICWZNAEŃ T LWOOTRZNEINCIAZ YI ACKHT UI ASLAIZTAECLJII TBAAZR DNAYNCYHCH O RAZ DOTYCZĄCYCH ZOBRAZOWAŃ LOTNICZYCH I SATELITARNYCH ORAZ ORTOFOTOMAPY ORTOFOTOMAIP NYU IM NERUYMCEZNREYGCOZ MNOEDGELOU MTEOREDNEULU TERENU