Rozporządzenie określa:         1) szczegółowe wymagania techniczne dotyczące bezpiecznej eksploatacji, naprawy i modernizacji stacji wodoru;         2) rodzaje badań technicznych stacji wodoru przeprowadzanych przez Urząd Dozoru Technicznego, zwany dalej „UDT”, i Transportowy Dozór Techniczny, zwany dalej „TDT”, oraz sposób i terminy ich przeprowadzania;         3) dokumenty dołączane do wniosku o przeprowadzenie badań;         4) wysokość opłat za:             a) wydanie przez Prezesa UDT i Dyrektora TDT opinii, o której mowa w art. 29b ust. 1 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, zwanej dalej „ustawą”,             b) przeprowadzenie przez UDT i TDT badań technicznych, o których mowa w art. 29c ust. 1 ustawy.

Stacja wodoru spełnia w zakresie bezpiecznej eksploatacji, napraw i modernizacji wymagania techniczne zgodne z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką, w szczególności określone w normach ISO 19880-1 i PN-EN 17127.

    1. Podczas eksploatacji stacji wodoru uwzględnia się:         1) schemat stacji wodoru, stanowiący element dokumentacji powykonawczej stacji wodoru, z zaznaczeniem lokalizacji wszystkich urządzeń, osprzętu zabezpieczającego, osprzętu ciśnieniowego oraz źródeł zasilania, z uwzględnieniem rozmieszczenia sąsiednich urządzeń lub budynków;         2) schemat przedstawiający orurowanie i oprzyrządowanie, stanowiący element dokumentacji powykonawczej stacji wodoru;         3) instrukcję eksploatacji stacji wodoru w języku polskim;         1) Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej – energia, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 1949).         2) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych (Dz. Urz. UE L 307 z 28.10.2014, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 268 z 22.10.2019, str. 1).         3) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 17 czerwca 2022 r. pod numerem 2022/429/PL zgod- nie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfi- kacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicz- nych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).         4) opis techniczny stacji wodoru, stanowiący element dokumentacji powykonawczej lub eksploatacyjnej stacji wodoru;         5) ocenę zagrożenia wybuchem oraz instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2057);         6) protokoły przeprowadzonych badań, kontroli i prób szczelności;         7) treść dokumentacji techniczno-ruchowej urządzeń zainstalowanych na stacji wodoru;         8) wyniki podstawowej analizy ryzyka lub analizy zagrożeń i zdolności operacyjnych.     2. Prace w ramach eksploatacji stacji wodoru, obejmujące przeglądy serwisowe i konserwacje, dokumentuje się w sposób potwierdzający ich przebieg oraz wykonanie.

Instrukcja eksploatacji stacji wodoru, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zawiera co najmniej opis:         1) czynności związanych z uruchomieniem, ruchem i zatrzymaniem stacji wodoru, w tym zatrzymaniem awaryjnym, oraz sposobu postępowania w przypadku wystąpienia uszkodzeń, nieprawidłowości lub zakłóceń w pracy stacji wo- doru;         2) wymagań określonych w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwwybuchowej, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz opis spełnienia tych wymagań;         3) sposobu konserwacji i kontroli stanu technicznego stacji wodoru, prowadzonych na bieżąco przez operatora stacji wodoru, wraz z określeniem sposobu ich dokumentowania, w szczególności sposobu i częstotliwości kontroli osprzętu zabezpieczającego, w tym automatyki zabezpieczającej, oraz pozostałych urządzeń wchodzących w skład stacji wodoru;         4) organizacji obsługi technicznej badań, o których mowa w § 13.

    1. Dystrybutor do tankowania na stacji wodoru spełnia wymagania techniczne zgodne z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką, w szczególności określone w normach ISO 19880-1, ISO 19880-2 i PN-EN ISO 17268.     2. Stacja wodoru generuje na wyjściu dystrybutora do tankowania ciśnienie dostosowane do ciśnienia roboczego zbiornika sprężonego wodoru w tankowanym pojeździe, umożliwiające tankowanie pojazdu.

Stację wodoru wyposaża się w urządzenia do pomiaru ilości tankowanego wodoru, w których konstrukcji, spo- sobie wykonania i charakterystyce metrologicznej uwzględniono aktualny poziom wiedzy i najlepszą praktykę.

    1. Stacja wodoru jest zasilana w energię elektryczną z dwóch niezależnych źródeł.     2. W przypadku zasilania stacji wodoru z jednego źródła energii elektrycznej wyposaża się tę stację dodatkowo w agregat prądotwórczy o mocy umożliwiającej funkcjonowanie podstawowych urządzeń technologicznych.

Stację wodoru zabezpiecza się, uwzględniając:         1) zapewnienie dostępu wyłącznie upoważnionego personelu do miejsc dostawy i magazynowania wodoru;         2) możliwość powstania wycieków;         3) ryzyko wystąpienia kolizji pojazdów z wyposażeniem stacji wodoru;         4) zagrożenia pożarowo-wybuchowe, w tym ocenę źródeł zapłonu mieszaniny wodorowo-powietrznej.

Stanowiska przeznaczone do samodzielnego tankowania pojazdów na stacji wodoru wyposaża się w oznaczenia o przeznaczeniu danego stanowiska do tego celu, instrukcję obsługi samodzielnego tankowania wodoru umieszczoną w panelu rozliczeniowym dystrybutora do tankowania lub w innym miejscu widocznym dla użytkownika stacji wodoru oraz numer telefonu, pod którym uzyska on niezbędne wsparcie techniczne.

Naprawy stacji wodoru dokonuje się, uwzględniając konieczność przywrócenia stanu sprzed awarii lub uszko- dzenia stacji wodoru.

Modernizacji stacji wodoru dokonuje się, uwzględniając konieczność dokonania zespołu czynności zmieniają- cych konstrukcję stacji, zastosowane materiały, parametry techniczne, w stosunku do pierwotnie ustalonych, jednak bez istotnych zmian jej charakterystyki lub przeznaczenia, niepowodujących wzrostu zagrożenia związanego z eksploatacją stacji wodoru.

Prace w ramach naprawy lub modernizacji stacji wodoru wykonuje się zgodnie z instrukcją eksploatacji stacji wodoru, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, i dokumentuje się w sposób potwierdzający ich przebieg oraz wykonanie wraz ze sporządzeniem uzasadnienia ich przeprowadzenia.

Wyróżnia się następujące rodzaje badań technicznych, jakim podlega stacja wodoru:         1) badanie techniczne wstępne – przeprowadzane w przypadku określonym w art. 29c ust. 2 pkt 1 ustawy;         2) badanie techniczne eksploatacyjne – przeprowadzane w przypadku określonym w art. 29c ust. 2 pkt 2 ustawy.

    1. Badanie, o którym mowa w § 13 pkt 1, polega na:         1) sprawdzeniu kompletności i weryfikacji dokumentacji dołączonej do wniosku o przeprowadzenie badania, o której mowa w § 16;         2) sprawdzeniu oznakowania stacji wodoru oraz jego zgodności z dokumentacją, o której mowa w § 16;         3) ocenie wizualnej stanu technicznego stacji wodoru w celu potwierdzenia, czy na urządzeniach nie występują uszko- dzenia, które mogą wpływać na obniżenie poziomu bezpieczeństwa eksploatacji;         4) sprawdzeniu szczelności poszczególnych urządzeń stacji wodoru wraz z infrastrukturą pomocniczą, zbiorników magazynowych i towarzyszących im instalacji;         5) sprawdzeniu działania stacji wodoru, w tym sprawdzeniu działania sprężarki, dystrybutora do tankowania, osprzętu zabezpieczającego oraz automatyki zabezpieczającej.     2. Badanie, o którym mowa w § 13 pkt 2, polega na:         1) sprawdzeniu kompletności i weryfikacji dokumentacji dołączonej do wniosku o przeprowadzenie badania, o której mowa w § 17;         2) ocenie wizualnej stanu technicznego stacji wodoru w celu potwierdzenia przeprowadzenia naprawy lub modernizacji zgodnie z przedłożonymi dokumentami, o których mowa w § 12.

    1. Badaniom, o których mowa w § 13, podlegają wyłącznie stacje wodoru całkowicie zmontowane i przygotowane do eksploatacji.     2. Badania, o których mowa w § 13, UDT albo TDT przeprowadzają:         1) w obecności operatora stacji wodoru lub osoby przez niego upoważnionej;         2) w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o przeprowadzenie badania.     3. Z przeprowadzonych badań, o których mowa w § 13, sporządza się protokół.

Do wniosku o przeprowadzenia badania, o którym mowa w § 13 pkt 1, dołącza się dokumenty, o których mo- wa w § 3 ust. 1 pkt 1–4 i 6, oraz opinię o spełnieniu wymagań z zakresu ochrony przeciwpożarowej wydaną przez rzeczo- znawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, wpisanego do wykazu rzeczoznawców, o którym mowa w art. 11h ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.

Do wniosku o przeprowadzenie badania, o którym mowa w § 13 pkt 2, dołącza się:         1) dokumentację potwierdzającą przebieg oraz wykonanie naprawy lub modernizacji stacji wodoru wraz z uzasadnie- niem ich przeprowadzenia, o których mowa w § 12;         2) dokumenty, o których mowa w § 16, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na zakres, rodzaj lub charakter naprawy lub modernizacji stacji wodoru.

Wysokość opłaty, o której mowa w art. 29b ust. 3 i art. 29c ust. 5 ustawy, jest ustalana na podstawie przecięt- nego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 923), obowiązującego w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w art. 29b ust. 1 lub art. 29c ust. 3 ustawy, i wynosi:         1) 20% tego wynagrodzenia za przeprowadzenie badania, o którym mowa w § 13 pkt 1;         2) 4% tego wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę badania, o którym mowa w § 13 pkt 2, jednakże nie więcej niż 20% tego wynagrodzenia;         3) 4% tego wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę opracowania opinii w zakresie zgodności dokumentacji tech- nicznej projektowanej stacji wodoru z wymaganiami technicznymi określonymi w art. 29a ustawy i przepisach niniej- szego rozporządzenia, jednakże nie więcej niż 200% tego wynagrodzenia.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Klimatu i Środowiska: A. Moskwa