1. Leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych umieszczonych w okręgowych ośrodkach wycho- wawczych i zakładach poprawczych prowadzi się w okręgowych ośrodkach wychowawczych i zakładach poprawczych, w których realizuje się system wychowawczy resocjalizacyjno-terapeutyczny.     2. Leczenie, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje detoksykacji, leczenia substytucyjnego oraz postępowania wymagają- cego leczenia prowadzonego przez podmiot leczniczy lub lekarza wykonującego zawód w ramach praktyki zawodowej.

Leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych umieszczonych w okręgowych ośrodkach wychowaw- czych i zakładach poprawczych prowadzi się metodami i środkami o naukowo udowodnionej skuteczności, w tym przez:         1) indywidualne i grupowe oddziaływania psychoterapeutyczne;         2) udzielanie wsparcia;         3) zajęcia edukacyjne oraz socjoterapeutyczne;         4) programy zapobiegające nawrotom;         5) dialog motywujący;         6) programy promujące zdrowy tryb życia;         7) oddziaływania uwzględniające pracę nad sobą, rozumianą jako samopoznanie, tworzenie nowej jakości życia bez środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych oraz odnajdywanie alternatywnych do dotychczas stosowanych sposobów samorealizacji;         8) współpracę z rodzinami.

    1. Używanie środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych przez osoby umieszczone w okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych i schroni- skach dla nieletnich ustala się na podstawie:         1) rozmów wstępnych po przyjęciu;         2) wyników badań lekarskich;         1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 2469 oraz z 2022 r. poz. 763, 764, 1700, 1812 i 1855.         3) wyników badań psychologicznych;         4) danych zawartych w dokumentacji dotyczącej nieletnich;         5) wyników testów diagnostycznych.     2. W przypadku stwierdzenia używania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych u osób, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się szczegółowy proces diagnozy z udziałem lekarza, specjalisty psychoterapii uzależnień, specjalisty w dziedzinie psychoterapii uzależnień lub psychologa w celu stwierdzenia uzależnienia od tych środków i jego stopnia oraz potrzeby leczenia przez podmiot leczniczy lub leka- rza wykonującego zawód w ramach praktyki zawodowej lub skierowania albo przeniesienia do okręgowego ośrodka wy- chowawczego albo zakładu poprawczego, w którym realizuje się system wychowawczy resocjalizacyjno-terapeutyczny.     3. Do okręgowych ośrodków wychowawczych i zakładów poprawczych, w których realizuje się system wychowaw- czy resocjalizacyjno-terapeutyczny, osoby uzależnione kieruje się albo przenosi w oparciu o diagnozę stwierdzającą uza- leżnienie, sporządzoną przez lekarza, z uwzględnieniem opinii przygotowanej przez specjalistę psychoterapii uzależnień, specjalistę w dziedzinie psychoterapii uzależnień lub psychologa.

    1. Jeżeli osoba uzależniona wymaga natychmiastowej detoksykacji, lekarz kieruje ją do podmiotu leczniczego.     2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor okręgowego ośrodka wychowawczego, zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich zawiadamia sąd rodzinny albo organ, do dyspozycji którego pozostaje nieletni na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 i 1855).

W zakresie leczenia, rehabilitacji i reintegracji osób uzależnionych okręgowe ośrodki wychowawcze i zakłady poprawcze współdziałają z podmiotami wymienionymi w art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narko- manii.

W okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich prowadzi się działalność edukacyjną oraz profilaktyczną w celu informowania nieletnich o szkodliwości wszystkich rodzajów uzależ- nienia, w tym narkomanii, oraz podejmuje się działania zmierzające do zmotywowania osób uzależnionych do podjęcia leczenia, a wobec osób uzależnionych, które pomyślnie zakończyły proces leczenia, organizuje się formy pomocy w utrzymywaniu abstynencji.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.2) Minister Sprawiedliwości: wz. M. Woś         2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie szczegó- łowych warunków i trybu postępowania leczniczego, rehabilitacyjnego i reintegracyjnego w stosunku do osób uzależnionych umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich (Dz. U. poz. 627), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 415 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz. U. poz. 1700).