t.j.
status: obowiązujący
Rozporządzenie określa: 1) klasyfikację rodzajów obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; 2) wymagania organizacyjne i techniczne obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym szczegółowe wymogi prowadzenia kart kwalifikacyjnych takich obiektów; 3) szczegółowe wymagania dla pomieszczeń, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym warunki lokalizacyjne i niezbędne zabez- pieczenie techniczne tych pomieszczeń oraz ich zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych wraz z zapewnieniem kontroli i ewidencjonowania dostępu do tych pomieszczeń.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) załączniku A – należy przez to rozumieć załącznik A do Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowe- go towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 874 i 1307), zwanej dalej „Umową ADR”; 2) klasach materiałów niebezpiecznych – należy przez to rozumieć grupy materiałów niebezpiecznych wydzielone na podstawie zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska, określone w załączniku A; grupy materia- łów niebezpiecznych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, obejmują: a) w klasie 1 „Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe” – materiały wybuchowe oraz przedmioty zawierające materiały wybuchowe, zaklasyfikowane do podklas 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 i 1.6, b) w klasie 3 „Materiały zapalne ciekłe” – roztwory odczulone nitrogliceryny o stężeniu do 30%, 1) Minister Rozwoju, Pracy i Technologii kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozpo- rządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (Dz. U. poz. 1718 oraz z 2021 r. poz. 1472). 2) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 25 marca 2021 r. pod numerem 2021/183/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europej- skiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1). c) w klasie 4.1 „Materiały zapalne stałe, materiały samoreaktywne, materiały polimeryzujące i materiały wybucho- we odczulone stałe” – materiały wybuchowe w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowane do klasy 4.1 materiałów niebezpiecznych, jeśli przez wysuszenie lub przemycie mogą być im przywrócone właściwości wybuchowe, d) w klasie 9 „Różne materiały i przedmioty niebezpieczne” – przedmioty ratownicze zaklasyfikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, jeżeli zawierają materiały wybuchowe; 3) podklasach materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe – należy przez to rozumieć wydzielone w klasie 1 „Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe” podklasy materiałów wybuchowych oraz przedmiotów zawierających materiały wybuchowe o podobnym zachowaniu przy spalaniu, defla- gracji lub detonacji, określone w załączniku A; 4) grupach zgodności – należy przez to rozumieć oznaczone literowo grupy zgodności materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe, określone w załączniku A; 5) obiekcie magazynowym – należy przez to rozumieć: a) budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, b) wydzielone pomieszczenie magazynowe w budynku lub innym obiekcie budowlanym lub jego wydzielonej części, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, c) wydzielony, oznaczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w następujących rodzajach obiektów magazynowych: 1) magazynie bazowym – stanowiącym budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość mogą podczas prze- chowywania stworzyć potencjalne zagrożenie dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń; 2) magazynie podręcznym – stanowiącym pomieszczenie w budynku lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, używane w celach przemysłowych, laboratoryjnych lub handlowych, lub pomieszczenie w rusznikarni, prze- znaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość nie mogą podczas przechowywania stworzyć poten- cjalnego zagrożenia dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożąda- nych zdarzeń; 3) magazynie polowym – stanowiącym wydzielony, zabezpieczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni lub wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym o rozmiarach uniemożliwiających lub znacząco utrudniających ich przechowywanie w zamkniętym obiekcie magazynowym.
1. Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez: 1) dostosowanie ilości i rodzaju przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wielkości, konstrukcji i wyposażenia obiektu magazy- nowego, zgodnie z wymaganiami określonymi w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1; 2) przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, według rodzajów i typów, w sposób umożliwiający dokładną kontrolę stanu ilościowego tych wyro- bów; 3) zapewnienie warunków przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym uwzględniających wymagania w tym zakresie, określone przez wytwór- ców tych wyrobów; 4) przestrzeganie terminów dopuszczalnego okresu używania przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amu- nicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym zgodnie z ich przeznaczeniem, ustalonych przez wy- twórców tych wyrobów lub uprawnione instytucje na podstawie odrębnych przepisów; 5) zapewnienie w obiekcie magazynowym transportu wewnątrzmagazynowego umożliwiającego bezpieczne przemiesz- czanie przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz opakowań z tymi wyrobami; 6) przechowywanie i używanie w obiekcie magazynowym wyłącznie wyposażenia i narzędzi określonych w instrukcjach technicznych przechowywania oraz stanowiskowych instrukcjach bezpieczeństwa i higieny pracy w tym obiekcie; 7) wykonywanie w obiekcie magazynowym prac remontowych oraz prac związanych z używaniem otwartego ognia lub mogących doprowadzić do pożaru lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopiero po uprzednim usunięciu przechowywa- nych wyrobów z obiektu magazynowego i uzyskaniu pisemnej zgody przedsiębiorcy przechowującego te wyroby na podjęcie wskazanych wyżej prac; 8) zabezpieczenie obiektu magazynowego wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnio- nych, poprzez zapewnienie bezpośredniej ochrony fizycznej stałej lub doraźnej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 838 oraz z 2021 r. poz. 469); 9) umieszczenie w widocznym miejscu na granicy strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 oraz z 2021 r. poz. 1162), lub na drzwiach wejścio- wych do obiektu magazynowego czytelnego napisu o zakazie palenia i używania otwartego ognia w tym obiekcie, a także związanego z tym zakazem oznakowania w formie graficznej; 10) utrzymywanie obiektu magazynowego w czystości i porządku. 2. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku przechowywania amunicji i przedmiotów zawierających materiał wybuchowy w celu ich deelaboracji lub utylizacji w sytuacji, gdy ta amunicja i przedmioty są pozbawione własnych środ- ków inicjujących (zapalników i zapłonników) lub są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez: 1) zastosowanie odpowiedniej konstrukcji i wyposażenia obiektu magazynowego w celu zabezpieczenia przechowywa- nych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyj- nym przed: a) oddziaływaniem czynników, które mogłyby doprowadzić przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń, b) zachodzeniem w przechowywanych materiałach wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobach i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym niekorzystnych przemian chemicznych lub fizycznych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo przechowywania i używania tych wyrobów, c) dostawaniem się wód gruntowych, d) opadami lub innymi niebezpiecznymi zjawiskami atmosferycznymi, e) przekroczeniem podczas przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopuszczalnego zakresu temperatur i wilgotności powietrza okreś- lonych w instrukcji przechowywania tych wyrobów; 2) wyposażenie obiektu magazynowego w urządzenia elektryczne, sygnalizacyjne, chroniące od wyładowań atmosfe- rycznych oraz inne instalacje spełniające wymagania właściwej Polskiej Normy zharmonizowanej; stan techniczny tych urządzeń i instalacji podlega kontroli przed dopuszczeniem obiektu magazynowego do eksploatacji, a następnie co najmniej raz w roku; wyniki kontroli są dokumentowane w formie protokołu przechowywanego u przedsiębiorcy; 3) zastosowanie w obiekcie magazynowym zabezpieczeń technicznych, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 22 sierp- nia 1997 r. o ochronie osób i mienia, służących zabezpieczeniu tego obiektu magazynowego wraz z przechowywany- mi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub poli- cyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnionych; 4) utrzymywanie obiektu magazynowego w dobrym stanie technicznym.
Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez: 1) przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji w opakowaniach i oznakowanych stosownie do wymagań określonych w Umowie ADR lub w Polskich Normach zharmonizowanych, o ile takie opakowanie i oznakowanie jest wymagane na podstawie Umowy ADR lub Polskich Norm zharmonizowanych; 2) przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji posiadających certyfikaty klasyfikacyjne dla celów prze- wozu, o ile posiadanie takich certyfikatów jest wymagane na podstawie Umowy ADR; 3) przestrzeganie zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych podklas i grup zgodności, określonych w Umowie ADR; 4) wyznaczenie i oznaczenie wokół każdego obiektu magazynowego strefy ochrony, w której nie mogą występować czynniki zwiększające ryzyko wybuchu lub pożaru przechowywanych materiałów wybuchowych oraz amunicji.
1. W jednym obiekcie magazynowym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie przechowuje się jednocześnie: 1) materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności w ramach klasy 1; 2) materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do klasy 1 z materiałami wybuchowymi zaklasyfikowa- nymi do klas 3, 4.1 i 9. 2. Materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grup zgodności C, D, E, G i S mogą być przechowywane razem. 3. Dopuszcza się jednoczesne przechowywanie w tym samym obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych oraz amunicji – zaklasyfikowanych do grup zgodności A lub B oraz materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem przechowywania materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do grupy zgodności A lub B w oddzielnym pomieszczeniu zamkniętym i skonstruowanym w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z tego pomieszczenia na pozostałe pomieszczenia obiektu magazynowego. 4. W magazynie podręcznym materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grupy zgodności A lub B mo- gą być jednocześnie przechowywane w tym samym pomieszczeniu magazynowym z materiałami wybuchowymi oraz amu- nicją, które zostały zaklasyfikowane do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem umieszczenia ich w skrzyni, szafie lub specjalnym pojemniku, wykonanych z metalu, zamykanych oraz skonstruowanych w sposób uniemożliwiający przeniesie- nie detonacji z wnętrza skrzyni, szafy lub pojemnika na inne materiały wybuchowe oraz amunicję znajdujące się w pomieszczeniu magazynowym.
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez: 1) konstrukcję i wyposażenie obiektu magazynowego, które zabezpieczają przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicję przed ogrzaniem do temperatury powyżej 348 K (75°C), chyba że przechowywanie tych wyrobów w wyższej temperaturze jest dopuszczone w instrukcji technicznej ich przechowywania; 2) wykonanie obiektu magazynowego z wyrobów budowlanych o klasie reakcji na ogień co najmniej B oraz zapewnie- nie elementom budynku odpowiedniej klasy odporności ogniowej według wymagań dla budynków produkcyjno- -magazynowych, określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.3)); 3) zapewnienie, że: a) powierzchnie ścian, podłóg i sufitów w obiekcie magazynowym są trwałe i gładkie, bez szpar i pęknięć, w których gromadzić się mogą trudne do usunięcia drobiny materiałów wybuchowych, b) okładziny sufitów oraz sufity podwieszone są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej B-d0), c) okładziny ścienne oraz stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane z wyrobów o klasie re- akcji na ogień co najmniej D-s1, d) posadzki, w tym wykładziny podłogowe, są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej C -s2, fl e) podłogi i stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane w sposób uniemożliwiający groma- dzenie się ładunków elektrostatycznych, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy zharmonizowanej w zakresie ochrony przed elektrycznością statyczną; 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2020 r. poz. 2127 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11, 234, 282 i 784. 4) zainstalowanie w obiekcie magazynowym drzwi, które otwierają się na zewnątrz obiektu i posiadają zamki rolkowe działające w wyniku pchnięcia, lub drzwi, które rozsuwają się; w przypadku zainstalowania okien służących za do- datkowe wyjścia awaryjne otwierają się one na zewnątrz, a otwory okienne posiadają wymiary nie mniejsze niż 0,75 m x 0,75 m i umożliwiają ewakuację w sposób bezpieczny bezpośrednio na zewnątrz obiektu magazynowego; różnica wysokości pomiędzy dolną krawędzią okien służących za dodatkowe wyjścia awaryjne a poziomem po- wierzchni, na którą następować będzie ewakuacja, nie przekracza 0,9 m; 5) wyposażenie obiektu magazynowego w: a) urządzenia gaśnicze określone w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1, jeżeli wynika to z właściwości i zagrożeń stwarzanych przez przechowywane materiały wybuchowe i amunicję, b) system wentylacji określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1, c) instalację chroniącą od wyładowań atmosferycznych spełniającą wymagania Polskich Norm zharmonizowanych dotyczących ochrony odgromowej dla obiektów zagrożonych wybuchem, d) urządzenia do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza wewnątrz obiektu magazynowego, jeśli tego wymaga instrukcja techniczna przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji, e) instalację grzewczą, w której temperatura elementów i przewodów grzewczych jest co najmniej o 50°C niższa od temperatury rozkładu przechowywanego materiału wybuchowego, jednak nie wyższa niż 120°C (393 K), jeżeli wyposażenie w taką instalację jest konieczne ze względu na właściwości przechowywanych materiałów wybu- chowych i amunicji; 6) doprowadzenie do obiektu magazynowego drogi o utwardzonej nawierzchni, przebiegającej od innej strony niż miej- sca lokalizacji powierzchni odciążających, umożliwiającej dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej, niezależnie od pory roku i warunków atmosferycznych, spełniającej wymagania określone w przepisach wykonaw- czych wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 869); 7) zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia obiektu magazynowego w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru obiektu magazynowego w ilości co najmniej 10 dm3/s, zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
1. Dla każdego obiektu magazynowego, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, prowadzi się kartę kwalifikacyjną obiektu magazynowego. 2. Szczegółowe wymogi prowadzenia karty kwalifikacyjnej, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozpo- rządzenia. 3. W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe, do karty kwalifikacyjnej dołącza się aktualne karty oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa, określone w przepisach wykonaw- czych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, wystawione dla wszystkich przechowywanych w obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych.
Wymagania w zakresie lokalizacji oraz warunków technicznych obiektu magazynowego, w którym są przecho- wywane materiały wybuchowe i amunicja, a także dopuszczalnej ilości materiałów wybuchowych przechowywanych w obiekcie magazynowym w przypadku: 1) materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 – określa załącznik nr 2 do rozporządzenia; 2) materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4, 1.6 oraz klasy 9 – określa załącz- nik nr 3 do rozporządzenia.
Wymagania organizacyjne w pomieszczeniu magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybucho- we, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez: 1) przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w sposób uporządkowany według rodzajów i typów, zapewniający łatwy dostęp do znajdujących się na tych wyrobach lub ich opakowaniach oznaczeń lub etykiet; 2) układanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowań z tymi wyrobami w sposób uniemożliwiający przypadkowe ich przemieszczanie się, przewracanie, deformowanie pod wpływem nadmiernego ciężaru w przypadku umieszczenia jednego wyrobu lub opakowania na drugim, a także w sposób umożliwiający łatwe manewrowanie wyrobami lub opakowaniami zgodnie z potrzebami oraz wymaganiami bezpieczeństwa i higieny pracy w pomieszczeniu magazynowym; 3) przestrzeganie dopuszczalnego obciążenia regałów lub poszczególnych ich półek, na których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, okreś- lonego przez wytwórców tych regałów; 4) zapewnienie, że przestrzenie między ustawionymi na podłodze pomieszczenia magazynowego materiałami wybucho- wymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowa- niami z tymi wyrobami, jak również przestrzenie między regałami, na których umieszczone są przechowywane mate- riały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, umożliwia- ją swobodne poruszanie się pracowników oraz operowanie środkami transportu wewnątrzmagazynowego, jeżeli sto- sowanie takich środków jest konieczne; 5) umieszczenie na ścianie lub drzwiach pomieszczenia magazynowego w sposób trwały napisów określających: a) podklasy i grupy zgodności przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji, b) dopuszczalną ilość materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych jednocześnie w pomieszczeniu ma- gazynowym, c) dopuszczalną liczbę pracowników, którzy mogą jednocześnie przebywać w pomieszczeniu magazynowym.
1. Pomieszczenie magazynowe wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym skutecznie zabezpiecza się przed dostępem osób nieuprawnionych oraz zapewnia się kontrolę i ewidencjonowanie dostępu do tego pomieszczenia. 2. Każdorazowe wejście osoby do pomieszczenia magazynowego, w którym przechowuje się materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, bezzwłocznie odnotowuje się w ewidencji osób wchodzących do tego pomieszczenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie prowadzi się w magazynie podręcznym, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, o którym mowa w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, zawiera: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, do którego należy pomieszczenie magazynowe, oraz jego adres; 2) przeznaczenie pomieszczenia magazynowego; 3) numer, którym przedsiębiorca oznaczył pomieszczenie magazynowe, określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1; 4) datę założenia ewidencji; 5) datę zakończenia prowadzenia ewidencji; 6) imiona i nazwiska osób upoważnionych do wchodzenia do pomieszczenia magazynowego oraz funkcje pełnione przez te osoby w przedsiębiorstwie; 7) datę udzielenia przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, upoważnienia do wchodzenia do pomieszczenia maga- zynowego. 5. W ewidencji, o której mowa w ust. 2, zapisuje się każdorazowo: 1) imię i nazwisko osoby upoważnionej wchodzącej do pomieszczenia magazynowego; 2) datę i godzinę wejścia do pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej; 3) datę i godzinę wyjścia z pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej; 4) imię i nazwisko osoby nieposiadającej upoważnienia wchodzącej do pomieszczenia magazynowego z osobą upoważ- nioną. 6. Ewidencję, o której mowa w ust. 2, prowadzi się w postaci papierowej lub elektronicznej. 7. Przepisy ust. 2 oraz ust. 4–6 stosuje się odpowiednio do magazynu polowego, o którym mowa w § 3 pkt 3.
W zakresie warunków lokalizacyjnych, jakie muszą spełniać pomieszczenia magazynowe, w których są prze- chowywane materiały wybuchowe i amunicja, stosuje się odpowiednio przepisy załączników nr 2 i 3 do rozporządzenia.
Wymagania w zakresie lokalizacji, niezbędnych warunków technicznych oraz zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych dotyczące magazynu podręcznego, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
Obiekty magazynowe, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, funkcjonujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia, dosto- sowuje się do wymagań rozporządzenia w okresie nie dłuższym niż 36 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia4). Minister Rozwoju, Pracy i Technologii: J. Gowin 4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 27 października 2010 r. w sprawie po- mieszczeń magazynowych i obiektów do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznacze- niu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. poz. 1451), które utraciło moc z dniem 2 lutego 2021 r. zgodnie z art. 170 pkt 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1545 oraz z 2021 r. poz. 1329).
W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE, BROŃ, AMUNICJA ORAZ WYROBY I TECHNOLOGIA O PRZEZNACZENIU WOJSKOWYM LUB POLICYJNYM
Kartę kwalifikacyjną, o której mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, sporządza zespół specjalistów posiadających odpowiednie uprawnienia budowlane, kwalifikacje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciw- pożarowej, powoływany przez przedsiębiorcę.
Zatwierdzona przez przedsiębiorcę karta kwalifikacyjna stanowi załącznik do książki obiektu budowlanego, o której mowa w art. 64 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
Karta kwalifikacyjna zawiera: 1) oznaczenie przedsiębiorcy posiadającego obiekt magazynowy, w tym: nazwę przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy, adres siedziby przedsiębiorcy albo miejsca wykonywania działalności gospodar- czej, albo miejsca zamieszkania (w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną), dane kontaktowe przedsię- biorcy, a także nazwę obiektu magazynowego, numer obiektu nadany przez przedsiębiorcę oraz adres obiektu; 2) schemat obiektu magazynowego uwzględniający w szczególności: podział na pomieszczenia, usytuowanie dróg do- jazdowych, pożarowych, ewakuacyjnych, głównych ciągów ruchu pieszego, wyjść awaryjnych, instalacji techno- logicznych, obwałowań, powierzchni odciążających, osłon oraz sztolni; 3) informacje o: a) przeznaczeniu obiektu magazynowego oraz poszczególnych pomieszczeń w tym obiekcie, jeśli występują, b) maksymalnej ilości materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu woj- skowym lub policyjnym przechowywanych w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach, c) dopuszczalnej liczbie osób, które jednocześnie mogą przebywać w obiekcie magazynowym, z podziałem na po- mieszczenia pracy stałej lub czasowej; 4) opis obiektu magazynowego uwzględniający: a) typ konstrukcji obiektu, b) parametry obwałowań, osłon i sztolni, c) przegrody odciążające, d) rodzaj okien, drzwi i szyb okiennych, e) rodzaj wykończenia ścian i podłóg, f) lokalizacje i konstrukcje drzwi ewakuacyjnych, g) stosowane w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach urządzenia, osprzęt i instalacje elektryczne oraz inne instalacje energetyczne, h) rodzaje i temperatury mediów ogrzewających lub chłodzących stosowanych w obiekcie magazynowym, i) stałe urządzenia gaśnicze oraz inne urządzenia przeciwpożarowe, lokalizację punktów sygnalizacji oraz urucha- miania tych urządzeń; 5) informacje o innych elementach określonych w związku ze specyfiką obiektu magazynowego i rodzajem przechowy- wanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub poli- cyjnym, o ile występują.
W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, karta kwa- lifikacyjna zawiera także informacje o: 1) podklasie materiałów wybuchowych i amunicji, które są przechowywane w obiekcie magazynowym i poszczególnych pomieszczeniach w tym obiekcie, jeśli występują; 2) zakwalifikowaniu obiektu magazynowego i jego pomieszczeń do kategorii zagrożeń MW1 lub MW2, określonych w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ze wskazaniem zagrożeń; 3) zakwalifikowaniu obiektu magazynowego do klas UZ lub MDO w związku z ryzykiem jego zniszczenia w przypadku wybuchu lub pożaru przechowywanego materiału wybuchowego oraz amunicji, określonych w przepisach wykonaw- czych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy; 4) występowaniu w obiekcie magazynowym lub jego pomieszczeniach zagrożenia wybuchem mieszanin substancji pal- nych z powietrzem oraz wyznaczeniu związanych z tym stref zagrożeń wybuchem, ustalonych zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie przeciwpożarowej; 5) zasięgu strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, oraz o sposobie jej oznaczenia w terenie; 6) minimalnej dopuszczalnej odległości obiektu magazynowego od innych obiektów usytuowanych w jego otoczeniu, wyznaczonej zgodnie z wymaganiami określonymi w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia.
MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.1 I 1.5 ORAZ DO KLAS 3 I 4.1, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE Część I. Wymagania dotyczące magazynu bazowego
1. Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do klas 3 i 4.1, lokalizuje się wyłącznie w wolnostojącym obiekcie budowlanym, usytuowanym w bezpiecz- nej odległości od innych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu. 2. Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do podklasy 4.1, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym. 3. Magazyn bazowy stanowi odrębną strefę pożarową, oddzieloną od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż 20 m. 4. Bezpieczna odległość, o której mowa w ust. 1, oznacza minimalną dopuszczalną odległość (L ) między magazynem d bazowym a innymi obiektami w jego otoczeniu, przy której nadciśnienie fali uderzeniowej (P) powstającej przy wybuchu f zgromadzonych w magazynie materiałów wybuchowych i amunicji o masie (M) nie przekracza wielkości dopuszczalnych dla tych obiektów, określonych liczbowo w ust. 18 w tabeli 1. 5. Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 4, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. 6. Minimalną dopuszczalną odległość, o której mowa w ust. 4, określa się z uwzględnieniem: 1) masy netto przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego, w tym materiału wybuchowego za- wartego w amunicji, oraz zdolności do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu w przypadku wybuchu tego mate- riału wybuchowego; 2) konstrukcji magazynu bazowego, w tym istniejących osłon i obwałowań; 3) ewentualnych uwarunkowań propagacji fali uderzeniowej wokół magazynu bazowego; 4) wrażliwości materiału wybuchowego i amunicji znajdujących się w magazynie bazowym, w stosunku do którego jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość; 5) zastosowanych dodatkowych zabezpieczeń magazynu bazowego i obiektów znajdujących się w jego otoczeniu. 7. Wzorcowy materiał wybuchowy, przyjmowany jako materiał odniesienia do określenia parametrów innych materia- łów wybuchowych zdolnych w przypadku ich wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, stanowi heksogen krystaliczny. 8. Zdolność danego materiału wybuchowego i amunicji do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, określa się porównawczo w stosunku do heksogenu krystalicznego, o którym mowa w ust. 7, za pomocą współczynnika zagrożenia (R). z Współczynnik zagrożenia R wyznacza się doświadczalnie w drodze badań modelowych lub oblicza według wzoru: z 𝑅 =4,71 × 10−4 × (𝑄 × 𝑉)0,5 𝑧 gdzie poszczególne symbole oznaczają: Q – ciepło właściwe wybuchu danego materiału wybuchowego w kJ/kg, V – objętość właściwą produktów wybuchu danego materiału wybuchowego w dm3/kg. 9. Wrażliwość materiału wybuchowego, o której mowa w ust. 6 pkt 4, określa współczynnik wrażliwości (R ) obli- w czany według wzoru: 𝑅 =(𝑅 × 𝑅 )0,5 𝑤 𝑀 𝑇 gdzie poszczególne symbole oznaczają: R – współczynnik wrażliwości mechanicznej danego materiału wybuchowego, M R – współczynnik wrażliwości termicznej danego materiału wybuchowego. T 10. Współczynniki R i R , o których mowa w ust. 9, oblicza się według wzorów: M T 1) 𝑅 =0,076 × (𝑆 × 𝑆)0,5 𝑀 𝑡 𝑖 gdzie poszczególne symbole oznaczają: S – dolną granicę wrażliwości na tarcie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w niutonach (N), oznaczoną we- t dług Polskiej Normy zharmonizowanej, S – dolną granicę wrażliwości na uderzenie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w dżulach (J), oznaczoną i według Polskiej Normy zharmonizowanej; 2) 𝑅 =39,02 ×log𝑇 /373 𝑇 𝑅 gdzie T oznacza temperaturę rozkładu danego materiału wybuchowego, wyrażoną w kelwinach (K), oznaczoną R według Polskiej Normy zharmonizowanej. 11. Do obliczenia współczynnika R , o którym mowa w ust. 9, dodatkowo stosuje się następujące zasady: w 1) jeżeli materiał wybuchowy ma współczynnik wrażliwości mechanicznej (R ) mniejszy lub równy 1, współczynnik M wrażliwości oprócz wartości liczbowej otrzymuje znak „M”; 2) jeżeli materiał wybuchowy charakteryzuje się wrażliwością na uderzenie wyższą od 50 J i jednocześnie wrażliwością na tarcie wyższą od 353 N, do obliczenia współczynnika wrażliwości mechanicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, przyjmuje się wartości S = 50 J i S = 353 N; i t 3) jeżeli materiał wybuchowy nie ulega rozkładowi podczas ogrzewania do temperatury 673 K, do obliczania współ- czynnika wrażliwości termicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, przyjmuje się wartość T = 673 K. R 12. Równoważnik masy heksogenu (G) przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego zdolnego w przypadku wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, zwany dalej równoważnikiem heksogenowym, wy- znacza się doświadczalnie, w drodze badań modelowych, lub określa według wzoru: 𝐺 =𝑅 × 𝑀 𝑍 gdzie M oznacza masę netto materiału wybuchowego przechowywanego w magazynie, wyrażoną w kg. W przypadku przechowywania w magazynie bazowym kilku różnych materiałów wybuchowych do obliczeń według powyższego wzoru przyjmuje się sumę równoważników heksogenowych tych materiałów. 13. Nadciśnienie fali uderzeniowej (P), wyrażone w kilopaskalach (kPa), stanowiące funkcję odległości czoła fali (L) f od miejsca ewentualnego wybuchu oraz równoważnika heksogenowego (G) przechowywanych materiałów wybuchowych określa się według wzoru: 𝑃 =980 × (𝐿 × 𝐺−1/3)−1.89 𝑓 lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe. 14. W przypadku łącznego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 lub 1.5 z innymi materiałami wybuchowymi lub amunicją, przy wyznaczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości (L ) uwzględnia d się sumę równoważników heksogenowych przechowywanych materiałów wybuchowych. 15. Magazyn bazowy, w którym jest przechowywany materiał wybuchowy w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowa- ny do klasy 3 lub 4.1, uznaje się za niestwarzający zagrożenia z powodu generowania fali uderzeniowej, jeżeli spełnione są następujące warunki: 1) lokalizacja i konstrukcja magazynu bazowego wykluczają możliwość wybuchu przechowywanego materiału wybu- chowego i amunicji w przypadku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w sąsiednim obiekcie; 2) w trakcie przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym są przestrzegane specjalne warunki bezpieczeństwa określone przez wytwórcę tych materiałów wybuchowych i amunicji, uniemożliwiające wy- buch przechowywanego materiału wybuchowego lub amunicji w przypadku pożaru w obiekcie magazynowym. 16. Magazyny bazowe dzieli się na: 1) nieobwałowane; 2) obwałowane. 17. Na równi z magazynem bazowym obwałowanym traktuje się magazyn bazowy: 1) osłonięty murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, o podobnej skuteczności; 2) posiadający elementy konstrukcyjne, które zapewniają zlokalizowanie skutków ewentualnego wybuchu przechowy- wanego materiału wybuchowego lub amunicji w obrębie tego obiektu, w tym zabezpieczają przed przeniesieniem de- tonacji na materiały wybuchowe znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach lub obiektach magazynowych, jeżeli są osłonięte odpowiednimi osłonami od strony przegród odciążających. 18. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej (P) dla różnych obiektów, w stosunku do których jest wy- f znaczana minimalna dopuszczalna odległość od magazynu bazowego, określa tabela 1. Tabela 1. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej dla różnych obiektów Dopuszczalna wielkość Rodzaj zagrożonego obiektu, w stosunku do którego jest wyznaczana nadciśnienia fali Lp. minimalna dopuszczalna odległość (L ) uderzeniowej (P) d f w kilopaskalach (kPa) Magazyn materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych 1 w opakowaniach transportowych; budynek służący do produkcji mate- 80 kPa riałów wybuchowych bez stałej obsady. Budynek typu bunkrowego ze stałą obsadą, służący do produkcji mate- 2 riałów wybuchowych, a także obiekt towarzyszący oraz magazyn półfa- 60 kPa brykatów. Budynek produkcyjny, inny niż wymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1 i 2, w tym obiekty o przeznaczeniu higieniczno- 3 -sanitarnym, laboratoryjnym, pomocniczym, a także droga dojazdowa 35 kPa do zakładu, ogrodzenie zewnętrzne zakładów, lokalna droga poza ob- szarem zabudowanym, napowietrzna linia wysokiego napięcia. Obiekt niewymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządko- 5 kPa wymi 1–3, w tym: 3 kPa 1) obszar zabudowy rozproszonej; 3 kPa 2) obszar zabudowy zwartej; 4 5 kPa 3) autostrada i droga o dużym natężeniu ruchu; 4) pozostałe obiekty, tj. niestanowiące elementu zabudowy zwartej lub rozproszonej, a także niebędące autostradą lub drogą o dużym natę- żeniu ruchu. Obiekt użyteczności publicznej, w którym gromadzi się duża liczba ludzi, 5 taki jak: miejsce kultu, szpital, placówka oświatowo-wychowawcza, plac 1 kPa i hala targowa, obiekt rekreacyjno-sportowy itp. 19. Minimalną dopuszczalną odległość (L ) od nieobwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiek- d tów znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach (m), określa się według wzoru: 𝐿 =38,25 × 𝑃 −0,529 × 𝐺1/3 𝑑 𝑓 lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1. 20. Minimalną dopuszczalną odległość (L ) od obwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiektów d znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach, określa się według wzorów: 1) przy odległości od 10 m do 80 m: 𝐿 =14,96 × 𝑃 −0,629 × 𝐺0,396 𝑑 𝑓 2) przy odległości od 80 m do 500 m: 𝐿 =3,693 × 𝑃 −1 × 𝐺0,63+27,1 𝑑 𝑓 3) przy odległości powyżej 500 m – według wzoru określonego w ust. 19 lub wyznacza doświadczalnie, przeprowadza- jąc badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1. 21. Za odległość między magazynem bazowym a wymienionymi w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych licz- bami porządkowymi 1–4 zagrożonymi obiektami przyjmuje się najmniejszą odległość między ścianami obiektów lub mię- dzy ścianą magazynu a poboczem drogi. 22. Dla zagrożonych obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1–3, w których przechowuje się materiał wybuchowy o współczynniku wrażliwości (R ) nie większym niż 2 lub nie większym w niż 5 ze znakiem „M”, minimalna dopuszczalna odległość od magazynu stwarzającego zagrożenie wynosi: 1) co najmniej 20 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi nie mniej niż 10 kg i nie więcej niż 1000 kg; 2) co najmniej 60 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi ponad 1000 kg, lecz nie więcej niż 5000 kg; 3) odległość obliczoną według wzorów podanych w ust. 19 i 20, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywa- nych materiałów wybuchowych wynosi ponad 5000 kg. 23. W przypadku gdy obiekty, o których mowa w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowy- mi 1–3, są obwałowane, z uwzględnieniem ust. 17 pkt 1, obliczoną w stosunku do tych obiektów minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 30%. 24. W przypadku przechowywania materiału wybuchowego w wydzielonych pomieszczeniach (komorach) magazynu bazowego, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, minimalną dopuszczalną odległość oblicza się dla pomieszczenia, w którym przechowywany jest materiał wybuchowy o największym równoważniku heksogenowym (G). 25. W przypadku gdy w wyniku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w magazynie ba- zowym jest możliwy rozrzut odłamków o dużej masie, minimalna dopuszczalna odległość tego magazynu od obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1–3 wynosi co najmniej 180 m, w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 4 – co najmniej 275 m, a w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 5 – co najmniej 400 m. Za odłamek o dużej masie uznaje się odłamek o masie powyżej 1 kg, który uderzając w zagrożony obiekt, jest w stanie naruszyć jego konstrukcję. Część II. Wymagania dotyczące magazynu podręcznego
1. W magazynie podręcznym przechowuje się materiał wybuchowy oraz amunicję zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 w ilościach netto nieprzekraczających wielkości podanych w tabeli 2. Tabela 2. Ilość materiału wybuchowego netto dopuszczona do przechowywania w magazynie podręcznym Lp. Podklasa materiału Grupa Dopuszczalna masa netto przechowywanego materiału wybuchowego zgodności wybuchowego 1 1.1 A 1 kg 2 1.1 B 1 kg 3 1.1 C 25 kg 4 1.1 i 1.5 D 5 kg 5 w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz 1.1 E, F, J, K, L jego otoczeniu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa 6 1.1 G 25 kg 7 3 i 4.1 25 kg 2. W przypadku jednoczesnego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności z zachowaniem zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych i amunicji określonych w Umowie ADR, dopuszczalna ilość materiałów wybuchowych obliczona zgodnie z poniższym wzorem: 𝑔 𝑔 𝑔 1⁄ +⋯ 𝑛⁄ ….+ 7⁄ ≤1 𝐺 𝐺 𝐺 1 𝑛 7 gdzie poszczególne symbole oznaczają: g – masę równoważnika heksogenowego przechowywanego materiału wybuchowego danej grupy zgodności n w kg, G – dopuszczalną masę równoważnika heksogenowego dla danej grupy zgodności, wyrażoną w kg, wyliczoną n z dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, podanej w ust. 1 w tabeli 2, – liczbę porządkową (lp.) w ust. 1 w tabeli 2. n 3. W przypadku gdy magazyn podręczny składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych pomieszczeń wewnętrznych albo komór, których konstrukcja zabezpiecza przed przeniesieniem detonacji pomiędzy tymi pomieszczeniami lub komo- rami, dopuszcza się przechowywanie w tym magazynie większej ilości materiału wybuchowego niż określono to w ust. 1 w tabeli 2, z tym że ilość ta nie może przekroczyć czterokrotności dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego wskazanej w ust. 1 w tabeli 2. 4. Magazyn podręczny, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące wymagania: 1) jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym wykorzystywanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady; 2) w obiekcie budowlanym, o którym mowa w pkt 1, dopuszcza się stałą obecność osób zapewniających bezpośrednią ochronę fizyczną tego obiektu; 3) konstrukcja pomieszczenia lub pomieszczeń, w których zlokalizowany jest magazyn podręczny, oraz konstrukcja wewnętrznych komór w tym pomieszczeniu lub pomieszczeniach, o ile takie komory występują, a także wyposażenie magazynu podręcznego zapewniają zlokalizowanie i ograniczenie w istotny sposób skutków ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanego w magazynie materiału wybuchowego dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu; 4) stanowi strefę pożarową oddzieloną elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości co najmniej 20 m; 5) posiada powierzchnie odciążające oraz osłony przed tymi powierzchniami, ograniczające rozrzut odłamków, wyrzut produktów gazowych spalania i oddziaływanie fali uderzeniowej. 5. Magazynu podręcznego, o którym mowa w ust. 1, nie lokalizuje się w budynkach mieszkalnych, budynkach za- mieszkania zbiorowego oraz w budynkach użyteczności publicznej.
MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.2, 1.3, 1.4 I 1.6 ORAZ KLASY 9, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE Część I. Wymagania dotyczące magazynu bazowego
1. Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2 i 1.3, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym, natomiast w przypadku przechowywania materia- łów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.4 i 1.6 oraz klasy 9 dopuszcza się zlokalizowanie magazy- nu bazowego w wielokondygnacyjnym obiekcie budowlanym. 2. Minimalną dopuszczalną odległość (L ) magazynu bazowego od obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, d z zastrzeżeniem ust. 3, wyznacza się lub oblicza z uwzględnieniem masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, zgodnie z kryteriami określonymi w tabeli 1. Tabela 1. Kryteria lokalizacji magazynu bazowego nieobwałowanego w stosunku do innych obiektów wymienionych w tabeli Podklasa Magazyn Obiekt przechowy- i obiekt produkcyjny Droga Autostrada Obszar wanego Dodatkowe produkcyjny niezawiera- dojazdowa i droga o dużym zamieszkały materiału uwarunkowania zawierający jący i droga lokalna natężeniu ruchu wybucho- materiał materiału wego wybuchowy wybuchowego przy wybuchu nie tworzą się odległość odległość 1.2 Ld = 3 x G1/6 L = 58 × G1/6 odłamki min. 90 m min. 90 m d o dużej masie przy wybuchu mogą tworzyć odległość odległość L = 51 × G1/6 L = 76 × G1/6 1.2 d d się odłamki min. 135 m min. 135 m min. 90 m min. 135 m o dużej masie Masa netto nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości, muszą być jed- materiałów nak zachowane środki bezpieczeństwa, aby skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu 1.3 wybuchowych przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji zostały ograniczone do wnętrza nie przekracza obiektu lub były odczuwalne w otoczeniu obiektu jedynie w wybranym kierunku 1000 kg Masa netto materiałów L = 3,2 × G1/3 L = 6,4 × G1/3 L = 4,3 × G1/3 d d d L = 6,4 × G1/3 1.3 wybuchowych odległość odległość odległość min. d odległość min. 60 m przekracza min. 40 m min. 60 m 40 m 1000 kg Masa netto materiałów 1.4 i 1.6 wybuchowych nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości nie przekracza 1000 kg Masa netto materiałów odległość odległość odległość odległość odległość 1.4 i 1.6 wybuchowych min. 10 m min. 10 m min. 15 m min. 15 m min. 15 m przekracza 1000 kg 3. Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 2, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. 4. Przy ustalaniu lokalizacji magazynu bazowego przeznaczonego do przechowywania materiałów wybuchowych za- klasyfikowanych do klasy 9 nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości. 5. W przypadku przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym obwałowanym, mini- malną dopuszczalną odległość, wyznaczoną stosownie do ust. 2, można zmniejszyć o 30%. Jeżeli obiekt zagrożony, w stosunku do którego wyznaczana jest minimalna dopuszczalna odległość, jest obwałowany, osłonięty dodatkowymi mu- rami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, minimalną dopuszczalną odległość można zmniej- szyć o 50%. 6. W przypadku gdy magazyn bazowy składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych wewnętrznych pomieszczeń lub komór, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, przy obliczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości, o której mowa w ust. 2, bierze się pod uwagę to pomieszczenie lub komorę, które wymaga największej odległości. Część II. Wymagania dotyczące magazynu podręcznego
1. Materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 mogą być przechowywane w magazynie podręcznym w ilości podanej w tabeli 2. Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 dopuszczone do przechowywania w magazynie podręcznym Podklasa Grupa materiału Dopuszczalna masa przechowywanych materiałów wybuchowych zgodności wybuchowego 1.2 B 1 kg netto 1.2 C 40 kg brutto 1.2 D 5 kg netto 1.2 G 50 kg brutto w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia 1.2 E, F, H, J, L i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz jego otoczeniu, 1.3 H, J, L stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem 1.4 E, F, L bezpieczeństwa 1.3 C 40 kg brutto 1.3 G 80 kg brutto 1.4 B 1 kg netto 1.4 C 50 kg brutto 1.4 D 50 kg brutto 1.4 G 100 kg brutto 1.4 S 100 kg brutto 1.6 N 100 kg brutto 2. Magazyn podręczny spełnia następujące wymagania organizacyjne i techniczne: 1) jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady; 2) elementy konstrukcyjne oraz dodatkowe wyposażenie magazynu w istotny sposób ograniczają skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu; 3) jest wydzielony przeciwpożarowo ścianami wewnętrznymi i stropami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykany drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30. 3. Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym przechowuje się przedmioty ratownicze zaklasy- fikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub w odrębnym obiekcie bez stałej obsady. 4. W obiekcie budowlanym, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3, dopuszcza się stałą obecność osób zajmują- cych się bezpośrednią ochroną fizyczną tego obiektu. 5. Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym prowadzona jest sprzedaż materiałów wybucho- wych, broni i amunicji, w wydzielonej jako odrębna strefa pożarowa części obiektu budowlanego, przeznaczonej do pro- wadzenia działalności handlowej, jeżeli magazyn ten spełnia wymagania określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
ORAZ ZABEZPIECZENIA PRZED DOSTĘPEM OSÓB NIEUPRAWNIONYCH DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO, W KTÓRYM PROWADZI SIĘ SPRZEDAŻ MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH, BRONI I AMUNICJI
Magazyn podręczny, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, lokalizuje się wyłącznie w budynku, w pomieszczeniu murowanym o ścianach grubości co najmniej 25 cm, wykonanych z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej i stropach o podobnej wytrzymałości na ściskanie. Dopuszcza się stosowanie ścian i stropów wykonanych z innych materiałów budowlanych o podobnej wytrzymałości na ściskanie.
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, lokalizuje się w pomieszczeniu wydzielonym ścianami wewnętrzny- mi i stropami o klasie odporności ogniowej odpowiednio co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykanymi drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, o którym mowa w § 1, w obiektach i pomieszczeniach przeznaczonych do prowadzenia działalności handlowej, jeżeli spełnia wymagania określone w niniejszym załączniku.
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, posiada: 1) zabezpieczenie okien szybami o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie lub zamontowanymi trwale kratami stalowymi (wewnętrznymi lub zewnętrznymi) wykonanymi z prętów stalowych o średnicy co najmniej 16 mm (lub o innym przekroju, pod warunkiem że pole powierzchni przekroju nie jest mniejsze od pola przekroju pręta o średnicy 16 mm) o oczku 15 cm × 15 cm; dopuszcza się zastosowanie w miejsce kraty zamykanych stalowych żalu- zji wykonanych z profili pełnych z blachy o grubości co najmniej 1,25 mm; 2) drzwi antywłamaniowe co najmniej w klasie RC-4 według Polskiej Normy zharmonizowanej lub inne drzwi, zabez- pieczone kratami albo żaluzjami określonymi w pkt 1, wyposażone w zamek lub kłódkę w klasie A Polskiej Normy zharmonizowanej; 3) jedno wejście stanowiące jednocześnie wyjście albo odrębne wejście i wyjście, jeżeli są one przystosowane wyłącznie do ruchu jednokierunkowego.
W magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie: 1) prochu czarnego, prochu bezdymnego i spłonek kapsułkowych w ilościach określonych w załączniku nr 2 do rozpo- rządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2 lub w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2; 2) amunicji do broni strzeleckiej w podklasie 1.4S i 1.4G w ilościach określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2; 3) broni strzeleckiej.
1. Proch czarny, proch bezdymny i spłonki kapsułkowe przechowuje się w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej. 2. Broń i amunicję przechowuje się w szafach metalowych wykonanych z blachy stalowej grubości co najmniej 3 mm, zamykanych mechanizmem ryglowym blokowanym zamkiem w klasie A według Polskiej Normy zharmonizowanej, lub w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej. 3. Dopuszcza się przechowywanie broni i amunicji w gablotach szklanych w klasie co najmniej FB2 zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną, posiadających co najmniej jeden zamek w klasie A zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną. 4. Szafy metalowe i gabloty szklane, o których mowa w ust. 1–3, posiadają certyfikaty zgodności identyfikujące od- powiednio dany wyrób z certyfikatem.
W pomieszczeniu sklepowym znajdującym się w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie wyłącznie amunicji zawierającej materiał wybuchowy zaklasyfikowany do podklasy 1.4S o łącznej masie ładunku nieprzekraczającej 100 kg brutto.
W celu skutecznego zabezpieczenia przechowywanych materiałów wybuchowych, broni i amunicji przed osobami nieuprawnionymi zabrania się stosowania w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, systemu samoobsługowego.