t.j.
status: obowiązujący
W 2021 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza się „Program mający na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”, który jest określony w załączniku do rozporządzenia.
Program, o którym mowa w § 1, stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: G. Puda 1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1721 i 1928). Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 stycznia 2021 r. (poz. …) PROGRAM MAJĄCY NA CELU WCZESNE WYKRYCIE ZAKAŻEŃ WIRUSEM Dziennik WUsYtaWw OŁUJĄCYM AFRYKAŃSKI POM– Ó2 R– ŚWIŃ I POSZERZENIE WIEDZY NA Poz. 236 TEMAT TEJ CHOROBY ORAZ JEJ ZWALCZaZłąAcznNikI dEo rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 stycznia 2021 r. (poz. 236) PROGRAM MAJĄCY NA CELU WCZESNE WYKRYCIE ZAKAŻEŃ WIRUSEM WYWOŁUJĄCYM AFRYKAŃSKI POMÓR ŚWIŃ I POSZERZENIE WIEDZY NA TEMAT TEJ CHOROBY ORAZ JEJ ZWALCZANIE 1. Identyfikacja programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska Choroba: afrykański pomór świń (African swine fever – ASF) Okres realizacji: 1 stycznia – 31 grudnia 2021 r. 2. Dane historyczne dotyczące rozwoju epidemiologicznego afrykańskiego pomoru świń W 2007 r. wirus afrykańskiego pomoru świń (ASF) rozprzestrzenił się z pierwotnego ogniska w Gruzji na terytorium Europy Wschodniej. Po wprowadzeniu wirusa ASF na kontynent europejski choroba ta rozprzestrzeniła się na terytorium Armenii, Azerbejdżanu oraz Federacji Rosyjskiej. W sierpniu 2012 r. ognisko tej choroby zostało stwierdzone w południowo-wschodniej części Ukrainy. W czerwcu 2013 r. białoruskie władze weterynaryjne potwierdziły wykrycie ASF we wsi Czapuń w obwodzie grodzieńskim, 170 km od granicy z Rzecząpospolitą Polską, oraz w Witebsku w północno-wschodniej części Białorusi, 450 km od granicy z Rzecząpospolitą Polską. W styczniu 2014 r. na terytorium Litwy stwierdzono 2 przypadki wirusa ASF u dzików, natomiast w dniu 17 lutego 2014 r. potwierdzono pierwszy przypadek wirusa ASF u dzików na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2014–2019 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzono u dzików odpowiednio: 1) w 2014 r. – 30 przypadków ASF; 2 Dzie nnik Ustaw – 3 – Poz. 236 2) w 2015 r. – 53 przypadki ASF; 3) w 2016 r. – 80 przypadków ASF; 4) w 2017 r. – 741 przypadków ASF; 5) w 2018 r. – 2441 przypadków ASF; 6) w 2019 r. – 2477 przypadków ASF. Jednocześnie w tym samym okresie odnotowano u świń: 1) w 2014 r. – 2 ogniska ASF; 2) w 2015 r. – 1 ognisko ASF; 3) w 2016 r. – 20 ognisk ASF; 4) w 2017 r. – 81 ognisk ASF; 5) w 2018 r. – 109 ognisk ASF; 6) w 2019 r. – 48 ognisk ASF. Obecnie nadal istnieje duże prawdopodobieństwo dalszego rozprzestrzeniania się wirusa ASF, w szczególności wśród zwierząt wolno żyjących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od 2011 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są prowadzone badania laboratoryjne w kierunku ASF. Badania te były prowadzone w pasie przygranicznym o szerokości 40 km (wzdłuż granicy północnej z Obwodem Kaliningradzkim i granicy wschodniej z Litwą, Białorusią i Ukrainą) obejmującym części województw: warmińsko- -mazurskiego, podlaskiego, lubelskiego, mazowieckiego i podkarpackiego. Próbki były pobierane od padłych świń (na podstawie analizy ryzyka) oraz padłych i odstrzelonych dzików. Od lipca 2013 r. na obszarze położonym w tzw. strefie I, a od października 2013 r. na obszarze położonym w strefie II i III badania laboratoryjne w kierunku ASF były prowadzone zgodnie z programem wprowadzonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2014 r. w sprawie wprowadzenia programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 115). 3 W 2014 r. były kontynuowane badania w kierunku ASF, zgodnie z programem wprowadzonym rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie wprowadzenia w 2014 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 996). W kolejnych latach program był realizowany na podstawie: 1) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie wprowadzenia w 2015 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 316, z późn. zm.); 2) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 stycznia 2016 r. w sprawie wprowadzenia w 2016 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 70, z późn. zm.); 3) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 marca 2017 r. w sprawie wprowadzenia w 2017 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 625); 4) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 316, z późn. zm.); 5) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 marca 2019 r. w sprawie wprowadzenia w 2019 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 598); 6) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie wprowadzenia w 2020 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” (Dz. U. poz. 290). 4 Liczba zbadanych zwierząt oraz otrzymanych dodatnich wyników tych badań w ramach realizacji ww. programu w latach 2013–2019 została opisana w ust. 6.2. 3. Opis programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie Program mający na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie, zwany dalej „programem”, przewiduje zastosowanie środków, których celem jest wzmocnienie ochrony terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed ASF. Program będzie realizowany w 2021 r. i stanowi kontynuację programu realizowanego na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie wprowadzenia w 2020 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”. Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421) ASF należy do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 57 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej program jest wprowadzany w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw rolnictwa. Zgodnie z dokumentem roboczym KE Strategiczne podejście do zarządzania afrykańskim pomorem świń w UE (SANTE/7113/2015-Rev-12) w programie wyznacza się możliwość finansowania działań mających na celu między innymi: 1) redukcję populacji dzików prowadzonej zarówno przez polowania, jak i odstrzał sanitarny; 2) usuwanie potencjalnych źródeł wirusa ASF ze środowiska przyrodniczego; 3) prowadzenie monitoringu aktywnego i pasywnego u dzików i świń; 4) działania lub inwestycje służące zapobieganiu, kontroli i zwalczaniu ASF u świń i dzikich zwierząt. 5 Ponadto wprowadza się zasady i nakazy służące zwalczaniu afrykańskiego pomoru świń u dzików. Szacowane ogólne koszty realizacji programu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2021 r. wyniosą 129 432 694,19 zł. Wszystkie szacunkowe koszty programu zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w projekcie ustawy budżetowej na rok 2021, w ramach limitu wydatków właściwych części budżetowych. Finansowanie programu odbywa się ze środków budżetowych określonych w części 83 – rezerwa celowa, dział 758 – różne rozliczenia, rozdziału 75818 – rezerwy ogólne i celowe poz. 12 przeznaczonej na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt (w tym finansowanie programów zwalczania), badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt, produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach, finansowanie zadań zleconych przez Komisję Europejską oraz dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej, w tym na wypłatę wynagrodzeń dla lekarzy wyznaczonych na podstawie art. 16 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557, z późn. zm.), oraz środków budżetowych określonych w części 85 – budżety wojewodów, dział 010 – rolnictwo i łowiectwo, rozdział 01022 – zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego. 3.1. Cel programu Celem programu jest wzmocnienie ochrony terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium Unii Europejskiej przed rozprzestrzenianiem się wirusa ASF. Program obejmuje działania nakierowane na zwalczanie oraz zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa ASF, w tym: 1) badania laboratoryjne świń, dzików i świniodzików w kierunku ASF przeprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym pobieranie i transport próbek do badań od żywych i martwych zwierząt; 2) zwrot w postaci ryczałtu kosztów pozyskiwania dzików w ramach odstrzału sanitarnego na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej; 3) zwrot w postaci ryczałtu kosztów pozyskiwania dzików odstrzelonych na obszarze wolnym, z wyjątkiem dorosłych samic dzików (powyżej 24. miesiąca życia); 6 Dzie nnik Ustaw – 7 – Poz. 236 4) ubój lub zabicie świń na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami lub obszarze ochronnym, o którym mowa w ust. 3.2.4 – w przypadku wystąpienia ASF u dzików (na podstawie art. 44 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt); 5) działania powiatowego lekarza weterynarii – po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia ASF – przeprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt; 6) przeprowadzanie przez powiatowego lekarza weterynarii kontroli gospodarstw w zakresie spełniania wymagań związanych z bioasekuracją na obszarze terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w ust. 3.2.4; 7) zwrot kosztów transportu i unieszkodliwienia padłych dzików pozyskanych w ramach zorganizowanych przeszukiwań terenów znajdujących się w obszarze ochronnym, obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia, a także znalezionych na gruntach należących do osób fizycznych na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 8) finansowanie unieszkodliwiania pozyskanych w ramach polowań tusz dzików, które nie mogą zostać zagospodarowane przez myśliwych, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 9) finansowanie unieszkodliwiania wszystkich tusz dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego na obszarze ochronnym, obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia; 10) wypłatę środków uprawnionym osobom za zgłoszenie znalezienia zwłok dzików padłych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; 11) wzmocnienie środków bioasekuracji na drogowych przejściach granicznych z Federacją Rosyjską, Białorusią i Ukrainą; 12) dofinansowanie odłowu dzików zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 8g albo art. 46 ust. 3 pkt 8h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także uśmiercenia oraz transportu, unieszkodliwiania zwłok odłowionych i uśmierconych dzików oraz obsługę i utrzymanie w dobrym stanie technicznym odłowni żywołownych na obszarach: ochronnych, objętych ograniczeniami oraz zagrożenia; 7 13) finansowanie zbudowania i umieszczenia w terenie odłowni żywołownych do odłowu dzików; 14) finansowanie usług pomocnych przy zwalczaniu ASF u dzików oraz świń, w tym wykorzystanie bezzałogowych statków powietrznych lub fotopułapek służących do ustalania miejsc bytowania dzików; 15) dofinansowanie organizowanych w ramach nakazów powiatowych lekarzy weterynarii oraz wojewódzkich centrów zarządzania kryzysowego akcji poszukiwania padłych dzików; 16) prowadzenie przez Inspekcję Weterynaryjną kampanii informacyjnej dla podmiotów: a) prowadzących działalność nadzorowaną związaną z produkcją żywności pochodzenia zwierzęcego i pasz, rolników, myśliwych, władz samorządowych, straży, inspekcji i innych służb oraz społeczeństwa, obejmującej rozpowszechnienie informacji o: − zagrożeniu ASF w taki sposób, aby te podmioty niezwłocznie zawiadamiały o podejrzeniu wystąpienia ASF zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt i sposobie zawiadamiania właściwych organów o podejrzeniu wystąpienia ASF, − objawach zakażenia wirusem ASF, − ryzyku, jakie niesie wprowadzanie produktów wieprzowych do gospodarstwa, w którym są utrzymywane świnie, w tym w szczególności wprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów pochodzenia wieprzowego spoza tego terytorium, − metodach bezpiecznego unieszkodliwiania padłych dzików lub dopuszczalnych sposobach zagospodarowania odstrzelonych dzików, − obowiązku zawiadamiania organów Inspekcji Weterynaryjnej o każdym przypadku znalezienia padłego dzika, − wymaganiach dotyczących bioasekuracji, 8 Dzie nnik Ustaw – 9 – Poz. 236 b) świadczących usługi z zakresu przewozu osób, w tym operatorów portów lotniczych i portów morskich, oraz dla operatorów biur podróży i podmiotów świadczących usługi pocztowe i kurierskie, mającej na celu przekazanie wiedzy na temat ASF; 17) wprowadzenie zakazu dokarmiania dzików na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3.2. Realizacja programu 3.2.1. Program jest realizowany przez właściwych terytorialnie powiatowych lekarzy weterynarii 3.2.2. Wojewódzcy lekarze weterynarii koordynują realizację programu, w szczególności podejmowane działania na pograniczu województw 3.2.3. Obowiązki innych podmiotów opisanych w programie 1) hodowcy świń – przestrzeganie zasad bioasekuracji ustalonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń (Dz. U. z 2018 r. poz. 290, z późn. zm.); uczestniczenie w spotkaniach szkoleniowych i aktualizowanie wiedzy na temat ASF, w tym zasad postępowania profilaktycznego oraz obowiązków posiadacza świń przy zwalczaniu choroby, zgłaszanie do powiatowych lekarzy weterynarii miejsc utrzymywania świń, przemieszczeń świń zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt; zgłaszanie podejrzenia wystąpienia chorób zakaźnych zgodnie z art. 42 ww. ustawy; zgłaszanie do powiatowego lekarza weterynarii ubojów świń na użytek własny w obszarach wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylającej decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz. Urz. UE L 295 z 11.10.2014, str. 63, z późn. zm.), zwanej dalej „decyzją 2014/709/UE”, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 11a ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1753); 2) myśliwi, pracownicy parków narodowych, służb leśnych i członkowie doraźnych zgrupowań zadaniowych – przestrzeganie zasad bioasekuracji określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2020 r. w 9 Dzie nnik Ustaw – 10 – Poz. 236 sprawie zasad bioasekuracji, jakie powinny być przestrzegane podczas polowania lub odstrzału sanitarnego oraz przy wykonywaniu czynności związanych z zagospodarowaniem zwierzęcia łownego z gatunku dzik (Dz. U. poz. 160), zgłaszanie powiatowym lekarzom weterynarii padłych dzików, wykonywanie odstrzałów sanitarnych dzików zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 45 lub art. 46 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt; 3) inne podmioty wymienione w programie – przestrzegania nakazów, zakazów i ograniczeń wydanych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 3.2.4. Podział terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na obszary według kryterium zagrożenia wystąpieniem wirusa ASF Obszar zagrożenia oraz obszar objęty ograniczeniami Obszar zagrożenia oraz obszar objęty ograniczeniami obejmuje powiaty lub części powiatów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymienione odpowiednio w części III i II załącznika do decyzji 2014/709/UE. Obszar ochronny Obszar ochronny obejmuje powiaty lub części powiatów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymienione w części I załącznika do decyzji 2014/709/UE. Obszar wolny obejmuje części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niewymienione w załączniku do decyzji 2014/709/UE. 3.2.5. Kontrola stanu zdrowia świń i dzików oraz pobieranie próbek na obszarach wyznaczonych zgodnie z ust. 3.2.4 3.2.5.1. Obszar zagrożenia oraz obszar objęty ograniczeniami Na obszarze zagrożenia oraz obszarze objętym ograniczeniami wprowadza się środki w zakresie zwalczania ASF zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także monitorowanie zdrowia świń i dzików. W 10 ramach programu posiadacze świń są obowiązani, uwzględniając § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. poz. 344, z późn. zm.), do codziennego kontrolowania stanu zdrowia świń. 3.2.5.2. Na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia obowiązują nakazy i zakazy określone odpowiednio w § 1 ust. 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń. 3.2.5.3. Zgodnie z § 2a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz. U. z 2016 r. poz. 885), w przypadku wprowadzenia ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt dopuszcza się ubój w gospodarstwie objętym ograniczeniem, jeżeli ograniczenie to zostało wprowadzone w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa trzeciego, graniczących z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że: 1) świnie były utrzymywane w tym gospodarstwie co najmniej przez 30 dni przed ubojem; 2) świnie zostaną poddane badaniu przedubojowemu przeprowadzonemu w sposób określony w art. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/624 z dnia 8 lutego 2019 r. dotyczącego szczególnych przepisów w dziedzinie przeprowadzania kontroli urzędowych dotyczących produkcji mięsa oraz obszarów produkcyjnych i obszarów przejściowych w odniesieniu do żywych małży zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (Dz. Urz. UE L 131 z 17.05.2019, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2019/624”; 3) mięso pozyskane w wyniku uboju świń zostanie poddane badaniu poubojowemu. W trakcie badania przedubojowego świń lub badania poubojowego mięsa pozyskanego w wyniku uboju świń w rzeźni urzędowy lekarz weterynarii zwraca uwagę na zmiany mogące sugerować zakażenie wirusem ASF. 11 Dzie nnik Ustaw – 12 – Poz. 236 3.2.5.4. Poza działaniami opisanymi powyżej, w każdym przypadku zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej przez posiadacza świń o padłej świni lub o podejrzeniu wystąpienia ASF jest przeprowadzane badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała oraz badanie sekcyjne padłych świń znajdujących się w stadzie, a w razie konieczności są pobierane próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, zgodnie z rozdziałem 4 lit. A załącznika do decyzji Komisji Europejskiej 2003/422/WE z dnia 26 maja 2003 r. zatwierdzającej podręcznik diagnostyczny dotyczący afrykańskiego pomoru świń (Dz. Urz. UE L 143 z 11.06.2003, str. 35 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 39, str. 59), zwanej dalej „decyzją 2003/422/WE”. 3.2.5.5. W gospodarstwach, w których są utrzymywane świnie, powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza, przynajmniej raz w roku, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała, zgodnie z rozdziałem 4 lit. A załącznika do decyzji 2003/422/WE, oraz kontrolę przestrzegania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, oraz obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 tego rozporządzenia, z tym że w przypadku: 1) stwierdzenia niewykonania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3–6 oraz § 2 ust. 1, oraz niespełnienia obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 tego rozporządzenia, powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza dodatkową kontrolę przestrzegania tych nakazów i zakazów, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała; 2) przemieszczania świń z gospodarstw niespełniających wymogów określonych w § 4 ust. 2 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia, położonych na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia, poza te obszary, przemieszczane świnie zostają poddane badaniu laboratoryjnemu, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 1 tego rozporządzenia. 3.2.5.6. Na obszarze zagrożenia oraz obszarze objętym ograniczeniami urzędowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF: 12 1) o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, w szczególności od świń: a) padłych, u których nie można wykluczyć zakażenia wirusem ASF, b) które wykazują nietypowe objawy kliniczne, na podstawie których nie jest możliwe postawienie diagnozy, c) mających: – objawy chorobowe wraz z gorączką lub – gorączkę i objawy zespołu krwotocznego; 2) od świń, o których mowa w § 2a ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny – w przypadku gdy ubój świń jest dokonywany w gospodarstwie położonym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wymienionym w części: a) II załącznika do decyzji 2014/709/UE – jeżeli istnieje podejrzenie wystąpienia afrykańskiego pomoru świń, b) III załącznika do decyzji 2014/709/UE – w każdym przypadku. 3.2.5.7. Powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, od każdego dzika znalezionego martwego, w tym ze zwłok dzików ulegających autolizie oraz dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych, a także od każdego dzika odstrzelonego, dostarczonego do położonego na tych obszarach punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny, lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików. W przypadku odstrzelonych dzików niewykazujących żadnych objawów chorobowych dopuszcza się pobieranie próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF przez myśliwych, którzy zostali przeszkoleni przez powiatowego lekarza weterynarii przy wykorzystaniu 13 wytycznych i ulotek dostarczonych myśliwym oraz kołom łowieckim w sposób opisany w ust. 3.6. 3.2.5.8. Każdą tuszę odstrzelonego dzika znakuje się znakiem zawierającym: 1) kod województwa; 2) kod powiatu; 3) kolejny numer; 4) numer obwodu łowieckiego. 3.2.5.9. Myśliwi, pracownicy Służby Leśnej i Straży Granicznej oraz osoby mające kontakt z martwymi dzikami mają obowiązek zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej fakt znalezienia zwłok dzików. Na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia myśliwi przekazują, na piśmie, właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii informację o terminach planowanych polowań lub liczbie polowań w określonym przedziale czasowym oraz o terminach dokonywania odstrzału sanitarnego lub liczbie odstrzałów sanitarnych w określonym przedziale czasowym. 3.2.5.10. 1. Każdy odstrzelony dzik na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia jest niezwłocznie niewypatroszony, w całości, dostarczany do położonego na tym samym obszarze punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny, lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików. 2. Z wyjątkiem odstrzału sanitarnego, za odstrzelone dziki inne niż dorosłe samice dzika, dostarczone do punktu skupu lub zakładów, o których mowa powyżej, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, lub dyrektorowi parku narodowego kwotę 350 zł brutto. 3. Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty: 1) polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania, obejmujące transport tuszy dzika w szczelnym pojemniku, dezynfekcji obuwia, ubioru oraz używanego sprzętu przy opuszczaniu łowiska; 2) pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego – na obszar zagrożenia i obszar objęty ograniczeniami; 3) zakupu lub skonstruowania kontenerów chłodniczych i przetrzymywania w nich dzików; 14 4) unieszkodliwienia patrochów dzików. 4. Inspekcja Weterynaryjna finansuje w pełnej wysokości poniesione koszty unieszkodliwienia tusz dzików wraz z wszystkimi częściami ciała dzików, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych, tusz dzików z dodatnim wynikiem badań laboratoryjnych w kierunku ASF oraz tusz przechowywanych z tymi tuszami w kontenerze chłodniczym, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu zatwierdzonego zgodnie z art. 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”. W punktach skupu i zakładach, o których mowa powyżej, tusze, części ciała i skóry dzików przechowuje się w sposób zapobiegający bezpośredniemu kontaktowi nieprzebadanych tusz, części ciała i skór dzików z surowcami i innymi przedmiotami, które mogą spowodować rozprzestrzenianie się wirusa ASF. 5. Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza oględziny każdej tuszy, zwracając uwagę na zmiany chorobowe, które mogą wskazywać na zakażenie wirusem ASF. 6. Zgodnie z rozporządzeniem nr 1069/2009: 1) wszystkie znalezione zwłoki dzików, 2) wszystkie tusze wraz z wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść i skóra, w odniesieniu do których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w kierunku ASF, 3) narogi i patrochy oraz inne części ciała odstrzelonego chorego dzika lub tusze dzika przed uzyskaniem wyniku badania laboratoryjnego próbki pobranej z tuszy dzika, 4) tusze dzików wraz z wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść i skóra przed uzyskaniem wyniku badania laboratoryjnego, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych – na obszarze zagrożenia oraz na obszarze objętym ograniczeniami są kwalifikowane jako materiał kategorii 1 i podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art. 12 15 rozporządzenia nr 1069/2009 lub zgodnie z odstępstwem przewidzianym w art. 19 rozporządzenia nr 1069/2009. 7. Patrochy oraz tusze wraz z wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych po uzyskaniu ujemnych wyników badania laboratoryjnego w kierunku ASF, na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia są kwalifikowane jako materiał kategorii 3 i podlegają usunięciu oraz przetworzeniu zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 1069/2009. 8. Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych okresowo, nie rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych wykonywania polowań na dziki na obszarze zagrożenia i obszarze objętym ograniczeniami, z uwzględnieniem pozyskania dorosłych samic dzików (powyżej 24. miesiąca życia), przelatków dzika, dorosłych samców i warchlaków. Niezwłocznie informują powiatowego lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach. Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje, nie rzadziej niż raz na kwartał, liczbę dzików pozyskanych w ramach polowania, zgłoszonych przez myśliwych, z rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania. 9. W przypadku wysyłania poza obszar zagrożenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego otrzymanych ze świń pochodzących z obszaru zagrożenia stosuje się § 10 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń. 3.2.5.11. Obszar ochronny Na obszarze ochronnym wprowadza się środki w zakresie zwalczania ASF zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także monitorowanie zdrowia świń i dzików. W ramach programu posiadacze świń są obowiązani, uwzględniając § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej, do codziennego kontrolowania stanu zdrowia świń. Ponadto na podstawie § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń posiadacze 16 świń są obowiązani do informowania urzędowego lekarza weterynarii o każdym przypadku padnięcia świni w gospodarstwie. Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt posiadacze świń są obowiązani do niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o każdym przypadku podejrzenia wystąpienia ASF. Na obszarze ochronnym obowiązują nakazy określone w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń i zakazy określone w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia. 3.2.5.12. Zgodnie z § 2a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny, w przypadku wprowadzenia ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, dopuszcza się ubój w gospodarstwie objętym ograniczeniem, jeżeli ograniczenie to zostało wprowadzone w związku z wystąpieniem ASF na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa trzeciego, graniczących z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że świnie były utrzymywane w tym gospodarstwie co najmniej przez 30 dni przed ubojem, a ponadto gdy: 1) zostaną poddane badaniu przedubojowemu świń przeprowadzonemu w sposób określony w art. 5 rozporządzenia nr 2019/624; 2) mięso pozyskane w wyniku uboju tych świń zostanie poddane badaniu poubojowemu. Próbki do badania laboratoryjnego w kierunku ASF pobiera się przy przeprowadzaniu badania przedubojowego świń albo badania poubojowego mięsa z tych świń – w przypadku gdy istnieje podejrzenie wystąpienia ASF. W trakcie badania przedubojowego świń lub badania poubojowego mięsa pozyskanego w wyniku uboju świń w rzeźni urzędowy lekarz weterynarii zwraca uwagę na zmiany mogące świadczyć o zakażeniu wirusem ASF. Poza działaniami opisanymi powyżej, w każdym przypadku zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej przez posiadacza świń o padłej świni lub o podejrzeniu wystąpienia ASF jest przeprowadzane badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała oraz 17 badanie sekcyjne świń znajdujących się w stadzie, a w razie konieczności są pobierane próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF. 3.2.5.13. Na obszarze ochronnym powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza w gospodarstwach utrzymujących świnie, przynajmniej raz w roku, kontrolę przestrzegania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 i 2, oraz obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała. Badanie kliniczne świń jest przeprowadzane zgodnie z rozdziałem 4 lit. A załącznika do decyzji 2003/422/WE. W przypadku stwierdzenia niewykonania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3–6 oraz § 2 ust. 1, oraz niespełnienia obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza dodatkową kontrolę przestrzegania nakazów i zakazów, zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała. 3.2.5.14. W przypadku przemieszczania świń z gospodarstw położonych na obszarze ochronnym, niespełniających wymagań określonych w § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego, świnie zostają poddane badaniu, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 3 tego rozporządzenia. Z obszaru każdego powiatu lub jego części, położonych na obszarze ochronnym, urzędowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, w szczególności od świń: 1) padłych, u których nie można wykluczyć zakażenia wirusem ASF; 2) wykazujących nietypowe objawy kliniczne, na podstawie których niemożliwe jest postawienie diagnozy; 3) mających: 18 a) objawy chorobowe wraz z gorączką lub b) gorączkę i objawy zespołu krwotocznego. 3.2.5.15. Powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, z każdego znalezionego martwego dzika, w tym ze zwłok dzików ulegających autolizie oraz od dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych, na obszarze ochronnym oraz od każdego dzika odstrzelonego, dostarczonego do położonego na tym obszarze punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny, lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików. W przypadku odstrzelonych dzików, niewykazujących żadnych objawów chorobowych, dopuszcza się pobieranie próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF przez myśliwych, którzy zostali przeszkoleni przez powiatowego lekarza weterynarii przy wykorzystaniu wytycznych i ulotek dostarczonych myśliwym oraz kołom łowieckim, w sposób opisany w ust. 3.6. 3.2.5.16. Każdą tuszę odstrzelonego dzika znakuje się znakiem zawierającym kod województwa, kod powiatu, kolejny numer oraz numer obwodu łowieckiego. 3.2.5.17. Myśliwi, pracownicy Służby Leśnej i Straży Granicznej oraz osoby mające kontakt z martwymi dzikami mają obowiązek zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej faktu znalezienia zwłok dzików. 3.2.5.18. Każdy odstrzelony dzik na obszarze ochronnym jest niezwłocznie dostarczany do położonego na tym samym obszarze punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny, lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików. 3.2.5.19. Z wyjątkiem odstrzału sanitarnego, za odstrzelone dziki inne niż dorosłe samice dzika dostarczone do punktu skupu lub zakładów, o których mowa powyżej, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, lub dyrektorowi parku narodowego kwotę 350 zł brutto. Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty: 19 Dzie nnik Ustaw – 20 – Poz. 236 1) polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania obejmujące transport tuszy dzika w szczelnym pojemniku, dezynfekcji obuwia, ubioru oraz używanego sprzętu przy opuszczaniu łowiska; 2) pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego na obszar ochronny; 3) zakupu lub najmu kontenerów chłodniczych oraz przetrzymywania tusz dzików; 4) unieszkodliwienia patrochów dzików. Powiatowi lekarze weterynarii prowadzą osobne zestawienia pozyskania tusz samic przelatek oraz starszych samic dzików na obszarze ochronnym obejmującym terytorium do 50 km od obszaru ochronnego lub obszaru zagrożenia. 3.2.5.20. Inspekcja Weterynaryjna finansuje w pełnej wysokości poniesione koszty unieszkodliwienia tusz dzików wraz ze wszystkimi częściami ciała dzików, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych, tusz dzików z dodatnim wynikiem badań laboratoryjnych w kierunku ASF oraz tusz przechowywanych z tymi tuszami w kontenerze chłodniczym, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu zatwierdzonego zgodnie z art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009. 3.2.5.21. W punktach skupu i zakładach, o których mowa powyżej, tusze, części ciała i skóry dzików przechowuje się w sposób zapobiegający bezpośredniemu kontaktowi nieprzebadanych tusz, części ciała i skór dzików z surowcami i innymi przedmiotami, które mogą spowodować rozprzestrzenianie się wirusa ASF. 3.2.5.22. Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza oględziny tuszy, zwracając uwagę na zmiany chorobowe, które mogą wskazywać na zakażenie wirusem ASF. Zgodnie z rozporządzeniem nr 1069/2009: 1) wszystkie znalezione zwłoki dzików, 2) wszystkie tusze wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść i skóra, w przypadku których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w kierunku ASF, 3) narogi i patrochy oraz inne części ciała odstrzelonego chorego dzika lub przed uzyskaniem wyniku badania laboratoryjnego próbki pobranej z tuszy dzika, 20 4) tusze dzików wraz z wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść i skóra przed uzyskaniem wyniku badania laboratoryjnego, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych – na obszarze ochronnym są kwalifikowane jako materiał kategorii 1 i podlegają usunięciu oraz przetworzeniu zgodnie z art. 12 lub art. 19 rozporządzenia nr 1069/2009 lub zgodnie z odstępstwem przewidzianym w art. 19 rozporządzenia nr 1069/2009. Patrochy oraz tusze wraz z wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych po uzyskaniu ujemnych wyników badania laboratoryjnego na obszarze ochronnym, są kwalifikowane jako materiał kategorii 3 i podlegają usunięciu oraz przetworzeniu zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 1069/2009. 3.2.5.23. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich okresowo, nie rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych wykonywania polowań na dziki na obszarze ochronnym, z uwzględnieniem pozyskania: 1) dorosłych samic dzików (powyżej 24. miesiąca życia), 2) przelatków dzika, osobno samic i samców, 3) dorosłych samców, 4) warchlaków – oraz niezwłocznie informują powiatowego lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach. Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje, nie rzadziej niż raz na kwartał, liczbę dzików pozyskanych w ramach polowania, zgłoszonych przez myśliwych, z rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania. 3.2.5.24. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi dokumentację pozwalającą na ustalenie daty upływu 12 miesięcy od dnia ustanowienia obszaru objętego ograniczeniami. Ustanowienie obszaru zagrożenia nie wpływa na ustalenie daty upływu 12 miesięcy od dnia ustanowienia obszaru objętego ograniczeniami, na którym wystąpił przypadek ASF u dzików. 3.2.5.25. Obszar wolny 21 Z wyjątkiem odstrzału sanitarnego, za odstrzelone dziki inne niż dorosłe samice dzika, dostarczone do punktu skupu lub zakładów, o których mowa powyżej, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, lub dyrektorowi parku narodowego kwotę 350 zł brutto. Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty: 1) polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania obejmujące transport tuszy dzika w szczelnym pojemniku, dezynfekcji obuwia, ubioru oraz używanego sprzętu przy opuszczaniu łowiska; 2) pobierania próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF od dzików wykazujących objawy chorobowe przed odstrzałem; 3) unieszkodliwienia tusz dzików, o których mowa w pkt 2, wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu zatwierdzonego zgodnie z art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009. Powiatowi lekarze weterynarii prowadzą osobne zestawienia pozyskania tusz samic przelatek oraz starszych samic dzików na obszarze wolnym obejmującym terytorium do 50 km od obszaru objętego ograniczeniami lub obszaru zagrożenia. 3.2.5.26. Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych, nie rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych wykonywania polowań na przelatki dzika na obszarze wolnym i niezwłocznie informują powiatowego lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach. Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje, nie rzadziej niż raz na kwartał, liczbę przelatków dzika pozyskanych w ramach polowań zgłoszonych przez myśliwych z rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania. 3.2.5.27. Na obszarze wolnym próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF są pobierane przez powiatowego lekarza weterynarii w następujących przypadkach: 1) od świń – po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia ASF w gospodarstwie, zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, przy czym za podejrzane uważa się gospodarstwo w przypadkach określonych w rozdziale III załącznika do decyzji 2003/422/WE; w celu potwierdzenia lub wykluczenia wystąpienia ASF w gospodarstwie próbki do badań 22 laboratoryjnych pobiera się na zasadach określonych w rozdziale IVA załącznika do tej decyzji; 2) od każdego znalezionego martwego dzika, w tym ze zwłok dzików ulegających autolizie oraz dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych, i z każdego odstrzelonego dzika wykazującego objawy chorobowe wskazujące na możliwość zakażenia wirusem ASF. W przypadku podejrzenia wystąpienia ASF w gospodarstwie zastosowanie mają przepisy § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz. U. poz. 754). 3.2.5.28. Wojewódzki lekarz weterynarii prowadzi dokumentację pozwalającą na każdorazowe ustalenie terenu o szerokości 50 km graniczącego z obszarem zagrożenia lub obszarem objętym ograniczeniami. W skład tego obszaru wchodzą również gminy, których min. 51% jest terytorium położone w pasie 50 km. Samice dzików pozyskane na obszarze wolnym, stanowiącym część 50 km tego terenu, muszą być odnotowywane osobno. 3.2.6. Rodzaj próbek pobieranych do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, przesyłanie próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF oraz wykonywanie badań laboratoryjnych Rodzaj próbek pobieranych do badań laboratoryjnych w kierunku ASF jest określony w decyzji 2003/422/WE. Od żywych świń i odstrzelonych dzików do badania laboratoryjnego w kierunku ASF pobiera się próbki krwi, a od padłych lub poddanych ubojowi świń i znalezionych martwych dzików – narządy wewnętrzne, w szczególności: migdałki, węzły chłonne (żołądkowe, wątrobowe, podżuchwowe, zagardłowe), śledzionę, nerki, tkankę płucną, szpik kostny lub jeżeli to możliwe – krew. W przypadku zwłok dzików ulegających autolizie do badania laboratoryjnego w kierunku ASF pobiera się kość długą lub mostek. Próbki pobrane od żywych, padłych lub poddanych ubojowi świń bada się metodą PCR, a gdy wynik badania laboratoryjnego przeprowadzonego metodą PCR jest dodatni, przeprowadza się również badanie metodą ELISA. W przypadku gdy podejrzewa się, że w stadzie są świnie chronicznie zakażone wirusem ASF, próbki bada się metodą ELISA. Próbki pobrane od świń: 1) w ognisku ASF wyznaczonym – zgodnie z § 4 ust. 1, 2) w gospodarstwach kontaktowych – zgodnie z § 6 ust. 2, 23 3) zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 2 i § 12 ust. 4 pkt 2 – rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń, bada się metodą PCR oraz metodą ELISA. Na obszarze zagrożenia oraz obszarze objętym ograniczeniami próbki pobrane od martwych lub odstrzelonych dzików bada się metodą PCR oraz – jeżeli jest możliwe pobranie próbek krwi – metodą ELISA. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej położonym poza obszarem zagrożenia i obszarem objętym ograniczeniami martwe oraz odstrzelone dziki bada się metodą PCR. Próbki pobrane od dzików odłowionych na obszarze objętym ograniczeniami lub obszarze zagrożenia bada się metodą PCR oraz metodą ELISA. Próbki pobrane od dzików odłowionych poza obszarem objętym ograniczeniami lub obszarem zagrożenia bada się metodą PCR. W przypadku podejrzenia uzyskania fałszywie dodatniego lub uzyskania wątpliwego wyniku badania metodą ELISA przeprowadza się badanie serologiczne potwierdzające metodą IB lub IPT. Wszystkie badania laboratoryjne w kierunku ASF przeprowadzane w ramach programu są wykonywane w laboratoriach wyznaczonych przez Głównego Lekarza Weterynarii zgodnie z art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. 3.2.7. Inne działania podejmowane w związku z zagrożeniem wystąpienia lub wystąpieniem ASF u dzików 1. Po stwierdzeniu ASF u dzika powiatowy lekarz weterynarii zarządza środki zwalczania ASF, zgodnie z przepisami o zwalczaniu afrykańskiego pomoru świń wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 2. Powiatowy lekarz weterynarii w gospodarstwach położonych w wyznaczonym obszarze o promieniu 10 km wokół stwierdzonego przypadku ASF u dzika może: 1) przeprowadzić badanie kliniczne świń; 2) dokonać indywidualnego oznakowania świń; 3) pobrać od świń próbki do badań laboratoryjnych w kierunku ASF; 24 4) zastosować nakazy i zakazy zgodnie art. 45 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 3. W przypadku zagrożenia wystąpienia lub wystąpienia ASF u dzików powiatowy lekarz weterynarii lub wojewoda może: 1) zarządzić zorganizowane poszukiwanie padłych dzików; 2) po wykonaniu analizy ryzyka, zarządzić odstrzał sanitarny dzików; 3) nakazać odłów dzików w celu ich uśmiercenia. 3.3. Wzmocnienie środków bioasekuracji na drogowych przejściach granicznych z Federacją Rosyjską, Białorusią i Ukrainą Na drogowych przejściach granicznych z Federacją Rosyjską, Białorusią i Ukrainą podejmuje się następujące środki bioasekuracji: 1) jeżeli jest to konieczne, wyłożenie mat dezynfekcyjnych, a także stałe utrzymywanie tych mat w stanie zapewniającym skuteczne działanie środka dezynfekcyjnego lub zastosowanie innych urządzeń do dezynfekcji pojazdów; 2) oczyszczanie i dezynfekcję środków transportu przeznaczonych do przewozu zwierząt wjeżdżających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2013/426/UE z dnia 5 sierpnia 2013 r. w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzaniu do Unii wirusa afrykańskiego pomoru świń z niektórych państw trzecich lub części terytorium państw trzecich, w których potwierdzono obecność ASF, oraz uchylającą decyzję 2011/78/UE (Dz. Urz. UE L 211 z 07.08.2013, str. 5, z późn. zm.). 3.4. Przeprowadzenie przez Inspekcję Weterynaryjną kampanii informacyjnej 1. W ramach realizacji programu publikuje się ulotki: 1) dla rolników i podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, związaną z produkcją żywności pochodzenia zwierzęcego i pasz, zawierające informacje o: a) ASF i jego objawach, b) sposobie rozprzestrzeniania się ASF, c) postępowaniu posiadacza zwierząt w przypadku podejrzenia wystąpienia lub wystąpienia ASF, 25 Dzie nnik Ustaw – 26 – Poz. 236 d) przysługujących odszkodowaniach za świnie poddane ubojowi, zabite lub padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, e) zasadach bioasekuracji, f) zakazie karmienia świń odpadami gastronomicznymi, g) unieszkodliwianiu zwłok świń oraz zasadach przeprowadzania oczyszczania i odkażania w gospodarstwach; 2) dla myśliwych – zawierające informacje o: a) ASF i jego objawach, b) sposobie postępowania myśliwego z tuszą dzika po polowaniu lub odstrzale sanitarnym, w tym o sposobie pobierania próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF od dzików odstrzelonych, niewykazujących żadnych objawów chorobowych, c) zabezpieczeniu środków transportu przeznaczonych do transportu odstrzelonych dzików w sposób minimalizujący ryzyko rozprzestrzenienia się wirusa ASF, d) wymaganiach bioasekuracji, jakie powinny być przestrzegane podczas polowania lub odstrzału sanitarnego oraz przy wykonywaniu czynności związanych z zagospodarowaniem zwierzęcia łownego z gatunku dzik, e) zasadach wdrażania zakazu całorocznego dokarmiania dzików. Dystrybucja ulotek odbywa się za pośrednictwem organów Inspekcji Weterynaryjnej. Ulotki dystrybuuje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podczas wykonywanych kontroli podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną związaną z produkcją żywności pochodzenia zwierzęcego i pasz oraz posiadaczy świń (w ramach m.in. wizyt w stadach, w których są utrzymywane świnie). Dodatkowo ulotki dystrybuuje się wśród myśliwych, w kołach łowieckich, wśród sołtysów, wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast. Informacje o istniejącym zagrożeniu są przekazywane również przez media w postaci m.in.: audycji informacyjnych, w których przekazuje się informacje na temat ASF oraz ewentualnych dróg rozprzestrzeniania ASF, a także informacje o postępowaniu w przypadku podejrzenia wystąpienia lub wystąpienia ASF, bioasekuracji w gospodarstwie, zakazie karmienia świń 26 Dzie nnik Ustaw – 27 – Poz. 236 odpadami gastronomicznymi, o właściwym zagospodarowaniu zwłok świń oraz postępowaniu z tuszami odstrzelonych dzików i o zasadach polowań oraz odstrzału sanitarnego. 2. W ramach programu Inspekcja Weterynaryjna przeprowadza akcję informacyjną dla: 1) podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną związaną z produkcją żywności pochodzenia zwierzęcego i pasz, transportem świń, rolników i myśliwych oraz innych służb i inspekcji; 2) podmiotów świadczących usługi z zakresu przewozu osób, w tym operatorów portów lotniczych i portów morskich, oraz operatorów biur podróży i podmiotów świadczących usługi pocztowe i kurierskie. Celem kampanii informacyjnej jest przekazanie wiedzy o ASF. Tematyka kampanii informacyjnej obejmuje informacje dotyczące m.in.: objawów ASF, zgłaszania podejrzeń wystąpienia ASF, postępowania po zgłoszeniu podejrzenia wystąpienia ASF, zasad wypłacania odszkodowań, zasad bioasekuracji w gospodarstwie oraz zasad postępowania myśliwego biorącego udział w polowaniu, mających na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się wirusa ASF, zakazu karmienia świń odpadami gastronomicznymi i właściwego zagospodarowania zwłok padłych świń oraz zasad wwożenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywności zawierającej produkty pochodzenia zwierzęcego. Akcję informacyjną realizuje się w szczególności przez: 1) kolportowanie informacji o zagrożeniach i drogach przenoszenia się wirusa ASF; 2) współpracę z mediami w zakresie tematyki związanej z ASF; 3) publikowanie informacji na stronach internetowych Inspekcji Weterynaryjnej w zakresie tematyki związanej z ASF. 3.5. Odstrzał sanitarny dzików 1. Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 8 i art. 46 ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii albo wojewoda może nakazać dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich wykonanie odstrzału sanitarnego dzików. Zgodnie z art. 47a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych zwierząt na obszarach objętymi formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 27 Dzie nnik Ustaw – 28 – Poz. 236 2020 r. poz. 55, z późn. zm.), lub otulinach w rozumieniu tej ustawy powiatowy lekarz weterynarii albo wojewoda nakazuje Polskiemu Związkowi Łowieckiemu wykonanie odstrzału sanitarnego dzików. 2. Wysokość stawek wypłacanych za dzika odstrzelonego w ramach odstrzału sanitarnego jest określona w przepisach wydanych na podstawie art. 47a ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 3. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, na wniosek zainteresowanego podmiotu, dopuszcza do wykonania odstrzału sanitarnego dzików każdego myśliwego będącego członkiem koła łowieckiego. 4. Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych okresowo, nie rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych wykonywania odstrzału sanitarnego na obszarze ochronnym, obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze wolnym oraz niezwłocznie informują powiatowego lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach. 5. Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje, nie rzadziej niż raz na kwartał, liczbę dzików odstrzelonych w ramach odstrzału sanitarnego, zgłaszanych przez myśliwych, z liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania na obszarze ochronnym, obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami lub na obszarze wolnym, w szczególności z dokumentacją wejść do łowiska i wyjść z łowiska oraz dokumentacją dotyczącą obrotu tuszami dzików prowadzonego przez zarządcę lub dzierżawcę obwodu łowieckiego, a także, jeżeli to możliwe, badaniami tych tusz na włośnie i dokumentacją dotyczącą ich unieszkodliwienia . 3.6. Zgłaszanie znalezienia zwłok padłych dzików 1. Na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej myśliwi, pracownicy parków narodowych oraz pracownicy Służby Leśnej mogą samodzielnie prowadzić poszukiwanie padłych dzików. W przypadku zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej znalezienia zwłok dzika innych niż dzika zabitego w wypadku komunikacyjnym, od których jest możliwe pobranie próbek do badań laboratoryjnych, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, lub dyrektorowi parku narodowego, lub zarządcy lasów miejskich kwotę: 1) 200 zł brutto – za znalezione zwłoki dzika na obszarze ochronnym, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze zagrożenia; 28 Dzie nnik Ustaw – 29 – Poz. 236 2) 100 zł brutto – za znalezione zwłoki dzika na pozostałym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Osoba dokonująca zgłoszenia osobiście wskazuje miejsce, w którym znajdują się zwłoki dzika, lub przekazuje informacje umożliwiające odnalezienie tych zwłok. 2. Wypłata środków wskazanych w ust. 1 nie przysługuje w przypadku zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej znalezienia zwłok dzika w ramach poszukiwań dzików zarządzonych zgodnie z ust. 3.10. 3.7. Bezpieczne usuwanie zwłok padłych dzików Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwłoki dzików padłych muszą być bezpiecznie usuwane. 1. Na obszarze ochronnym, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze zagrożenia powiatowy lekarz weterynarii może finansować bezpieczne usunięcie zwłok padłych dzików, w przypadku zorganizowanych poszukiwań zwłok dzików opisanych w ust. 3.10. Finansowanie obejmuje koszty dojazdu na miejsce znalezienia zwłok dzika, załadunku, transportu do wskazanego miejsca i unieszkodliwienia tych zwłok zarówno w zakładzie zatwierdzonym zgodnie z art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009, jak i w miejscu ich znalezienia. 2. Powiatowy lekarz weterynarii może finansować bezpieczne usunięcie zwłok padłych dzików na obszarze ochronnym, objętym ograniczeniami, zagrożenia oraz wolnym, jeżeli zwłoki zostały znalezione na gruntach należących do osób fizycznych. Finansowanie obejmuje koszty dojazdu na miejsce znalezienia zwłok dzika, załadunku, transportu do wskazanego miejsca oraz unieszkodliwienie tych zwłok zarówno w zakładzie zatwierdzonym zgodnie z art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009, jak i w miejscu ich znalezienia. 3. W przypadku nieznalezienia zwłok padłych dzików na miejscu ich aktywnego poszukiwania, podmiotowi świadczącymi usługi w zakresie unieszkodliwiania przysługuje dofinansowanie kosztów dojazdu. 3.8. Zakaz dokarmiania dzików Na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej zakazuje się dokarmiania dzików. 3.9. Finansowanie odłowu dzików, ich uśmiercenia, transportu i unieszkodliwiania zwłok 29 1. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku wydania nakazu przeprowadzenia odłowu dzików, a następnie ich uśmiercenia oraz transportu zwłok i unieszkodliwienia zwłok uśmierconych dzików, wypłaca wykonawcy tego nakazu kwotę w wysokości: 1) 800 zł brutto za dzika – w przypadku odłowu jednorazowo do 3 dzików; 2) 700 zł brutto za dzika – w przypadku odłowu jednorazowo powyżej 3 dzików. 2. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku wydania nakazu przeprowadzenia odłowu dzików, a następnie ich uśmiercenia oraz transportu zwłok i unieszkodliwienia zwłok uśmierconych dzików, może dokonać zwrotu faktycznie poniesionych kosztów na budowę odłowni żywołownych. 3. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku wydania nakazu przeprowadzenia odłowu dzików, a następnie ich uśmiercenia oraz transportu zwłok i unieszkodliwienia zwłok uśmierconych dzików, może dofinansować poniesienie kosztów obsługi i utrzymania w dobrym stanie technicznym odłowni żywołownych. 3.10. Dofinansowanie zorganizowanych poszukiwań padłych dzików Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku przeprowadzania organizowanych w ramach zarządzenia powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewódzkich centrów zarządzania kryzysowego akcji poszukiwania dzików, może dofinansować te działania w zakresie zapewnienia: 1) sprzętu i materiałów do właściwej bioasekuracji; 2) sprzętu i materiałów do pobierania próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF; 3) kosztów pracy osób w czasie wykonywania poszukiwania, w tym również pracowników Inspekcji Weterynaryjnej uczestniczących w tych akcjach poza godzinami pracy; 4) posiłków i napojów oraz środków ochrony przeciw owadom dla osób uczestniczących w poszukiwaniach. 3.11. Finansowanie usług pomocnych przy zwalczaniu ASF, w tym wykorzystanie bezzałogowych statków powietrznych lub innych technik do ustalania miejsc bytowania dzików Powiatowy lub wojewódzki lekarz weterynarii może finansować usługi w zakresie: 30 Dzie nnik Ustaw – 31 – Poz. 236 1) poszukiwania żywych lub padłych dzików przy pomocy urządzeń lub sprzętu, w tym bezzałogowych statków powietrznych zaopatrzonych w specjalistyczną aparaturę optyczną lub termowizyjną; 2) poszukiwania zwłok dzików przy pomocy specjalnie wyszkolonych zwierząt; 3) dokumentowania fotograficznego gospodarstw, w których są utrzymywane świnie, oraz ich otoczenia w ramach dochodzeń epizootycznych; 4) użycia fotopułapek służących do liczenia i lokalizacji watah dzików na określonym terenie w celu zapobiegania lub zwalczania ASF. 4. Środki przewidziane programem 4.1. Podsumowanie środków przewidzianych programem Działania podejmowane w związku z realizacją programu: 2021 r. kontrola, nadzór badania inne (np. środki bioasekuracji, kampania informacyjna, szkolenia, ubój lub zabicie świń, odstrzał sanitarny, polowanie na dorosłe samice dzika i odstrzał selektywny dorosłych samic dzika) 4.2. Władza centralna odpowiedzialna za nadzór i koordynację realizowanego programu Zgodnie z art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Główny Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację programu. W przypadku programu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącego zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniającego dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 31 nr 1107/2009 oraz uchylającego decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 1, z późn. zm.). 4.3. Opis i określenie obszarów geograficznych i administracyjnych, na których program będzie realizowany Program wprowadza się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mapa 1. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej 4.4. Opis środków przewidzianych w programie 4.4.1. Powiadomienie o podejrzeniu wystąpienia ASF Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, posiadacz zwierząt jest obowiązany do niezwłocznego zgłoszenia podejrzenia wystąpienia ASF. Obowiązek ten realizują również osoby mające kontakt ze zwierzętami, w szczególności przy wykonywaniu obowiązków służbowych lub zawodowych, z tym że lekarz weterynarii wezwany do zwierzęcia w przypadku, gdy podejrzewa wystąpienie choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania, informuje posiadacza zwierzęcia o obowiązkach określonych w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt i nadzoruje 32 Dzie nnik Ustaw – 33 – Poz. 236 ich wykonanie do czasu przybycia powiatowego lekarza weterynarii lub osoby przez niego upoważnionej. Zgłoszenia dokonuje się do powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio albo za pośrednictwem najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej lub wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Dodatkowo posiadacz świni informuje urzędowego lekarza weterynarii o każdym przypadku padnięcia świni w gospodarstwie na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze ochronnym, zgodnie z § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń. Zgodnie z danymi Polskiego Związku Łowieckiego oraz Dyrekcji Generalnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w roku łowieckim 2019/2020 szacunkowa liczebność populacji dzików na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynosiła około 67 tys. sztuk. 33 Szacunkową liczbę dzików w poszczególnych województwach przedstawia tabela 2. Tabela 2. Liczba dzików w poszczególnych województwach. Pogłowie dzików w tys. Województwo sztuk dolnośląskie 10 326 kujawsko-pomorskie 2568 lubelskie 2408 lubuskie 4179 łódzkie 2147 małopolskie 1777 mazowieckie 4302 opolskie 1768 podkarpackie 2079 podlaskie 1525 pomorskie 6657 śląskie 2439 świętokrzyskie 1907 warmińsko-mazurskie 4911 wielkopolskie 7433 zachodniopomorskie 10 864 Suma 67 290 źródło: Polski Związek Łowiecki, Dyrekcja Generalna Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, stan marzec 2019 r. 34 D ziennik Ustaw – 35 – Poz. 236 4.4.2. Identyfikacja i rejestracja zwierząt oraz gospodarstw Podstawa prawna identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz gospodarstw: 1) ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 2001, z późn. zm.); 2) ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2020 r. poz. 1206, z późn. zm.); 3) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 listopada 2007 r. w sprawie sposobu oznakowania bydła, owiec i kóz oraz świń, określenia wzorów znaków identyfikacyjnych oraz wymagań i warunków technicznych kolczyków dla zwierząt gospodarskich (Dz. U. poz. 1635, z późn. zm.). Numerem identyfikacyjnym świni jest numer siedziby stada, w której zwierzę się urodziło, albo innej siedziby stada, w której zwierzę przebywało powyżej 30 dni. W dokumentacji dotyczącej świń (np. w świadectwie zdrowia) wpisuje się numer ostatniej siedziby stada, w której świnia przebywała powyżej 30 dni i została w tej siedzibie stada oznakowana. W przypadku świń urodzonych w danej siedzibie stada posiadacz jest obowiązany oznakować zwierzę numerem identyfikacyjnym zgodnym z numerem siedziby stada, w której świnia się urodziła, przez założenie na małżowinę uszną kolczyka z tym numerem albo wytatuowanie tego numeru przed opuszczeniem przez zwierzę tej siedziby stada, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia urodzenia zwierzęcia. Fakt oznakowania świń zgłasza się kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w terminie 7 dni od dnia ich oznakowania, określając liczbę oznakowanych zwierząt. W przypadku gdy świnia została przemieszczona do innej siedziby stada niż siedziba stada urodzenia i przebywa w tej siedzibie dłużej niż 30 dni, istnieje obowiązek bezzwłocznego dodatkowego oznakowania świni numerem identyfikacyjnym zgodnym z numerem siedziby stada, w której świnia przebywa powyżej 30 dni, przez założenie na małżowinę uszną kolczyka z tym numerem albo wytatuowanie tego numeru. Zgodnie z art. 20 ust. 2c ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt w przypadku zagrożenia wystąpienia lub wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania i określenia obszaru zapowietrzonego, zagrożonego lub innego obszaru podlegającego ograniczeniom, ustanowionego zgodnie z przepisami o ochronie 35 zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w tym zgodnie z przepisami Unii Europejskiej obowiązującymi w tym zakresie, posiadacz świni znajdującej się w siedzibie stada na tym obszarze zgłasza kierownikowi biura Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa fakt oznakowania świń urodzonych w tej siedzibie w terminie 2 dni od dnia oznakowania, określając liczbę oznakowanych zwierząt. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt koszty związane z oznakowaniem świń ponosi ich posiadacz. Dodatkowo świnie objęte oceną wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36), są oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację. Sposób oznakowania i identyfikacji świń, w tym do celów hodowlanych świń, określa związek hodowców lub inny podmiot upoważniony przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości użytkowej. Świnie do celów hodowlanych znakuje się trwale i indywidualnie, używając kolczyków, identyfikatorów elektronicznych i znaków identyfikacyjnych lub stosując tatuaż. 4.4.3. Kwalifikacja zwierząt i stad Kwalifikacja zwierząt i stad została opisana w ust. 3.2. 4.4.4. Zasady przemieszczania zwierząt W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń określono sposób przemieszczania żywych świń z obszarów i do obszarów wymienionych w części I (obszar ochronny), części II (obszar objęty ograniczeniami) oraz części III (obszar zagrożenia) załącznika do decyzji 2014/709/UE, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza to terytorium. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został wprowadzony obowiązek zaopatrywania przemieszczanych świń w świadectwo zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii na podstawie badania klinicznego świń przeprowadzonego nie wcześniej niż 24 godziny przed przemieszczeniem tych świń. Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej nadzór nad przemieszczaniem zwierząt sprawuje powiatowy lekarz weterynarii. 4.4.5. Zastosowane badania i plany pobierania Zastosowane badania i plany pobierania próbek do badań zostały opisane w ust. 3.2. 36 4.4.6. Zastosowanie szczepionki i plany szczepień Nie dotyczy. 4.4.7. Informacje i ocena dotycząca środków bezpieczeństwa biologicznego (zarządzanie i infrastruktura) Informacje i ocena dotycząca środków bezpieczeństwa biologicznego zostały opisane w ust. 3.2.2 oraz 3.3. 4.4.8. Środki podejmowane w przypadku uzyskania dodatniego wyniku badania laboratoryjnego w kierunku ASF Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń w przypadku stwierdzenia ASF w gospodarstwie powiatowy lekarz weterynarii wyznacza je jako ognisko ASF. Działania podejmowane po wyznaczeniu ogniska ASF zostały określone w § 4 i 6–10 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń. Działania podejmowane w przypadku wystąpienia ASF u dzików zostały określone w § 18 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz opisane w ust. 3.2.7. 4.4.9. System odszkodowań dla posiadaczy świń poddanych ubojowi lub zabitych Odszkodowania wypłaca się zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 4.4.10. Kontrola wdrażania programu i sprawozdawczość Na podstawie art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Główny Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację programu. W przypadku programu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji, zgodnie z art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącego zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniającego dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającego decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE. 37 5. Korzyści wynikające z realizacji programu Przeprowadzenie działań objętych programem przyczyni się do ochrony terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również terytorium Unii Europejskiej, przed niekontrolowanym rozprzestrzenianiem się wirusa ASF. Odpowiednio wczesne wykrycie zakażenia wirusem ASF pozwoli na podjęcie adekwatnych działań zapobiegających jego rozprzestrzenianiu się, a tym samym ograniczenie strat ekonomicznych z tego tytułu. 6. Dane dotyczące rozwoju epidemiologicznego w odniesieniu do ASF w ciągu ostatnich pięciu lat 6.1. Rozwój ASF Liczba przypadków ASF u dzików oraz ognisk u świń została przedstawiona w ust. 2. 6.1.2. Dane dotyczące zwierząt Nie dotyczy. 6.2. Dane rozwarstwione dotyczące badań w ramach nadzoru i badań laboratoryjnych w ostatnich 3 latach Badania laboratoryjne próbek polegają na: 1) badaniu próbek narządów wewnętrznych i krwi świń padłych lub z objawami klinicznymi ASF w całym kraju w ramach monitoringu pasywnego (podejmowanie czynności przez powiatowego lekarza weterynarii w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt); 2) badaniu próbek krwi od świń zabijanych w ognisku w kierunku wykrycia przeciwciał ASF w ramach dochodzenia epizootycznego; 3) badaniu próbek krwi świń w obszarze zapowietrzonym i obszarze zagrożonym przy zdejmowaniu restrykcji obowiązujących w tych obszarach w ramach monitoringu aktywnego (podejmowanie czynności przez powiatowego lekarza weterynarii w celu monitorowania, ustalenia prewalencji lub wykluczenia występowania choroby zakaźnej zwierząt); 4) badaniu próbek krwi świń: a) poddawanych ubojowi na użytek własny na obszarze części III załącznika do decyzji 2014/709/UE, 38 b) przemieszczanych wewnątrz i poza obszary części II i III załącznika do decyzji 2014/709/UE w ramach monitoringu aktywnego; 5) badaniu próbek narządów wewnętrznych oraz krwi dzików oraz świniodzików padłych, odstrzelonych oraz zabitych w wypadkach komunikacyjnych w całym kraju, w ramach monitoringu pasywnego; 6) badaniu próbek krwi odstrzelonych dzików oraz świniodzików na obszarach części I, II i III załącznika do decyzji 2014/709/UE, w ramach monitoringu aktywnego; 7) badaniu próbek krwi odstrzelonych dzików oraz świniodzików na obszarze wolnym – w przypadku, gdy przyżyciowo lub pośmiertnie zostanie powzięte podejrzenie wystąpienia ASF. Liczbę próbek do badań oblicza się na podstawie przepisów decyzji Komisji 2003/422/WE. Rok: 2019 Region Gatunek Rodzaj Opis badania Liczba Liczba próbek zwierząt badania zbadanych z dodatnim próbek wynikiem badania laboratoryjnego 37 422 Rzeczpospolita świnie badanie ELISA 10 Polska serologiczne 681 787 Rzeczpospolita świnie molekularne PCR 716 Polska Rzeczpospolita dziki badanie ELISA 68 453 499 Polska serologiczne Rzeczpospolita dziki molekularne PCR 86 206 3494 Polska 39 Razem 873 868 Rok: 2018 Region Gatunek Rodzaj Opis badania Liczba Liczba próbek zwierząt badania zbadanych z dodatnim próbek wynikiem badania laboratoryjnego Rzeczpospolita świnie badanie ELISA 1602 0 Polska serologiczne Rzeczpospolita świnie inne badanie PCR 94 332 0 Polska Rzeczpospolita dziki badanie ELISA 35 821 392 Polska serologiczne Rzeczpospolita dziki inne badanie PCR 26 746 3 786 Polska Razem 158 501 Rok: 2017 Region Gatunek Rodzaj Opis badania Liczba Liczba próbek zwierząt badania zbadanych z dodatnim próbek wynikiem badania laboratoryjnego Rzeczpospolita świnie badanie ELISA 1130 81 40 Polska serologiczne Rzeczpospolita świnie inne badanie PCR 64 054 439 Polska Rzeczpospolita dziki badanie ELISA 14 104 155 Polska serologiczne Rzeczpospolita dziki inne badanie PCR 14 564 863 Polska Razem 93 852 6.3. Dane dotyczące zakażenia Nie dotyczy. 6.4. Dane dotyczące statusu epizootycznego pod koniec każdego roku W 2019 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ASF u dzików stwierdzono w województwach dolnośląskim, lubuskim, lubelskim, mazowieckim, podkarpackim, podlaskim, wielkopolskim oraz warmińsko-mazurskim. W tym okresie wyznaczono 48 ognisk ASF u świń w województwach lubelskim, mazowieckim, podlaskim i warmińsko-mazurskim. 6.5. Dane dotyczące programów szczepień lub leczenia Nie dotyczy. 6.6. Dane dotyczące dzikiej zwierzyny 6.6.1. Oszacowanie liczebności populacji zwierząt wolno żyjących Oszacowanie liczebności populacji zwierząt wolno żyjących zostało przedstawione w ust. 4.4.2. 6.6.2. Nadzór nad chorobami i inne dane w odniesieniu do zwierząt wolno żyjących Nie dotyczy. 6.6.3. Dane dotyczące szczepień lub leczenia dzikiej zwierzyny Nie dotyczy. 41 7. Założenia programu 7.1. Założenia w zakresie badań laboratoryjnych Rok: 2021 Choroba: ASF Region Rodzaj Populacja Rodzaj Planowana Liczba badania docelowa próbki liczba planowanych zwierząt badań do laboratoryjnych zbadania dolnośląskie PCR świnie krew, 1000 1000 domowe narządy dolnośląskie PCR dziki krew, 1000 1000 narządy dolnośląskie ELISA świnie krew, 200 200 domowe narządy dolnośląskie ELISA dziki krew, 500 500 narządy kujawsko-pomorskie PCR świnie krew, 150 150 domowe narządy kujawsko-pomorskie PCR dziki krew, 500 500 narządy lubelskie PCR świnie krew, 490 682 53976 domowe narządy lubelskie PCR dziki krew, 17 610 10 968 narządy lubelskie ELISA świnie krew, 1242 329 domowe narządy 42 lubelskie ELISA dziki krew, 11 566 11708 narządy lubuskie PCR świnie krew, 1000 1000 domowe narządy lubuskie PCR dziki krew, 1196 876 narządy lubuskie ELISA świnie krew, 200 200 domowe narządy lubuskie ELISA dziki krew, 500 500 narządy łódzkie PCR świnie krew, 150 150 domowe narządy łódzkie PCR dziki krew, 500 500 narządy małopolskie PCR świnie krew, 150 150 domowe narządy małopolskie PCR dziki krew, 500 500 narządy mazowieckie PCR świnie krew, 275 738 67 760 domowe narządy mazowieckie PCR dziki krew, 26 332 15 844 narządy mazowieckie ELISA świnie krew, 166 36 domowe narządy mazowieckie ELISA dziki krew, 9014 18 986 narządy opolskie PCR świnie krew, 150 150 43 domowe narządy opolskie PCR dziki krew, 500 500 narządy podkarpackie PCR świnie krew, 3644 1822 domowe narządy podkarpackie PCR dziki krew, 1934 1980 narządy podkarpackie ELISA świnie krew, 2736 2706 domowe narządy podkarpackie ELISA dziki krew, 1292 1240 narządy podlaskie PCR świnie krew, 164 550 40 743 domowe narządy podlaskie PCR dziki krew, 16 004 6782 narządy podlaskie ELISA świnie krew, 105 170 domowe narządy podlaskie ELISA dziki krew, 14 332 7451 narządy pomorskie PCR świnie krew, 500 500 domowe narządy pomorskie PCR dziki krew, 1000 1000 narządy śląskie PCR świnie krew, 150 150 domowe narządy śląskie PCR dziki krew, 500 500 narządy 44 świętokrzyskie PCR świnie krew, 500 500 domowe narządy świętokrzyskie PCR dziki krew, 1000 1000 narządy świętokrzyskie ELISA świnie krew, 100 100 domowe narządy świętokrzyskie ELISA dziki krew, 100 100 narządy warmińsko-mazurskie PCR świnie krew, 40 034 10 856 domowe narządy warmińsko-mazurskie PCR dziki krew, 28 660 9470 narządy warmińsko-mazurskie ELISA świnie krew, 200 200 domowe narządy warmińsko-mazurskie ELISA dziki krew, 24 832 24 832 narządy wielkopolskie PCR świnie krew, 1000 1000 domowe narządy wielkopolskie PCR dziki krew, 1000 1000 narządy wielkopolskie ELISA świnie krew, 200 200 domowe narządy wielkopolskie ELISA dziki krew, 500 200 narządy zachodniopomorskie PCR świnie krew, 150 150 domowe narządy zachodniopomorskie PCR dziki krew, 500 500 45 narządy Polska IPT/IB świnie krew 5000 5000 domowe Polska IPT/IB dziki krew 10 000 10 000 RAZEM PCR 1 078 284 232 977 RAZEM ELISA 67 785 69 658 RAZEM IPT/IB 15 000 15 000 7.1.1. Założenia w zakresie badań diagnostycznych Założenia w zakresie badań diagnostycznych zostały opisane w ust. 3.2. 7.1.2. Założenia w zakresie badania stad i zwierząt Założenia w zakresie badania stad i zwierząt zostały opisane w ust. 3.2. 7.2. Założenia w zakresie kwalifikacji stad i zwierząt Nie dotyczy. 7.3. Założenia w zakresie szczepień lub leczenia 7.3.1. Założenia w zakresie szczepień lub leczenia Nie dotyczy. 7.3.2. Założenia w zakresie szczepień lub leczenia dzikiej zwierzyny Nie dotyczy. 46 umargorp ijcazilaer wótzsok azilana awołógezczS .8 .r 1202 w umargorp ijcazilaer ytzsoK .1.8 atiwokłac atowK łz w ywoktsondej tzsoK ketsondej abzciL aktsondeJ eineinlógezczsyW wótzsok einezcanzezrP łz w ainadaB.1 akutzs 67,774 339 8 21,9 845 979 einiwś 00,000 062 2 04,09 000 52 akutzs ełdap ikizd ainareibop tzsoK 1.1 kebórp 86,147 974 2 36,33 637 37 akutzs enolezrtsdo ikizd 000 35 00,601 005 akutzs enoiwołdo ikizd 84,639 190 02 42,68 779 232 einadab RCP tset ńadab tzsoK 2.1 89,182 925 2 13,63 856 96 einadab ASILE hcynjyrotarobal enzcigolores einadab 00,009 952 1 99,521 000 01 einadab )BI/TPI( ecąjazdreiwtop an enjyckefnyzed ikdorŚ z hcynzcinarg hcaicśjezrp i einezczsyzC .2 08,342 272 68,93 0386 gk dówbO( ąksjysoR ąjcaredeF ajckefnyzed i ąisurołaiB ,)ikzdargninilaK ąniarkU – 84 – 84 an enjyckefnyzed ytaM z hcynzcinarg hcaicśjezrp 58,620 015 13,041 5363 akutzs dówbO( ąksjysoR ąjcaredeF i ąisurołaiB ,)ikzdargninilaK ąniarkU zaro enzcinilk einadaB .3 w ijcarukesaoib alortnok 00,555 381 1 05,33 033 53 anizdog ycarp ytzsoK an hcawtsradopsog hcynoineimyw hcarazsbo III i II ,I icśęzc w 21,799 671 46,0 855 672 mk wódzajod ytzsoK ijzyced od akinzcąłaz EU/907/4102 wókizd einawikuzsop enwytkA hcarazsbo an hcyłdap 00,000 318 06,261 0005 akutzs III i II ,I icśęzc w hcynoineimyw ijzyced od akinzcąłaz EU/907/4102 wókizd einawikuzsop enwytkA imarazsbo azop hcyłdap 00,003 18 03,18 0001 akutzs III i II ,I icśęzc w imynoineimyw ijzyced od akinzcąłaz EU/907/4102 ennI .4 ainawusu ogenzceipzeb ytzsoK an hcyłdap wókizd kołwz w hcynoineimyw hcarazsbo 00,004 153 1 82,072 0005 akutzs od akinzcąłaz III i II ,I icśęzc EU/907/4102 ijzyced hcamar w hcynaksyzop ńawikuzsop hcynwytka ainawusu ogenzceipzeb ytzsoK hcyłdap wókizd kołwz 00,082 072 82,072 0001 akutzs bóso hcatnurg an hcynoizelanz ezrazsbo an hcynzcyzif jeiksloP jetilopsopyzcezR – 94 – 94 sazcdop einawosnanifoD ńawikuzsop hcynawozinagroz w ńałaizd ,wókizd hcyłdap :aineinwepaz eiserkaz od wółairetam i utęzrps – 1 an einakuzsezrP 00,052 98 58,71 01/005 ijcarukesaoib ęboso od wółairetam i utęzrps – zaro ńadab od kebórp ainareibop hcyt w hcycązcintsezcu bóso ald i wókłisop ytzsok hcainawikuzsop ynorhco wókdorś zaro wójopan modawo wicezrp bóso ycarp wótzsok einawosnaniF ainawynokyw eisazc w w ,wókizd hcyłdap ainawikuzsop 1 an einakuzsezrP 000 437 08,641 6/0005 ijckepsnI wókinwocarp myt ęboso hcycązcintsezcu jenjyranyreteW ycarp imanizdog azop hcin w udohcomas udzajod tzsoK ecsjeim an ogeworażęic hcyłdap ainawikuzsop ogenwytka ukdapyzrp w ,wókizd 80,074 23,0 9641 mk an kutzs hcyłdap aineizelanzein w hcynoineimyw hcarazsbo od akinzcąłaz III i II ,I icśęzc EU/907/4102 ijzyced wókizd hciktsyzsw łazrtsdO einazcratsod myt w ,wóktalezrp ńadab od wókizd hcyt 5,429 447 21 5,962 192 74 akutzs hcarazsbo an – hcynjyrotarobal III i II ,I icśęzc w hcynoineimyw ijzyced od akinzcąłaz EU/907/4102 – 05 – 05 ikizd żin hcynni wókizd łazrtsdO ,akizd cimas hcyłsorod i iktalezrp wókizd hcyt einazcratsod myt w 059 685 12 5,962 001 08 akutzs an – hcynjyrotarobal ńadab od w hcynoineimyw hcarazsbo od akinzcąłaz III i II ,I icśęzc EU/907/4102 ijzyced an wókizd hciktsyzsw łazrtsdO meiktąjyw z ,mynlow ezrazsbo 005 299 03 5,962 000 511 akutzs 42 żin hcyzsrats cimas hcyłsorod hcyt einazcratsod myt ,ecąiseim hcynjyrotarobal ńadab od wókizd żin hcynni wókizd łazrtsdO hcyłsorod i akizd iktalezrp ecimas hcarazsbo an akizd cimas 5,962 000 11 akutzs do mk 05 od ęis hcycąjudjanz 005 469 2 icśęzc w hcynoineimyw wórazsbo ijzyced od akinzcąłaz III i II EU/907/4102 an akizd ketalezrp cimas łazrtsdO 05 od ęis hcycąjudjanz hcarazsbo 082 579 2 5,962 040 11 akutzs w hcynoineimyw wórazsbo do mk od akinzcąłaz III i II icśęzc EU/907/4102 ijzyced wókizd zsut einaiwildokzseinU ułazrtsdo hcamar w hcynaksyzop :ezrazsbo an ogenratinas mytęjbo ezrazsbo ,mynnorhco 008 111 4 60,731 000 03 akutzs ezrazsbo zaro imainezcinargo hcarazsbo( aineżorgaz III i II ,I icśęzc w hcynoineimyw ijzyced od akinzcąłaz )EU/907/4102 z wókizd zsut einaiwildokzseinU ńadab meikinyw mintadod 49,608 073 66,683 959 akutzs zsut zaro hcynjyrotarobal imazsut imyt z hcynawywohcezrp indołhc w – 15 – 15 wókizd zsut einaiwildokzseinU zezrp hcynaworadopsogazein hcarazsbo an hcywilśym 00,021 472 60,731 0002 akutzs III i II ,I icśęzc w hcynoineimyw ijzyced od akinzcąłaz EU/907/4102 ,wókizd uwołdo einawosnanifoD 029 37 616 021 kutzs 3 od od tropsnart zaro ainecreimśu hci eindogz ogenozdreiwtaz udałkaz rn ainezdązropzor 42 .tra z eineiwildokzseinu i 9002/9601 020 79 935 081 kutzs 3 jeżywop wókizd hcynocreimśu kołwz uinezdreiwts op ńiwś ujobu tzsoK z zarw akizd u FSA ukdapyzrp 00,510 57 30,051 005 ainiwś imatzsok zaro udzajod imatzsok ujobu od ńiwś utropsnart einiwś az ainawodokzsdO w uicibaz bul iwojobu enaddop 00,526 271 52,543 005 akutzs jetiwokłac o ijzyced hcamar uinezdreiwts op ńiwś ijcalupoped akizd u FSA ukdapyzrp ainawokanzo tzsoK 00,085 71 61,53 005 akutzs acarp – ogenlaudiwydni zezrp ynecyw tzsoK ńiwś icśotraw wócwanzozcezr 00,243 41 17,17 002 anizdog op ńiwś ijcalupoped eizakan yzrp u FSA ukdapyzrp uinezdreiwts akizd ,wókizd uwołdo einawosnanifoD od tropsnart zaro ainecreimśu hci eindogz ogenozdreiwtaz udałkaz 00,056 358 01,965 0051 akutzs rn ainezdązropzor 42 .tra z eineiwildokzseinu i 9002/9601 wókizd hcynocreimśu kołwz – 25 – hcynoiseinop einzcytkaf torwZ 00,000 254 0565 08 akutzs inwołdo ywodub wótzsok hcynwołowyż hcynoiseinop einzcytkaf torwZ 00,005 65 5282 02 akutzs inwołdo umjan ogenzcor wótzsok hcynwołowyż hcynoiseinop einawosnanifoD w ainamyzrtu i igułsbo wótzsok 00,000 004 8 0007 21x001 cąiseim/akutzs mynzcinhcet einats myrbod hcynwołowyż inwołdo ketolu ukurdyw tzsoK 00,007 11 62,0 000 54 akutzs hcynjycamrofni ńelokzs hcynozdaworpezrp tzsoK 006 79 00,0221 08 akutzs hcywopurg mezar 91,496 234 921 .TAV zeb enadop ąs icśotraw eiktsyzsW .umargorp hcamar w hcynozsonop wótzsok iknucazs ejumjebo azilanA kor an jewoteżdub eiwatsu w tązreiwz hcynźakaz bórohc einazclawz an hcynaizdiwezrp wóktadyw icśokleiw od enawosotsod ąnatsoz erótk ,umargorp ijcazilaer ytzsok ewoknucazs ot ąS .wódowejow yteżdub – 58 icśęzc w zaro ewolec ywrezer – 38 icśęzc wóktadyw utimil hcamar w ,1202 21 .zop ewolec i enlógo ywrezer – 81857 ułaizdzor ,ainezcilzor enżór – 857 łaizd ,awolec awrezer – 38 icśęzc w hcynolśerko hcywoteżdub wókdorś ez ęis awybdo umargorp einawosnaniF hcaknakt w hcynzcigoloib i hcynzcimehc icśołatsozop ewognirotinom ainadab ,)ainazclawz wómargorp einawosnanif myt w( tązreiwz hcynźakaz bórohc einazclawz an jenozcanzezrp ,jenjyranyreteW ijckepsnI ńadaz ijcazilaer wótzsok einawosnanifod zaro ąksjeporuE ęjsimoK zezrp hcynocelz ńadaz einawosnanif ,hcazsap i ogecęzreiwz ainezdohcop hcatkudorp ,tązreiwz w hcynolśerko hcywoteżdub wókdorś zaro ,jenjyranyreteW ijckepsnI o .r 4002 ainzcyts 92 aind z ywatsu 61 .tra eiwatsdop an hcynozcanzyw yzrakel ald ńezdorganyw ętałpyw an myt w i hcynzcimehc icśołatsozop ewognirotinom ainadab zaro tązreiwz hcynźakaz bórohc einazclawz – 22010 łaizdzor ,owtceiwoł i owtcinlor – 010 łaizd ,wódowejow yteżdub – 58 icśęzc .ogecęzreiwz ainezdohcop hcatkudorp i tązreiwz hcaknakt w hcynzcigoloib 25