t.j.
status: obowiązujący
Rozporządzenie określa: 1) materiały budowlane, w których, przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza się stężenie promieniotwórcze naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232; 2) wymagania dotyczące dokonywania oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwór- czych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych, o których mowa w pkt 1, w szczególności sposób pobierania próbek i ich pomiaru oraz czynniki uwzględniane przy interpretacji wyników pomiaru, a także spo- sób wyznaczania wskaźnika stężenia promieniotwórczego tych izotopów; 3) wartość wskaźnika stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych, o których mowa w pkt 1, przekroczenie której wymaga poinformowania organów nadzoru budowlanego.
Materiały budowlane, w których, przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza się stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232, określa załącznik do rozporządzenia.
1. Pobieranie próbek w celu dokonania oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promienio- twórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych przeprowadza się z częstotliwością uzależ- nioną od procesu technologicznego w sposób zapewniający reprezentatywność tych próbek. 2. Materiał budowlany, w którym dokonuje się oznaczeń, przed umieszczeniem w naczyniu pomiarowym wysusza się do suchej masy i rozdrabnia do wymiaru ziaren poniżej 2 mm. 1) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawia- jącą podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylającą dyrektywę 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 72 z 17.03.2016, str. 69, Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2019, str. 128 oraz Dz. Urz. UE L 324 z 13.12.2019, str. 80). 2) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 4 września 2020 r., pod numerem 2020/0550/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy (UE) 2015/1535 Parla- mentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów tech- nicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1). 3. Jeżeli oznaczanie zawartości radu Ra-226 w próbce odbywa się przez oznaczanie stężeń promieniotwórczych pro- duktów jego rozpadu, przed rozpoczęciem pomiaru naczynie pomiarowe z próbką utrzymuje się szczelnie zamknięte przez okres nie krótszy niż 14 dni. 4. Skład mineralny i poziom stężenia naturalnych izotopów promieniotwórczych we wzorcach odniesienia używanych do kalibracji pomiarów odpowiada kontrolowanym materiałom budowlanym. 5. Przy interpretacji wyników pomiarów uwzględnia się: 1) tło promieniowania niepochodzącego od mierzonej próbki; 2) wpływ promieniowania obecnych w próbce izotopów innych niż mierzone; 3) efekt samoabsorpcji promieniowania w próbce; 4) brak równowagi wiekowej pomiędzy izotopami promieniotwórczymi.
Wskaźnik stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 (wskaźnik I) wyznacza się według wzoru: gdzie: C C iC – oznaczają odpowiednio stężenia promieniotwórcze izotopów potasu K-40, radu Ra-226 K-40, Ra-226 Th-232 i toru Th-232, wyrażone w bekerelach na kilogram (Bq/kg).
Całkowita niepewność wyznaczenia wartości wskaźnika, o którym mowa w § 4, przy poziomie ufności 0,95, nie może przekraczać 20% jego wartości, jeżeli jest ona nie mniejsza niż 0,8.
Wartość wskaźnika, o którym mowa w § 4, większa niż 1 oznacza możliwość przekroczenia poziomu odniesienia dla narażenia zewnętrznego ludzi na promieniowanie gamma emitowane przez materiały budowlane wewnątrz pomiesz- czeń wynoszącego 1 mSv rocznie oraz konieczność poinformowania o przekroczeniu wartości tego wskaźnika organów nadzoru budowlanego.
Do oznaczania stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych w materiałach budowla- nych wyprodukowanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.3) Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki 3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań doty- czących zawartości naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-228 w surowcach i materiałach stosowanych w budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi i inwentarza żywego, a także w odpadach przemysłowych stosowanych w budownictwie, oraz kontroli zawartości tych izotopów (Dz. U. poz. 29), które zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo atomowe oraz ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. poz. 1593 oraz z 2020 r. poz. 284) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
MATERIAŁY BUDOWLANE, W PRZYPADKU KTÓRYCH OZNACZA SIĘ STĘŻENIE PROMIENIOTWÓRCZE IZOTOPÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH POTASU K-40, RADU RA-226 I TORU TH-232 1. Materiały budowlane zawierające naturalnie występujący materiał promieniotwórczy: 1.1. łupek ałunowy; 1.2. kwarcyt; 1.3. pochodzenia magmowego: 1.3.1. granitoidy: 1.3.1.1. granit; 1.3.1.2. sjenit; 1.3.2. ortognejs; 1.3.3. porfir; 1.3.4. tuf wulkaniczny; 1.3.5. pył wulkaniczny (pucolana); 1.3.6. lawa. 2. Materiały budowlane zawierające pozostałości z sektorów przetwarzających naturalnie występujący materiał promie- niotwórczy: 2.1. popioły lotne; 2.2. fosfogips; 2.3. żużel fosforowy; 2.4. żużel cynowy; 2.5. żużel miedziowy; 2.6. czerwony szlam (pozostałość po produkcji aluminium); 2.7. pozostałości po produkcji stali; 2.8. materiał skalny po eksploatacji i przeróbce rud uranu.