Wzór wniosku o utworzenie punktu probierczego określa załącznik do rozporządzenia.

    1. Punkt probierczy powinien składać się z:         1) stanowisk do:             a) przyjmowania i wydawania wyrobów z metali szlachetnych,             b) badania wyrobów z metali szlachetnych metodą przybliżoną,             c) oznaczania wyrobów z metali szlachetnych,             d) kontroli jakości i prawidłowości cechowania;         2) laboratorium do badania wyrobów z metali szlachetnych z zastosowaniem analitycznych metod badawczych.     2. Stanowiska, o których mowa w ust. 1 pkt 1, powinny być wydzielone oraz oznakowane w sposób umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację jako stanowiska do wykonywania czynności probierczych.

W skład wyposażenia stanowiska, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, wchodzą:         1) waga nieautomatyczna II klasy dokładności, z działką elementarną 0,1 g;         2) waga nieautomatyczna II klasy dokładności, z maksymalnym obciążeniem 16 100 g lub 35 100 g, z działką elementarną nie większą niż 1 g;         3) lupy o powiększeniu co najmniej 10-krotnym;         4) sprzęt biurowy.

W skład wyposażenia stanowiska, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b, wchodzą:         1) stoły do badania z wykładziną kwasoodporną;         2) zestaw iglic oraz cieczy probierczych umożliwiających przeprowadzenie badań wyrobów z metali szlachetnych dla wszystkich prób ustalonych w art. 24 ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 r. – Prawo probiercze;         1) Minister Rozwoju, Pracy i Technologii kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporzą- dzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (Dz. U. poz. 1718).         3) kamień probierczy o drobnej, jednorodnej strukturze oraz małej nasiąkliwości, odporny na działanie kwasów;         4) materiały pomocnicze, w szczególności bibuła filtracyjna, oliwa i proszek ścierny;         5) spektrometr fluorescencji rentgenowskiej z oprogramowaniem umożliwiającym badanie stopów metali szlachetnych;         6) lupy o powiększeniu co najmniej 10-krotnym.

    1. W skład wyposażenia stanowiska, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c, wchodzą:         1) stabilny stół do cechowania;         2) zestaw kowadeł;         3) młotki do cechowania wyrobów z metali szlachetnych;         4) lupy o powiększeniu co najmniej 10-krotnym;         5) narzędzia i materiały pomocnicze, w szczególności pilniki, szczoteczki do czyszczenia znaczników, podkładki mie- dziane, skórzane i tekturowe;         6) przyrząd do półautomatycznego cechowania wraz ze specjalistycznym oprzyrządowaniem;         7) waga nieautomatyczna II klasy dokładności, z działką elementarną 0,1 g.     2. W skład wyposażenia stanowiska, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c, może wejść urządzenie laserowe do ozna- czania wyrobów z metali szlachetnych, usytuowane w oddzielnym pomieszczeniu, w przypadku gdy działalność punktu probierczego uzasadnia oznaczenie wyrobów z metali szlachetnych przy użyciu tego urządzenia.

W skład wyposażenia stanowiska, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. d, wchodzą:         1) lupa o powiększeniu co najmniej 10-krotnym;         2) waga nieautomatyczna II klasy dokładności, z działką elementarną 0,1 g.

W skład laboratorium chemicznego, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, wchodzą:         1) klimatyzowany pokój wagowy wyposażony w:             a) antywibracyjne stoły wagowe,             b) wagę nieautomatyczną I klasy dokładności, z działką elementarną 0,01 mg,             c) przyrządy do pobierania próbek, w szczególności cęgi, nożyce, pilniki;         2) klimatyzowane pomieszczenie laboratoryjne wyposażone w:             a) dwukomorowe dygestorium z wyciągiem odprowadzającym opary kwasów,             b) elektryczne płyty grzejne,             c) zlew kwasoodporny,             d) laboratoryjny palnik gazowy,             e) dozowniki odczynników chemicznych,             f) zestaw potencjometryczny do badania stopów srebra, umieszczony na stole laboratoryjnym,             g) redestylarkę,             h) podstawowe szkło laboratoryjne, w szczególności zlewki, cylindry miarowe i kolby,             i) śrubę mikrometryczną,             j) szczypce stalowe długoramienne,             k) pęsetę,             l) szczoteczki do czyszczenia zwitków,             m) kupelki magnezytowe, o chłonności do 10 g ołowiu,             n) metalowe tacki z gniazdami na przygotowane próbki,             o) porowate, gliniano-szamotowe miseczki,             p) sprzęt ochronny, w szczególności ciemne okulary, rękawice żaroodporne, fartuch i maskę,             r) walcarkę elektryczną,             s) kowadło,             t) młotek,             u) odczynniki chemiczne o uznanym analitycznym stopniu czystości: – kwas solny, – kwas siarkowy, – kwas azotowy, – srebro próby 0,999, – złoto próby 0,999, – ołów w postaci folii, wolny od metali szlachetnych i bizmutu, – miedź próby 0,999, – bromek potasu, – dwumetyloglioksymian sodu;         3) pokój piecowy wyposażony w elektryczny piec muflowy o temperaturze pracy wynoszącej co najmniej 1000°C, z możliwością kontroli temperatury i utrzymania atmosfery utleniającej, połączony z instalacją wyciągową odprowa- dzającą tlenki ołowiu.

Wyposażenie punktu probierczego powinno być właściwie oznakowane i przechowywane w zależności od stopnia zagrożenia związanego z pracą na danym stanowisku.

Do każdego urządzenia technicznego wchodzącego w skład wyposażenia punktu probierczego powinna być dołą- czona instrukcja w języku polskim.

    1. W punkcie probierczym powinno znajdować się wydzielone pomieszczenie wyposażone w kasę lub kasy pan- cerne, przeznaczone do przechowywania znaczników i iglic probierczych, a także wyrobów będących w trakcie procesu badania.     2. Pomieszczenia punktu probierczego powinny być monitorowane i zabezpieczone systemem alarmowym.

Do postępowań o utworzenie punktu probierczego wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.2) Minister Rozwoju, Pracy i Technologii: J. Gowin         2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie wzoru wniosku o utworzenie punktu probierczego oraz zakresu wyposażenia technicznego punktu probierczego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1777), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 81 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (Dz. U. poz. 1495 oraz z 2020 r. poz. 568 i 875).