Rozporządzenie określa:         1) warunki techniczne dozoru technicznego w zakresie:             a) projektowania,             b) materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji,             c) wytwarzania,             d) eksploatacji,             e) naprawy i modernizacji – urządzeń transportu bliskiego podlegających Wojskowemu Dozorowi Technicznemu, zwanemu dalej „WDT”;         2) rodzaje specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie szczególnych kwalifikacji.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:         1) sprzęcie wojskowym – należy przez to rozumieć wyposażenie specjalnie zaprojektowane lub zaadaptowane do potrzeb wojskowych i przeznaczone do użycia jako broń, amunicja lub materiały wojenne;         2) osobie obsługującej – należy przez to rozumieć osobę przeszkoloną i wykazującą się znajomością instrukcji eksploatacji oraz praktycznymi umiejętnościami operowania urządzeniem, posiadającą odpowiednie zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie obsługi, jeżeli jest wymagane;         3) osobie konserwującej – należy przez to rozumieć osobę przeszkoloną i wykazującą się znajomością instrukcji eksplo- atacji oraz praktycznymi umiejętnościami z zakresu wykonywania przeglądów i usuwania niesprawności urządzenia, posiadającą odpowiednie zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie konserwacji.         1) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 8 października 2024 r. pod numerem 2024/0565/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).

Rozporządzenie dotyczy następujących urządzeń technicznych transportu bliskiego o szczególnej konstrukcji, spo- sobie eksploatowania lub przeznaczeniu stanowiących sprzęt wojskowy lub na nim montowanych:         1) urządzeń załadowczo-wyładowczych mostów wojskowych,         2) mechanicznych urządzeń załadowczo-startowych rakiet,         3) mechanicznych urządzeń załadowczych torped,         4) urządzeń treningowych do skoków spadochronowych,         5) maszyn służących do przemieszczania osób lub ładunków w ograniczonym zasięgu:             a) wciągarek i wciągników,             b) suwnic,             c) żurawi,             d) układnic,             e) dźwigników,             f) podestów ruchomych,             g) wózków jezdniowych podnośnikowych z mechanicznym napędem podnoszenia,         6) dźwigów,         7) dźwignic linotorowych,         8) urządzeń technicznych służących do przemieszczania kontenerów przy pracach przeładunkowych – zwanych dalej „urządzeniami”.

Rodzajami specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego, dla których wymagane jest posiadanie szczególnych kwalifikacji, są:         1) w zakresie obsługi:             a) urządzenia załadowczo-wyładowcze mostów wojskowych,             b) mechaniczne urządzenia załadowczo-startowe rakiet,             c) mechaniczne urządzenia załadowcze torped;         2) w zakresie konserwacji:             a) urządzenia załadowczo-wyładowcze mostów wojskowych,             b) mechaniczne urządzenia załadowczo-startowe rakiet,             c) mechaniczne urządzenia załadowcze torped,             d) urządzenia treningowe do skoków spadochronowych.

    1. W procesie projektowania urządzeń, dla których nie mają zastosowania przepisy szczególne, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, projektant opracowuje dokumentację techniczną w języku polskim i przedkłada ją WDT w celu uzgodnienia.     2. Dokumentację techniczną dostarcza się do WDT w postaci elektronicznej lub w dwóch egzemplarzach w postaci papierowej.     3. Dokumentacja techniczna w zależności od konstrukcji urządzenia zawiera co najmniej:         1) pełny opis urządzenia oraz jego zamierzone zastosowanie;         2) wykaz zastosowanych specyfikacji technicznych określających wymagania dla tego urządzenia;         3) identyfikację i analizę zagrożeń, jakie może stwarzać urządzenie;         4) rysunek zestawieniowy urządzenia, jego części składowych i podzespołów oraz schematy obwodów urządzenia;         5) opisy i objaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków i schematów, o których mowa w pkt 4, oraz funkcjonowania urządzenia;         6) wyniki obliczeń technicznych urządzenia;         7) wyniki badań przeprowadzonych na etapie projektowania oraz informację o zakresie i kryteriach akceptacji badań, które będą przeprowadzone w procesie wytwarzania urządzenia;         8) wykaz materiałów i elementów mających zastosowanie do wytwarzania urządzenia, z przywołaniem wymaganych do- kumentów kontroli odbiorczej, oraz informację o procesach wykonywania połączeń nierozłącznych, obróbki cieplnej i przeróbki plastycznej;         9) informację o kwalifikacjach lub świadectwach kwalifikacyjnych personelu, który wykonuje połączenia nierozłączne i przeprowadza badania nieniszczące;         10) instrukcję eksploatacji.

Obliczenia techniczne urządzenia, o których mowa w § 5 ust. 3 pkt 6, uwzględniają wartości współczynników przeciążenia dla prób statycznych i dynamicznych, o których mowa w § 15 ust. 2 i § 16 ust. 4, oraz zawierają analizę sta- teczności urządzenia i analizę kinematyczną ruchów, w tym tory ruchów, prędkości i przyspieszenia.

    1. Instrukcja eksploatacji, o której mowa w § 5 ust. 3 pkt 10, zawiera co najmniej:         1) ogólny opis urządzenia i jego zastosowania;         2) parametry techniczne urządzenia, jego urządzeń zabezpieczających, sygnalizacyjnych i łączności oraz cięgien nośnych, w szczególności takie jak:             a) maksymalny udźwig, dla każdej konfiguracji urządzenia,             b) wysokość podnoszenia,             c) prędkości ruchów roboczych,             d) wydajność,             e) rodzaj napędu,             f) masa całkowita,             g) miejsce i rodzaj sterowania;         3) rysunek przedstawiający ogólny widok urządzenia i zawierający informacje o wymiarach gabarytowych urządzenia;         4) objaśnienie napisów i informacji ostrzegawczych umieszczonych na urządzeniu;         5) opis budowy, działania i regulacji:             a) mechanizmów,             b) zespołów i elementów wyposażenia mechanicznego, elektrycznego, hydraulicznego oraz pneumatycznego,             c) elementów bezpieczeństwa;         6) opis oznaczeń i działania urządzeń sterowniczych i sygnalizacyjnych;         7) schematy układów urządzenia obejmujące dane i parametry elementów składowych;         8) wymagania dotyczące wykonania i eksploatacji torowiska i toru jezdnego – w przypadku urządzeń szynowych;         9) wymagania dotyczące bezpiecznej eksploatacji urządzenia, w zależności od jego przeznaczenia i przewidywanych warunków pracy, a także:             a) minimalnej i maksymalnej temperatury użytkowania,             b) warunków użytkowania, takich jak: atmosfera wybuchowa, agresywne środowisko, zapylenie, zadymienie lub wilgotność,             c) odporności na zakłócenia jego działania związane z oddziaływaniem zewnętrznego promieniowania elektro- magnetycznego oraz emitowaniem takiego promieniowania przez urządzenie,             d) silnych wiatrów,             e) wyładowań atmosferycznych,             f) przemieszczania ładunków niebezpiecznych lub materiałów promieniotwórczych,             g) odporności części z tworzyw sztucznych na promieniowanie UV,             h) wystąpienia nieszczęśliwego wypadku lub niebezpiecznego uszkodzenia urządzenia;         10) informacje dotyczące emisji czynników szkodliwych dla zdrowia, w szczególności hałasu, drgań mechanicznych oraz pól i promieniowania elektromagnetycznego;         11) informacje dotyczące przyrządów pomiarowo-kontrolnych wraz z rysunkami przedstawiającymi rozmieszczenie tych przyrządów;         12) informacje dotyczące wymaganych kwalifikacji osoby obsługującej i osoby konserwującej urządzenie;         13) wykaz obowiązków osoby obsługującej oraz czynności wykonywanych przed rozpoczęciem pracy, podczas pracy i po jej zakończeniu;         14) wykaz czynności wykonywanych przez osobę konserwującą;         15) sposób wykonywania czynności konserwacyjnych;         16) wykaz podstawowych usterek lub nieprawidłowości, które mogą występować podczas eksploatacji urządzenia, z określe- niem przyczyn ich powstania i sposobu usunięcia;         17) instrukcje wykonania pomiarów, o których mowa w § 22 ust. 1;         18) instrukcje montażu urządzenia oraz wymagania dotyczące części konstrukcyjnej lub konstrukcyjno-budowlanej obiektu związanego z urządzeniem.     2. Instrukcja eksploatacji urządzenia może określać terminy przeglądów konserwacyjnych.     3. Treść instrukcji eksploatacji urządzenia może być ujęta w dokumentacji techniczno-ruchowej lub w instrukcji eks- ploatacji sprzętu wojskowego, na którym urządzenie jest zamontowane.

Materiały i elementy stosowane do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń:         1) spełniają co najmniej wymagania określone w Polskich Normach, Normach Obronnych lub specyfikacjach technicz- nych określonych w uzgodnionej dokumentacji technicznej wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń;         2) są dostarczane z dokumentami kontroli odbiorczej, określonymi w uzgodnionej dokumentacji technicznej wytwarza- nia, naprawy lub modernizacji urządzeń;         3) są oznakowane w sposób zapewniający ich identyfikację.

    1. Urządzenia techniczne wytwarza się zgodnie z uzgodnioną dokumentacją techniczną, o której mowa w § 5 ust. 1.     2. Procesy spawania, zgrzewania, lutowania, przeróbki plastycznej i obróbki cieplnej stosowane przy wytwarzaniu wykonuje się zgodnie z instrukcjami technologicznymi sporządzonymi na podstawie technologii kwalifikowanych, w szcze- gólności tak, jak przedstawiono w Polskich Normach lub specyfikacjach technicznych określonych w uzgodnionej doku- mentacji technicznej.     3. Zakres badań nieniszczących i kryteria ich akceptacji opracowuje się zgodnie z aktualnym poziomem wiedzy, w szczególności zgodnie z Polskimi Normami lub specyfikacjami technicznymi określonymi w uzgodnionej dokumentacji technicznej.

Wytwarzający oznacza urządzenie w dostępnym miejscu trwałą i czytelną tabliczką znamionową, odporną na działanie czynników atmosferycznych, zawierającą co najmniej:         1) nazwę wytwórcy;         2) rodzaj i typ urządzenia;         3) numer fabryczny;         4) rok produkcji;         5) maksymalny udźwig.

WDT przeprowadza w toku wytwarzania urządzeń:         1) badania typu urządzeń produkowanych seryjnie;         2) badania sprawdzające.

    1. Wytwarzający urządzenie uzgadnia z WDT program badania typu, uwzględniając konstrukcję urządzenia, jego przeznaczenie i sposób eksploatacji.     2. WDT, przeprowadzając badanie typu, może uznać wyniki badań i opinie przedłożone przez projektanta, wytwarza- jącego lub jednostki badawcze i laboratoria uznane przez organ dozoru technicznego.     3. Badaniem typu może być objęty typoszereg urządzeń. W takim przypadku badaniom poddaje się wybrane przez WDT egzemplarze z tego typoszeregu.     4. Urządzenia mogą być zakwalifikowane do tego samego typoszeregu, jeżeli:         1) spełniają te same wymagania;         2) są wytwarzane według tej samej technologii;         3) posiadają te same kształty geometryczne;         4) są zbudowane z tych samych materiałów.     5. Wprowadzenie zmian w urządzeniu poddanym badaniu typu może wymagać przeprowadzenia ponownego badania typu.

    1. Badanie sprawdzające przeprowadza się na wniosek wytwarzającego.     2. Urządzenia wytwarzane seryjnie, które były poddane badaniu typu, mogą być zgłaszane partiami przez wytwarzają- cego do badań sprawdzających.     3. Badania sprawdzające partii urządzeń obejmują 10 % zgłoszonych w niej urządzeń, jednak nie mniej niż dwa urzą- dzenia.     4. Wynik badań sprawdzających partii urządzeń uznaje się za pozytywny, jeżeli wyniki badań wszystkich zbadanych urządzeń są pozytywne.     5. Urządzenia z partii, w przypadku której badania sprawdzające dały wynik negatywny, mogą być ponownie zgło- szone do tych badań po usunięciu nieprawidłowości i dokonaniu kontroli wszystkich urządzeń zgłoszonych w danej partii. Powtórne badania sprawdzające mogą być przeprowadzone na podwójnej liczbie urządzeń lub jako badanie jednostkowe.

    1. Badania sprawdzające mają na celu:         1) sprawdzenie wykonania materiałów i elementów zastosowanych do wytwarzania urządzenia;         2) sprawdzenie zgodności urządzenia z uzgodnioną dokumentacją techniczną i warunkami technicznymi dozoru technicz- nego.     2. W ramach badań sprawdzających przeprowadza się co najmniej:         1) sprawdzenie dokumentacji:             a) wystawionego przez wytwarzającego poświadczenia, że urządzenie zostało wytworzone zgodnie z uzgodnioną dokumentacją techniczną i warunkami określonymi w uprawnieniu do wytwarzania, o którym mowa w art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym,             b) dokumentów kontroli odbiorczej materiałów i elementów, w tym świadectw badania typu lub deklaracji zgodności dla urządzeń zabezpieczających, określonych w uzgodnionej dokumentacji technicznej,             c) wyników badań i pomiarów przeprowadzonych w procesie wytwarzania urządzenia, określonych w uzgodnionej dokumentacji technicznej,             d) instrukcji eksploatacji;         2) identyfikację i sprawdzenie oznakowania urządzenia;         3) oględziny urządzenia w miejscach dostępnych;         4) sprawdzenie wyposażenia;         5) próby funkcjonowania urządzenia w jego zainstalowanej wersji montażowej bez obciążenia;         6) próbę statyczną;         7) próbę dynamiczną;         8) próby funkcjonowania urządzenia z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze są prawidłowe oraz że mechanizmy i urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;         9) inne próby wynikające z zastosowanych specyfikacji technicznych, określonych w uzgodnionej dokumentacji tech- nicznej.

    1. Próbę statyczną, o której mowa w § 14 ust. 2 pkt 6, przeprowadza się z przeciążeniem utrzymywanym w cza- sie nie krótszym niż 30 minut, o ile zastosowane specyfikacje techniczne nie określają inaczej.     2. Wielkość obciążenia podczas próby statycznej odpowiada maksymalnemu udźwigowi urządzenia pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako:         1) 1,5 – w przypadku urządzeń z napędem ręcznym,         2) 1,25 – w przypadku pozostałych urządzeń – jeżeli dokumenty zawierające wymagania dla tych urządzeń nie określają inaczej.     3. Po zakończeniu próby statycznej sprawdza się, czy nie doszło do uszkodzeń urządzenia.

    1. Próbę dynamiczną, o której mowa w § 14 ust. 2 pkt 7, przeprowadza się po uzyskaniu pozytywnego wyniku próby statycznej.     2. Próbę dynamiczną przeprowadza się z przeciążeniem w ten sposób, że wykonuje się ruchy robocze pojedyncze oraz kojarzone – zgodnie z instrukcją eksploatacji.     3. Próbę dynamiczną przeprowadza się przy nominalnych prędkościach ruchów roboczych.     4. Wielkość obciążenia podczas przeprowadzania próby dynamicznej odpowiada maksymalnemu udźwigowi urządze- nia pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako 1,1, jeżeli dokumenty zawierające wymagania dla tych urządzeń nie określają inaczej.     5. Po zakończeniu próby dynamicznej sprawdza się, czy sterowanie i ruchy robocze są prawidłowe, czy urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne funkcjonują prawidłowo oraz czy nie doszło do uszkodzeń lub trwałych odkształceń konstrukcji nośnej urządzenia.

Wytwarzający przekazuje eksploatującemu wraz z urządzeniem dwa komplety dokumentacji technicznej zawie- rającej co najmniej:         1) dokument poświadczający, że urządzenie to zostało wytworzone zgodnie z uzgodnioną dokumentacją techniczną i warunkami określonymi w uprawnieniu do wytwarzania;         2) instrukcję eksploatacji urządzenia;         3) protokół z przeprowadzonego przez WDT badania sprawdzającego urządzenie.

    1. W celu uzyskania decyzji zezwalającej na eksploatację urządzenia eksploatujący przedkłada WDT dokumen- tację odbiorczą w postaci elektronicznej lub w dwóch egzemplarzach w postaci papierowej.     2. Dokumentacja odbiorcza, z zastrzeżeniem ust. 3, zawiera:         1) dokumenty, o których mowa w § 17;         2) dokumentację uzupełniającą, sporządzaną po montażu urządzenia w miejscu eksploatacji.     3. W przypadku gdy do urządzenia zastosowanie mają przepisy szczególne, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub prze- pisy art. 20a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, dokumentacja odbiorcza zawiera:         1) dokumenty poświadczające wykonanie urządzenia zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami i specyfikacjami technicznymi – jeżeli występują;         2) instrukcję eksploatacji urządzenia;         3) dokumentację uzupełniającą, sporządzaną po montażu urządzenia w miejscu eksploatacji.     4. Dokumentacja uzupełniająca, o której mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 3, w zależności od konstrukcji urządzenia zawiera:         1) szkic sytuacyjny urządzenia, uwzględniający w szczególności nieujęte na rysunku zestawieniowym rzeczywiste odleg- łości od otoczenia, przejścia, dojścia i ewentualne elementy osłonowe;         2) schematy zasilania urządzenia, ze wskazaniem w szczególności osprzętu, wielkości, rodzaju zabezpieczeń oraz rodzaju i typu przewodów zasilających;         3) poświadczenie prawidłowości montażu i przeprowadzonych prób pomontażowych;         4) protokoły pomiarów rezystancji izolacji obwodów elektrycznych, ochrony przeciwporażeniowej oraz uziemień roboczych i odgromowych, zatwierdzone przez osobę spełniającą wymagania kwalifikacyjne dla stanowiska dozoru, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 54 ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266, 834, 859, 1847 i 1881);         5) poświadczenie prawidłowości wykonania części konstrukcyjnej lub konstrukcyjno-budowlanej obiektu związanego z urządzeniem.

    1. Na podstawie kompletnej dokumentacji odbiorczej WDT przeprowadza badania odbiorcze.     2. Jeżeli dokumentacja odbiorcza została złożona w postaci papierowej, to jeden egzemplarz dokumentacji odbiorczej po zakończeniu badania odbiorczego WDT zwraca eksploatującemu, a drugi egzemplarz dokumentacji jest przechowywany w archiwum WDT.

    1. Urządzenie eksploatuje się zgodnie z warunkami określonymi w dokumentacji odbiorczej, o której mowa w § 18 ust. 2 i 3.     2. W przypadku warunków eksploatacji urządzenia, takich jak:         1) podnoszenie i przenoszenie osób przez urządzenie, które nie zostało do tego celu zaprojektowane i wytworzone,         2) podnoszenie i przenoszenie ładunków przez dwa lub więcej urządzeń,         3) eksploatacja urządzenia w warunkach kolizyjnych,         4) brak możliwości obserwacji przez osobę obsługującą całej drogi, jaką pokonuje ładunek,         5) eksploatacja urządzenia w pobliżu napowietrznych linii elektroenergetycznych – eksploatujący opracowuje szczegółowe warunki eksploatacji, opisujące czynności organizacyjno-techniczne podejmo- wane w celu zminimalizowania ryzyka związanego z eksploatacją urządzenia.     3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, eksploatujący uzgadnia z WDT szczegółowe warunki eksploatacji.

    1. Eksploatujący, aby eksploatacja urządzenia była bezpieczna:         1) zapewnia właściwą obsługę i konserwację urządzenia;         2) utrzymuje urządzenie w prawidłowym stanie technicznym;         3) przechowuje księgę rewizyjną i dziennik konserwacji urządzenia.     2. Dziennik konserwacji może być prowadzony w postaci elektronicznej.

    1. W przypadku urządzenia wyposażonego w aparaty elektryczne eksploatujący zapewnia wykonanie i udoku- mentowanie przez osobę, która posiada kwalifikacje wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne:         1) pomiarów rezystancji izolacji:             a) nie rzadziej niż raz w roku – w przypadku urządzenia eksploatowanego w pomieszczeniach lub strefach zagrożo- nych wybuchem, z wyziewami żrącymi, w przypadku urządzenia eksploatowanego na otwartym powietrzu oraz urządzenia służącego do przemieszczania osób,             b) nie rzadziej niż raz na dwa lata – w przypadku urządzenia eksploatowanego w warunkach innych niż wymienione w lit. a;         2) pomiarów rezystancji uziemień roboczych i odgromowych, o ile są stosowane, oraz ochrony przeciwporażeniowej:             a) nie rzadziej niż raz w roku – w przypadku urządzenia eksploatowanego na otwartym powietrzu lub w pomiesz- czeniach bardzo wilgotnych, gorących lub zagrożonych wyziewami żrącymi,             b) nie rzadziej niż raz na dwa lata – w przypadku urządzenia eksploatowanego w warunkach innych niż wymienione w lit. a.     2. Niezależnie od pomiarów, o których mowa w ust. 1, eksploatujący zapewnia wykonanie pomiarów po:         1) wprowadzeniu zmian lub wykonaniu prac w instalacji elektrycznej urządzenia;         2) montażu urządzenia na nowym miejscu pracy;         3) pogorszeniu stanu izolacji lub ochrony przeciwporażeniowej urządzenia lub ich uszkodzeniu.     3. Wykonanie pomiarów odnotowuje się w dzienniku konserwacji urządzenia.

Do osoby obsługującej urządzenie należy przestrzeganie instrukcji eksploatacji tego urządzenia, w tym dobór osprzętu do podnoszenia z uwzględnieniem rodzaju i wartości przewidywanych obciążeń, miejsc uchwytu, sposobu pod- wieszania ładunku oraz warunków środowiskowych.

    1. Do osoby konserwującej urządzenie należy:         1) przestrzeganie instrukcji eksploatacji urządzenia;         2) wykonywanie przeglądów konserwacyjnych urządzenia w terminach i zakresach określonych w instrukcji eksploatacji, w tym sprawdzenie:             a) stanu technicznego mechanizmów napędowych, układów hamulcowych oraz cięgien nośnych i ich zamocowań,             b) działania elementów bezpieczeństwa i urządzeń ochronnych,             c) działania urządzeń sterujących, sygnalizacyjnych i oświetleniowych,             d) prawidłowości obsługi urządzenia;         3) przeprowadzanie, nie rzadziej niż co 12 miesięcy, jeżeli w instrukcji eksploatacji nie ustalono innych terminów, prze- glądów:             a) konstrukcji nośnej, w szczególności połączeń rozłącznych i nierozłącznych,             b) toru jezdnego,             c) instalacji ochrony przeciwporażeniowej oraz uziemień roboczych i odgromowych, o ile ma to zastosowanie;         4) usuwanie usterek oraz innych nieprawidłowości w działaniu urządzenia;         5) odnotowanie wykonanych czynności, o których mowa w pkt 2–4, oraz ich wyniku w dzienniku konserwacji z poda- niem:             a) imienia i nazwiska,             b) numeru zaświadczenia kwalifikacyjnego,             c) daty przeglądu,             d) stanu licznika roboczogodzin lub cykli pracy urządzenia, o ile ma to zastosowanie – co potwierdza swoim podpisem;         6) bezzwłoczne powiadamianie eksploatującego urządzenie o nieprawidłowościach, które spowodowały konieczność wyłączenia urządzenia z eksploatacji, i dokonanie w dzienniku konserwacji odpowiednich wpisów z tym związanych.     2. Terminy przeglądów konserwacyjnych są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

    1. Przeglądy, o których mowa w § 24 ust. 1 pkt 2 i 3, urządzeń będących w użytku bieżącym przeprowadza się nie rzadziej niż w terminach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, chyba że wytwarzający wyznaczył w instrukcji eksploatacji urządzenia inne terminy.     2. Przeglądy urządzeń będących w przechowywaniu długookresowym przeprowadza się zgodnie z trybem określonym w instrukcjach, które dotyczą przechowywania sprzętu wojskowego wyłączonego z użytkowania.

Osoba konserwująca urządzenie może bez uzgodnienia z WDT dokonać wymiany elementów urządzenia na ele- menty o parametrach technicznych i charakterystykach co najmniej takich jak elementy wymieniane.

W przypadku zmian lokalizacji urządzeń, które są związane z demontażem i ponownym montażem tych urządzeń, przed ich uruchomieniem osoba konserwująca dokonuje sprawdzeń zgodnie z instrukcją eksploatacji, w szczególności:         1) sprawdza stan techniczny mechanizmów napędowych cięgien i ich zamocowań;         2) sprawdza zgodność montażu urządzenia z dokumentacją;         3) sprawdza poprawność działania elementów bezpieczeństwa i urządzeń ochronnych;         4) przeprowadza próby funkcjonowania urządzenia bez obciążenia i z obciążeniem nominalnym;         5) odnotowuje w dzienniku konserwacji zakres i wynik przeprowadzonych czynności.

    1. W toku eksploatacji urządzeń WDT przeprowadza badania:         1) odbiorcze;         2) okresowe;         3) doraźne:             a) eksploatacyjne,             b) kontrolne,             c) powypadkowe lub poawaryjne.     2. Formy dozoru technicznego oraz maksymalne terminy badań okresowych i doraźnych kontrolnych są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

    1. W przypadkach uzasadnionych stanem technicznym, intensywnością eksploatacji oraz warunkami eksploatacji urządzeń mającymi wpływ na bezpieczeństwo tej eksploatacji terminy badań określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia mogą być przez WDT skrócone.     2. Terminy badań okresowych oraz badań doraźnych kontrolnych wyznacza się przez podanie miesiąca i roku przepro- wadzenia badania, przy czym termin pierwszego badania wyznacza się, przyjmując za punkt odniesienia datę wydania pierwszej decyzji zezwalającej na eksploatację tego urządzenia.

    1. Eksploatujący w uzgodnieniu z WDT, w określonym terminie, przygotowuje urządzenie do badań w zakresie niezbędnym do ich przeprowadzenia.     2. Badania przeprowadza się z udziałem osoby obsługującej i osoby konserwującej urządzenie oraz eksploatującego lub jego upoważnionego przedstawiciela.     3. Dopuszcza się wykonanie badania urządzenia pod nieobecność osoby konserwującej lub osoby obsługującej, pod warunkiem że:         1) zostało to uzgodnione z Szefem WDT nie później niż na dzień przed terminem badania;         2) wykonanie badania nie wymaga przeprowadzania czynności, w których udział osoby konserwującej lub osoby obsłu- gującej jest niezbędny;         3) czynności konserwacyjne były wykonywane zgodnie z wymaganiami, o których mowa w § 24 ust. 1, i zostały odno- towane w dzienniku konserwacji przez osobę konserwującą.     4. Urządzenie przedstawia się do badań sprawne technicznie, w stanie gotowym do eksploatacji, zgodnym z warun- kami technicznymi dla tego urządzenia.     5. Eksploatujący, przygotowując urządzenie do badań, zapewnia:         1) dokumentację w zakresie niezbędnym do wykonania tych badań;         2) dostęp do urządzenia;         3) bezpieczne warunki pracy;         4) obciążenie do wykonania badań oraz osprzęt do podnoszenia obciążenia;         5) obsługę techniczną niezbędną do przeprowadzenia badań.

    1. Badanie odbiorcze ma na celu sprawdzenie, czy:         1) urządzenie jest zgodne z dokumentacją;         2) montaż i przeznaczenie urządzenia są zgodne z instrukcją eksploatacji;         3) umieszczone na urządzeniu napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje są czytelne;         4) urządzenie może być przekazane do bezpiecznej eksploatacji.     2. Zakres badania odbiorczego obejmuje:         1) identyfikację urządzenia i sprawdzenie jego oznakowania;         2) sprawdzenie:             a) zaświadczeń kwalifikacyjnych osoby konserwującej oraz osoby obsługującej urządzenie, jeżeli uczestniczą w badaniu,             b) stanu technicznego oraz zgodności wyposażenia urządzenia z przedłożoną dokumentacją,             c) sposobu zainstalowania i przeznaczenia urządzenia – zgodnie z instrukcją eksploatacji oraz dokumentacją uzupeł- niającą, jeżeli ma zastosowanie;         3) przeprowadzenie prób funkcjonowania urządzenia z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze są prawidłowe oraz że mechanizmy i urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;         4) nadanie numeru ewidencyjnego WDT, którym eksploatujący bezpośrednio po badaniu oznakowuje urządzenie w widocz- nym miejscu.     3. W przypadku urządzeń, które nie wymagają montażu w miejscu eksploatacji oraz zostały wprowadzone do obrotu i nieoddane do użytku, dopuszcza się przeprowadzenie prób, o których mowa w ust. 2 pkt 3, bez obciążenia.

    1. Badanie okresowe przeprowadzane w toku eksploatacji urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym pełnym ma na celu sprawdzenie, czy:         1) zrealizowano zalecenia zamieszczone w protokole z poprzedniego badania;         2) nie powstały uszkodzenia lub nie nastąpiły zmiany stanu technicznego urządzenia mające wpływ na bezpieczeństwo jego eksploatacji;         3) elementy bezpieczeństwa i urządzenia ochronne są zainstalowane i pracują prawidłowo;         4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na urządzeniu oraz są czytelne i zrozumiałe;         5) urządzenie wymaga naprawy;         6) zostały przeprowadzone pomiary, o których mowa w § 22 ust. 1.     2. Zakres badania okresowego obejmuje:         1) identyfikację urządzenia i sprawdzenie jego oznakowania;         2) sprawdzenie:             a) księgi rewizyjnej i dziennika konserwacji urządzenia,             b) protokołów pomiarów, o których mowa w § 22 ust. 1, w zakresie terminów ich ważności,             c) zaświadczeń kwalifikacyjnych osoby konserwującej oraz osoby obsługującej urządzenie, jeżeli uczestniczą w badaniu;         3) oględziny urządzenia w miejscach dostępnych;         4) przeprowadzenie prób funkcjonowania urządzenia z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze są prawidłowe oraz że mechanizmy i urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo.     3. W przypadku dźwigów – próby, o których mowa w ust. 2 pkt 4, przeprowadza się bez obciążenia.

    1. Badanie doraźne eksploatacyjne, przeprowadzane na pisemny wniosek eksploatującego, ma na celu sprawdze- nie, czy:         1) dokonana naprawa lub wymiana elementu urządzenia, modernizacja, demontaż i ponowny montaż urządzenia w nowym miejscu pracy albo warunki przechowywania nie stanowią zagrożenia dla bezpiecznej eksploatacji urządzenia;         2) sposób zainstalowania i przeznaczenia urządzenia są zgodne z instrukcją eksploatacji oraz dokumentacją uzupełniającą, jeżeli ma zastosowanie;         3) elementy bezpieczeństwa i urządzenia ochronne są zainstalowane i pracują prawidłowo;         4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na urządzeniu oraz są czytelne i zrozumiałe.     2. Eksploatujący zgłasza urządzenie do badania doraźnego eksploatacyjnego w następujących przypadkach:         1) po wymianie:             a) cięgien nośnych,             b) urządzeń chwytających,             c) zespołu napędowego, działającego na zasadzie sprzężenia ciernego, lub jego elementów,             d) mechanizmu podnoszenia lub mechanizmu zmiany wysięgu,             e) elementów bezpieczeństwa i urządzeń ochronnych, w szczególności ogranicznika prędkości, urządzeń chwytnych, ogranicznika obciążenia lub systemu ryglowania;         2) po uzgodnionej naprawie lub modernizacji urządzenia;         3) po zmianie miejsca pracy urządzenia, wymagającej jego demontażu i ponownego montażu;         4) po zmianie eksploatującego, z zastrzeżeniem art. 15a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym;         5) negatywnego wyniku poprzedniego badania okresowego lub doraźnego – w celu dopuszczenia urządzenia do eksplo- atacji;         6) przed postawieniem urządzenia na przechowywanie długookresowe;         7) po zdjęciu urządzenia z przechowywania długookresowego.     3. Badanie doraźne eksploatacyjne może być przeprowadzone na uzasadniony wniosek eksploatującego także w innych przypadkach niż określone w ust. 2, po uzgodnieniu z WDT.     4. Po zmianie miejsca pracy urządzenia związanej z jego demontażem i ponownym montażem nie wymagają badania doraźnego eksploatacyjnego:         1) wciągniki i wciągarki z napędem ręcznym wszystkich mechanizmów;         2) dźwigniki przenośne;         3) żurawie przewoźne szybkomontujące;         4) żurawie samojezdne;         5) urządzenia z zasilaniem jednofazowym;         6) urządzenia z napędem spalinowym, o ile nie są mocowane do obiektu.     5. Badanie doraźne eksploatacyjne, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, przeprowadza się bezpośrednio przed rozpoczęciem oraz po zakończeniu każdego okresu długookresowego przechowywania urządzenia, po wykonaniu czynności określonych w § 24 ust. 1.     6. W ramach badania doraźnego eksploatacyjnego przeprowadza się czynności, o których mowa w § 32 ust. 2, oraz, jeżeli ma zastosowanie, sprawdzenie:         1) dokumentacji uzupełniającej;         2) wyciągu z rozkazu dowódcy jednostki wojskowej, w którym określono planowany czas długookresowego przechowy- wania urządzenia.

    1. Badania doraźne kontrolne przeprowadza się w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem eksploatacji urządzeń technicznych, w szczególności objętych dozorem technicznym ograniczonym.     2. Do badań doraźnych kontrolnych stosuje się odpowiednio § 32 ust. 1.     3. W ramach badania doraźnego kontrolnego przeprowadza się czynności, o których mowa w § 32 ust. 2, przy czym próby funkcjonowania urządzenia w zainstalowanej wersji montażowej przeprowadza się bez obciążenia.     4. W przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa zakres badania doraźnego kontrolnego może być rozsze- rzony przez WDT o próby funkcjonowania urządzenia z obciążeniem.

    1. Badania doraźne powypadkowe lub doraźne poawaryjne przeprowadza się po otrzymaniu zawiadomienia o niebezpiecznym uszkodzeniu urządzenia lub nieszczęśliwym wypadku związanym z jego eksploatacją.     2. Zakres badań doraźnych powypadkowych lub doraźnych poawaryjnych oraz dokumentację wymaganą do ich prze- prowadzenia ustala WDT w taki sposób, aby możliwe było określenie stanu technicznego urządzenia oraz przyczyn jego niebezpiecznego uszkodzenia lub nieszczęśliwego wypadku związanego z jego eksploatacją.

    1. Przed przystąpieniem do naprawy lub modernizacji urządzenia uzgadnia się z WDT dokumentację zawierającą odpowiednio:         1) zakres naprawy lub modernizacji wraz z analizą wpływu modernizacji na poziom ryzyka związanego z eksploatacją urządzenia;         2) wykaz zastosowanych specyfikacji technicznych;         3) rysunki urządzenia umożliwiające ocenę zakresu i technologii planowanej naprawy lub modernizacji, w szczególności rysunki zestawieniowe i rysunki elementów, schematy układów cięgnowych w mechanizmach napędowych, schematy ideowe i montażowe układów elektrycznych, hydraulicznych, pneumatycznych;         4) wykaz materiałów i elementów mających zastosowanie do naprawy lub modernizacji, z przywołaniem wymaganych dokumentów kontroli odbiorczej;         5) instrukcje technologiczne wykonania połączeń nierozłącznych, obróbki cieplnej i przeróbki plastycznej;         6) obliczenia projektowe, w tym obliczenia wytrzymałościowe oraz stateczności urządzenia, jeżeli modernizacja wiąże się ze zmianą konstrukcji, materiałów lub parametrów urządzenia;         7) wyniki prób i inne dane techniczne umożliwiające sprawdzenie doboru elementów, jeżeli jest to uzasadnione zakresem modernizacji – w przypadku projektowania metodą doświadczalną;         8) informację o zakresie i kryteriach akceptacji badań, które będą przeprowadzone przez wykonawcę w procesie naprawy lub modernizacji urządzenia;         9) uaktualnioną instrukcję eksploatacji urządzenia lub jej część obejmującą zmiany wynikające z naprawy lub modernizacji.     2. Jeżeli podmiot świadczy usługę naprawy lub modernizacji okazjonalnie, to do dokumentacji, o której mowa w ust. 1, dołącza się:         1) wykaz urządzeń i przyrządów zapewniających naprawę lub modernizację zgodnie z zastosowaną technologią;         2) wykaz osób wykonujących czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku naprawy lub modernizacji urządzenia, obejmujący imiona i nazwiska oraz numery zaświadczeń kwalifikacyjnych, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym.     3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 i 2, w postaci elektronicznej lub w dwóch egzemplarzach w postaci papierowej oraz z wnioskiem o uzgodnienie naprawy lub modernizacji przedstawia się WDT.

    1. Procesy spawania, zgrzewania, lutowania, przeróbki plastycznej i obróbki cieplnej, stosowane przy naprawie lub modernizacji urządzeń, wykonuje się zgodnie z instrukcjami technologicznymi, sporządzonymi na podstawie technologii kwalifikowanych, w szczególności tak, jak przedstawiono w Polskich Normach lub specyfikacjach technicznych określonych w uzgodnionej dokumentacji technicznej naprawy lub modernizacji urządzeń.     2. Zakres badań nieniszczących i kryteria ich akceptacji opracowuje się zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, w szcze- gólności zgodnie z Polskimi Normami lub specyfikacjami technicznymi określonymi w uzgodnionej dokumentacji tech- nicznej naprawy lub modernizacji urządzeń.

    1. Po zakończeniu naprawy lub modernizacji urządzenia wykonawca sporządza w postaci elektronicznej lub w dwóch egzemplarzach w postaci papierowej poświadczenie wykonania naprawy lub modernizacji urządzenia, które prze- kazuje eksploatującemu. Poświadczenie eksploatujący dołącza do wniosku, o którym mowa w § 33 ust. 1.     2. Do poświadczenia naprawy lub modernizacji urządzenia dołącza się, o ile ma to zastosowanie:         1) wykaz materiałów i elementów zastosowanych do naprawy lub modernizacji urządzenia wraz z dokumentami kontroli odbiorczej tych materiałów i elementów;         2) wyniki badań i pomiarów przeprowadzonych w procesie naprawy lub modernizacji urządzenia;         3) uaktualnioną instrukcję eksploatacji.

Urządzenia, których projektowanie lub wytwarzanie rozpoczęło się przed dniem wejścia w życie niniejszego roz- porządzenia lub które były eksploatowane przed tym dniem, mogą być projektowane, wytwarzane lub eksploatowane na podstawie dotychczasowych przepisów, nie dłużej jednak niż do dnia 1 stycznia 2030 r.

Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 listopada 2014 r. w sprawie warunków technicz- nych dozoru technicznego odnoszących się do niektórych specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego oraz rodzajów urządzeń, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie szczególnych kwalifikacji (Dz. U. poz. 1679).

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: z up. P. Bejda